17 آبان رهایی از عدم سلامت عقل
«آیا معتقدم اگر نزد فردی بروم و بگویم، "ممکن است لطفاً ترتیب یک سکته قلبی یا تصادف مرگبار را برای من بدهید؟" کار احمقانهای کردهام؟»
کتاب پایه
v
شنیدهایم که میگویند اگر عاشق نباشیم، نمیتوانیم احساس عاشق بودن را به خاطر آوریم. همین را میتوان درباره عدم سلامت عقل گفت: وقتی از آن رها باشیم، شاید فراموش کنیم فکر نامعقول ما واقعاً چقدر میتواند عجیب باشد. اما برای سپاسگزاری از میزان سلامت عقلی که در معتادان گمنام باز یافتهایم، صرفاً باید به خاطر بسپاریم که واقعاً چقدر بیعقل بودهایم.
امروز، شاید گفتن چیزی احمقانه مانند: «ممکن است لطفاً ترتیب یک سکته قلبی یا تصادف مرگبار را برای من بدهید؟» دشوار باشد. اگر کسی ذهن سالمی داشته باشد، هرگز تقاضای چنین چیزهایی را نمیکند و نکته همین جاست. در دوران اعتیاد فعال، ذهن ما سالم نبود. هر روزی که اعتیاد خود را سپری میکردیم، انتظار تأثیرات بیماری مرگبار، تحقیر، سوء استفاده، فقر و فلاکت، حبس، مرگ در اثر خشونت و حتی مرگ در اثر حماقت محض را میکشیدیم. در این شرایط، تقاضای سکته قلبی یا تصادف مرگبار خیلی هم دور از انتظار به نظر نمیرسد، بلکه نشان میدهد چقدر بیعقل بودهایم.
برنامه، انجمن، نیروی برتر همگی در کنار هم معجزه کردهاند. قدم دوم امیدی بیهوده نیست، بلکه واقعیت است. با دانستن میزان عدم سلامت عقلی که دچار آن بودهایم، میتوانیم هر چه بیشتر از نیروی معجزهآسایی که تا به حال سلامت عقل را به ما باز گردانده است، سپاسگزاری کنیم. به این خاطر، واقعاً سپاسگزاریم.
v
فقط برای امروز: زمانی را برای به یاد آوردن میزان عدم سلامت عقل خود در دوران اعتیاد اختصاص میدهم. سپس، از نیروی برتر خود به خاطر سلامت عقلی که به زندگی من باز گردانده شده، شکرگزاری میکنم.
مراقب همه ی افکار خود باشید.
یک اندیشه ی ناپاک،پلید،آمیخته به حسادت ،آز ویا شهوت،می تواند معصومیت وپاکی قلب تان را بزداید.
بدون پاکی قلب نمی توان به قلمرو خدا که قلمرو شادی مطلق است راه یافت.
بازتاب هفدهم آبان ماه
ماجراجویی فردی
مراقبه کاری است که همیشه سبب پیشرفت می شود. هیچ مرزی ندارد. ماجراجویی فردی را با کمک آموزش ها و دستورالعمل ها می توانیم پیدا کنیم و هر یک از ما به روش خود به آن می رسد.
دوازده گام و دوازده سنت
رشد معنوی من در کنار خداوندی است که او را درک می کنم و با او خود واقعی درونم را پیدا کردم. مراقبه و عبادت روزانه باعث سعادت من می شود و سپس من هر آنچه را خداوند به من عطا فرموده است از او می پذیرم. من اطمینان دارم که با خداوند به هر آنچه او برایم خواسته خواهم رسید و از حضور خداوند در زندگیم خوشحال هستم.
17 آبان ;coda
تا زماني كه با يك دست به آينده و با يك دست به گذشته وصلم و پلي از آنها مي‌سازم، بدون آگاهی می‌خواهم از امروز بگذرم، هرگز آرامش نخواهم داشت. اشتباهات و خطاهاي گذشته به اندازه‌ی کافی سناریو برام ساخته که من را در باتلاق بی‌لیاقتی غرق نماید و ترس از آينده‌ی مبهم، خودشان به اندازه كافي وقت‌گير هستند كه به امروزم رنگ سیاه بدهند و من اجباراً درحال مشغول نباشم. اين حق من است كه با هر دو دست به امروز و لحظه‌ام بچسبم و از آن لذت ببرم. اين امر ميسر نمي‌شود، الا از خداوند تقاضا كنم تا من را در مسير زندگيم با ابزار مهارتی برای زندگي در امروز مجهز كند. امروز با اطمينان خاطر و بدون ترديد اصول برنامه‌ی خودیاری مرا از دست وابستگي به مظلوم‌نمايي به خاطر گذشته و وابستگي به ترس برای آينده‌ی مبهم رهايي مي‌بخشد. از زماني كه ارتباطم را با خداوند در مسيري درست و سالم قرار میدهم، از امروزم لذت خواهم برد! آیا خداوند را به‌خاطر داشستن حق انتخاب و تصمیم‌گیری برای بودن در امروز را شکرگزاری میکنم؟ به خداوند گفتم: خدایا آنقدر تنها هستم که تصمیم دارم برم بیرون، ندایی آمد که وقتی بیرون بیایی به خانه‌ی من خواهی آمد.
امروز تنها نيستم!
17آبان از کتاب اندیشه امروز
تمام رهنمودهاي برنامه بازپروري از ما مي خواهد كه بر خلاف اميال جاه طلبانه وغرور خود حركت كنيم و سرانجام ما را به حالت تواضع و فروتني و پذيرفتن خود به‌همانگونه كه هستيم راهنمايي مي نمايد. به نظر مي رسد كه غلبه بر غرور و رسيدن به‌حالت پذيرفتن خود با تمام كاستي‌ها، قوتها واقرار به نواقص اخلاقي يكي ازمشكل‌ترين مراحل باشد بخصوص كه بايد ماهيت دقيق تمام نواقص خود را در نزدخداوند و يك دوست راهنما اقرار نمائيم.اگر چه انجام آن در ابتدا بسيار دشوار بنظرمي رسد ولي جهت رسيدن به آرامش و رهايي از اعتياد ضروري است ودر نهايت ماقادر به انجام آن خواهيم بود. آيا من از زندگي كردن با خود و عذاب دادن خود بخاطر اتفاقات ديروز دست‌كشيده‌ام؟ پروردگارا مرا ياري كن تا بر غرور كاذبي كه زاييده بيماري من است غلبه‌كنم تا بتوانم نواقص اخلاقي خود را همانگونه كه هست درك كنم. آيا من بر ترديدي كه مانع از انجام اين رهنمود است چيره خواهم شد و با اقرار به‌نواقص اخلاقي خود مسئوليت كارهاي اشتباهي را كه انجام داده‌ام خواهم پذيرفت.
«رنج پذيرفتن اشتباهات رهايي از بار گناه است»