انجمن بانیان بهبودی

خصوصیات پنهان افراد وابسته


وابستگی افراطی ، امری مذموم و ناخوشایند است که می تواند انسان را از مسیر سالم و کارآمد زندگی بازدارد و انرژی های مثبت او را صرف موارد بیهوده و بی سرانجام گرداند. جالب اینجاست که وابستگی ، می تواند خودش را از دید مردم پنهان نماید.

برآنیم تا در این مقاله ، 9 نوع از جلوه‌های ‌وابستگی در شکل‌های گوناگونی از خصیصه‌ها، نقش‌ها یا قالب‌های رفتاری و شخصیتی را مورد بررسی قرار دهیم ، تا شما کاربران گرامی ، با جلوه های متفاوت وابستگی آشنا شوید ؛ تا خدای ناکرده هم خود بدین دام گرفتار نشوید، و هم بتوانید افراد وابسته را در اطراف خود مورد شناسایی قرار دهید.

1- نجات دهندگان و کار راه‌اندازها
این افراد در ضمن اینکه خودشان را مورد غفلت قرار می‌دهند و از یاد می برند؛ سعی می‌کنند به دیگران کمک کرده و مشکل آنها را برطرف نمایند.

به عبارت دیگر آنها هویت شان را در ارتباط با دیگران از دست می‌دهند.

2- مردم راضی کن‌ها یا خشنودکنندگان مردم
این افراد، به جای اینکه به ابراز نیازها و خواسته‌های طبیعی خود بپردازند و آنها را برآورده کنند، ترجیح می‌دهند تسلیم دیگران شوند و خواسته‌های آنها را اجابت کنند. این افراد به سختی می‌توانند جواب رد به دیگران بدهند. بخشی از فرآیند بهبودی آنها این است که (نه) گفتن را یاد بگیرند.

3-افراد فزون طلب
این افراد به دلیل از دست دادن خود حقیقی شان، احساس پوچی و تهی بودن می‌کنند و تلاش می‌کنند با دستیابی به پیشرفتها و موفقیتها، خلاء درونیشان را پر کنند. اما این احساس تهی بودن و پوچی ، به خاطر کمبود موفقیت و پیشرفتهای آنها نیست، بنابراین آسودگی ناشی از دستیابی به هر موفقیتی برای این افراد ، مدت درازی دوام نخواهد داشت.

4-افراد بی کفایت یا ناموفق
افراد نا موفق ، اعتماد به نفس خیلی کمی دارند و مرتباً احساس خجالت و شرمندگی می‌کنند. آنها در درون خودشان احساس ناکامی، معیوبی، نامناسبی، بدی، بی ارزشی و ناخوشی می‌کنند. احساس بی کفایتی ، در واقع شالوده و اساس این جلوه از ‌وابستگی است.

5-قربانیان
قربانیان ، نسبت به خودشان ترحم زیادی ابراز می‌دارند و معمولاً می‌گویند: (هیچ کس مرا درک نمی‌کند). آنها هنگامی که از مصیبت و غم خود صحبت می‌کنند، نق نق کرده و ناله می‌کنند. ممکن است به طور سرسری درخواست کمک کنند و اغلب توجه جدی به‌این کمک خواهی نمی‌کنند و اگر این کار را هم انجام دهند، به ندرت آنرا پیگیری و دنبال می‌کنند. آنها در واقع از پذیرش مسئولیت سرباز می‌زنند. اغلب ، متخصص‌های یاری رسان را وسوسه می‌کنند تا به آنها کمک نمایند و از این طریق ، به نوعی آنان را به دام می اندازند.

قربانیان ، اکثر اوقات در گذشته زندگی می‌کنند و مدام در ذهن آنها این جمله ی بی‌پایان تکرار می‌شود که (اگر فقط این طور ویا آن طور می‌شد، آن وقت ...) . این قربانیان اعتراف می‌کنند که بازنده هستند و از دیگران می‌خواهند که برای آنها احساس تاسف و دلسوزی کنند. تا زمانیکه آنها آمادگی پذیرش مسئولیت قربانی بودن خود را به دست نیاورده باشند، هیچ نوع کمکی به آنها نمی توان کرد.

6- فداییان
به دلیل آنکه هر آنچه قربانیان به آن اعتراف می‌کنند، فداییان آنرا انکار می‌کنند؛ یاری رساندن به آنها بسیار سخت‌تر از کمک به قربانیان است. آنها دلسوزی کردن برای خودشان را و همین طور احساس ناامیدی خودشان را انکار می‌کنند. آنها باصدای بلندتر از کلماتشان، حرف می زنند، اغلب آه می‌کشند و هر نوع پیشنهاد و کمکی را رد می‌کنند و می‌گویند که تقریباً از همه‌ی این راه‌ها آگاهی دارند، آنها را امتحان کرده‌اند و جوابی نگرفته‌اند.

فداییان را به دلیل آنکه می‌توانند خود را در ظاهر خوب نشان دهند به سختی می‌توان تشخیص داد. آنها همچنان از پذیرفتن مسئولیت زندگیشان طفره می‌روند. فداییان اغلب اظهار می‌دارند که مسئولیت خیلی زیادی دارند و خودشان را ممکن است مانند نجات دهندگان یا کار راه‌اندازها نشان دهند. هر دوی فداییان و قربانیان ، خواهان آن هستند که به جای اینکه خود عهده دار مسئولیت زندگیشان باشند، شخص دیگری عهده دار آن گردد و می خواهند شاهد رنج بردن و کشمکش آنها در این قضیه باشند.

فدایی‌ها اکثر در آینده زندگی می‌کنند و وانمود می‌کنند که گذشته برای آنها دیگر پایان یافته است. در حالیکه قربانیان اعتراف می‌کنند که افرادی بازنده هستند. فداییان به‌این وضعیت خود اعتراف نمی‌کنند و حتی از اینکه بازنده هستند، اطلاعی ندارند . هردوی فداییان و قربانیان از رویارویی با رنجها و دردهایشان و همینطور احساس کردن آنها خودداری می‌کنند.

7- افراد وسواسی
وسواسی ها یکی دیگر از جلوه‌های ‌وابستگی هستند .البته کسانیکه دارای وسواس های خفیف هستند مانند شخصی که بطور وسواس گونه‌ای تمیز و مرتب است، توسط دیگران به آسانی شناسایی نمی‌شوند.

8-خودخواه‌ها یا خودشیفته‌ها
این افراد با داشتن عزت نفس اندک و ناچیز خود ممکن است تلاش کنند تا به شکلی افراطی توجه دیگران را نسبت به خود جلب کنند و از این طریق تهی بودن خودشان را جبران نمایند و برای دیگران ایجاد مزاحمت کنند و به آنها آسیب و زیان وارد نماید. این مغایر آن چیزی است که اکثر وابسته‌ها انجام می‌دهند : یعنی توجه کردن به دیگران تا به آن حد که به خودشان صدمه و زیان برسانند. با این وجود ، آنها را جزء افراد وابسته معرفی می کنیم ؛ چرا که به دلیل متمرکز شدن بر دیگران برای دریافت توجه ، خودشان را از دست می‌دهند. خودشیفته‌ها معمولاً از دیگران سوء استفاده کرده یا با آنها بدرفتاری می‌کنند و اغلب این نوع برخورد را به شکل ماهرانه و فریب کارانه‌ای انجام می‌دهند.

9-قلدرها یا زورگوها
این گروه اغلب احساس ناایمنی بسیاری می‌کنند و نسبت به خود حقیقیشان بیگانه هستند و از این روی برای اینکه احساس قدرت و تسلط بیشتری بکنند به دیگران حمله می‌کنند و آنها را به باد انتقاد می‌گیرند.
منبع: تبیان

با اصل قورباغه ای در زندگی زناشویی آشنا شوید

شکل‌گیری تدریجی از طرفی دیگر منجر به تحکیم این عادات و نگرش‌ها می‌شود. به این صورت که شما به تدریج در مقابل حتی متضادترین افکار و نگرش‌ها حساسیت خود را از دست می‌دهید و به تدریج با آن خو می‌گیرید.

اصل قورباغه‌ای اشاره به شکل‌گیری تدریجی عادات، نگرش‌ها و رفتارها می‌گردد. شکل‌گیری تدریجی از طرفی دیگر منجر به تحکیم این عادات و نگرش‌ها می‌شود. به این صورت که شما به تدریج در مقابل حتی متضادترین افکار و نگرش‌ها حساسیت خود را از دست می‌دهید و به تدریج با آن خو می‌گیرید.

نگاهی به اصل قورباغه‌ای
قبل از این‌ که به بررسی این موضوع در زندگی مشترک بپردازیم اجازه بدهید اصل قورباغه‌ای را توضیح دهیم:
اگر یک قورباغه را بردارید و داخل یک ظرف آب جوش بیندازید قورباغه چه می‌کند؟ به سرعت به بیرون می‌پرد! در واقع قورباغه فوراً به این نتیجه می‌رسد باید از خطر فرار نماید! حالا اگر همین قورباغه را بردارید و داخل یک ظرف آب سرد بیندازید و بعد به تدریج آن را حرارت بدهید قورباغه چه کار می‌کند؟ قورباغه به دلیل این‌که جانوری دوزیست است، متوجه تغییر دمای تدریجی نمی‌شود. در نتیجه کم‌کم آب‌پز می‌شود.

اصل قورباغه‌ای در بسیاری عادت‌های روزمره ما نیز خود را نشان می‌دهد. فرد ممکن است آن‌قدر بی‌خیال از کنار یک موضوع بگذرد و تأثیر آن را بر زندگی کم‌اهمیت ارزیابی نماید تا بالاخره آن موضوع تبدیل به یک معضل گردد. یک بار سیگار یا قلیان کشیدن ضرر ندارد... دوبار هم می‌شود ازش گذشت... بعد از چند وقت فرد چشمانش را که باز می‌کند می‌بیند پوستش چروک شده، قلبش درد می‌کند و دود سیگار تأثیر خودش را گذاشته! اما این موضوع چون به تدریج اثر خود را گذاشته، احساس خطری در وی بوجود نمی‌آورد.
همین فرد اگر یک روز صبح از خواب بیدار شود و در آینه خود را نگاه کند و ناگهان با صورتی روبرو شود که به اندازه 20 سال چین و چروک گرفته یا ناگهان درد شدیدی در قلب احساس کند و ... مطمئناً سریع واکنش نشان می‌دهد، از محل کار مرخصی می‌گیرد. به دکتر مراجعه می‌کند و با نگرانی شدیدی از مشکل خود صحبت می‌نماید.

وقتی یک عادت تبدیل به یک معضل می‌شود!
در زندگی مشترک نیز همین اتفاق رخ می‌دهد. در نظر بگیرید؛ آقا یک شبه تغییر رویه دهد؛ محل خوابش را جدا کند، رابطه زناشویی کاملاً قطع شود، هر شب هر کدام تنها سر میز شام همدیگر را ملاقات نمایند و هر کدام بیشتر از چند ساعت پای سریال‌های مورد علاقه و کلیشه‌ای خود بنشینند و ... فردا روز از نو، روزی از نو.
مسلماً اولین کاری که خانم یا آقا می‌کند تلفن زدن به دوستان و آشنایان، گرفتن وقت مشاوره خانواده (یا در موارد بحرانی‌تر، مشاوره با وکیل) بحث با همسر و ... است. زیرا وی به ناگاه احساس خطر کرده و به دنبال رفع آن می‌گردد. درست همانند قورباغه‌ای که نمی‌تواند خود را با دمای ناگهانی محیط سازگار نماید.
هیچ‌کدام از برنامه‌ها و سریال‌های آن ور آبی، در قسمت‌های اول هدف خود را آشکار نمی‌کنند. ظاهراً رابطه زن و شوهر قهرمان داستان عالی است، هیچ انتظار خیانتی نمی‌رود. حتی ممکن است در ابتدا به این موضوعات حساس هم باشند و قاطعانه از تعهد در زندگی و روابط سالم دفاع نمایند (کاری که تهیه‌کنندگان به منظور گرم کردن تدریجی آب انجام می‌دهند).

دوری‌های زن و شوهر، قهر‌های پی در پی، نادیده گرفتن مسایل جزئی به این امید که خود به خود رفع می‌شوند، سهل‌انگاری در تربیت کودک، اعتماد افراطی به همسران، بی‌بند و باری و ... همگی باعث می‌شوند همسران در دام اصل قورباغه‌ای گرفتار شوند. پس از مدتی چشم خود را باز می‌کنند و می‌بینند که کار از کار گذشته و در گیر و دار این مسائل که زمانی آن‌ها را کم‌اهمیت جلوه می‌دادند در حال آب‌پز شدن هستند.

به عنوان مثال خانمی چند وقت پیش در رابطه با همسرش به مشکلاتی برخورده بود. وی موضوع را این‌طور مطرح نمود: «من آزادش می‌گذارم. حتی اجازه می‌دهم هفته‌ای یک‌بار سیگار و یا الکل مصرف کند، ولی نمی‌دانم چرا ازم فرار می‌کند....»
از مشکل اصلی ایشان که بگذریم نحوه مواجه شدن با مسئله‌ای مثل سیگار و الکل در زندگی ایشان همان اصل قورباغه‌ای را پیش می‌کشد. این خانم فکر می‌کرد این‌گونه مسائل تأثیر چندانی در روابطشان ندارد. اما حقیقت این است که پس از مدتی چنان تبدیل به عادات قوی و محکمی می‌شود که تغییر و یا حذفشان غیر ممکن می‌نماید.
بنابراین، مواظب دمای محیط باشید. سعی کنید مشکلات ارتباطی و زناشویی را جدی بگیرید. گذشت داشته باشید، اما تساهل نه. دقت به خرج دهید، اما وسواس نه. و در پایان سعی کنید آن‌ها را حل کنید، مشکلات خود به خود حل نمی‌شوند.



گردآوری : گروه سبک زندگی سیمرغ

چرا نوجوانان احساس حقارت میکنند؟


احساس حقارت درنوجوانان وکودکان دلایل بسیاری داردکه با رفتارو برخورد صحیح می‌توان این نابهنجاری را درمان کرد.

عواملی بسیاری وجود داردکه می‌تواند رشد روحی و روانی کودکان و نوجوانان رامختل کندو باعث افت اعتماد به نفس آن شود و حس حقارت وخودکم بینی رادر آنها به وجودبیاورد.

انتظارزیاد از حد از کودکان ونوجوانان

بعضی از معلمان و والدین از شاگردان و فرزندان خودانتظار بیش از حد دارندو اگرنوجوان یا کودک ازعهده وظیفه‌ای که به او محول شده است برنیاید به طور مستقیم یا غیر مستقیم مورد سرزنش یا خفت دربرابر دیگران قرار می‌گیرد.

سهل‌انگاری والدین یا معلمان

اگروالدین به کودک یا نوجوان فرصت دهد بسیاری از موفقیت ها را به دست آورد راه را برای سهل‌انگاریشان باز کرده‌ایم و ممکن است بر اثر این نوع رفتار درموقعیت‌های واقعی و سخت‌تر تزلزل وناتوان شود.

ایجاد رقابت بیجا

ایجاد رقابت بین دانش آموزان یا فرزندان امری حساس و سخت است و ممکن است در صورت نداشتن تسلط بر مسئله عواقب ناگواری داشته باشد زیرا ممکن است بهداشت روانی فرزندمان را به خطر بیندازیم.

ارزشیابی غلط تعطیل....

ارزشیابی اگر به مشکل صحیح خود انجام شد بسیارموثر است زیرا فرزندان ما می‌توانندخود را ارزیابی کنند اما اگر برای این منظور باشدکه به فرزندان یا دانش‌آموز اثبات کنیم که او کم یادگرفته است می‌تواند اعتماد به نفس کودک را ضعیف کند.

روش تدریس غلط وعدم تسلط برمطالب درسی

اکثر معلمان برسخنرانی محض و حرف زدن تأکید می‌کنند وتنها ملاکشان کتاب درسی است و تنها حفظ مطالب رامی خواهندکه این امر مانع رشد تفکر و بروز خلاقیت درکودک می‌شود.

پس بایدنسبت به برخورد باکودکان ونوجوانان و شیوه تربیتی خود دقت کافی مبذول کنیم.

منبع:باشگاه خبرنگاران جوان

عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی کاشان با بیان علل تکان دادن پا، علت این رفتار را ناشکیبایی و عادتی عنوان کرد که گاهی نیز منشا زیستی دارد.

عبدالله امیدی در گفت‌وگو با فارس، در پاسخ به سؤال یکی از شهروندان درباره علت تکان دادن پا اظهار داشت: تکان دادن پا می‌تواند بر اثر بی‌قراری یا نگرانی باشد، معمولاً افراد ناشکیبا وقتی در استرس صبر قرار می‌گیرند و باید مدت زمانی را صبر کنند بیقراری و بی‌تابی را با تکان دادن پاهایشان نشان می‌دهند.

وی افزود: تکان دادن پا می‌تواند عادتی هم باشد بنابراین همیشه علت آن روانی نیست. بر این اساس فرد بر اثر عادت و بدون دلیل پاهای خود را تکان می‌دهد که می‌تواند موجب بر هم زدن آرامش اطرافیان شود.

این متخصص حوزه بهداشت روان با اشاره به عامل زیستی به عنوان یکی از عوامل تکان دادن پا گفت: اگر تکان دادن پا به صورت لرزش باشد و فرد نتواند آن را کنترل کند علت آن زیستی است ولی وقتی حرکتی باشد ممکن است بر اثر بیقراری یا رفتاری عادتی باشد.

عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی کاشان افزود: تکان دادن پا اختلال محسوب نمی‌شود که بخواهند برای آن پروتکل درمانی بنویسند اما، باید علت زمینه‌ای که معمولاً استرس یا اضطراب است درمان شود.

وی با اشاره به تشخیص افتراقی این اختلال با سندرم پای بی‌قرار تصریح کرد: در سندرم بی‌قراری پا فرد در ناحیه ران و ساق پا احساس درد عصبی می‌کند و پای خود را به دلیل سوزش و کرختی تکان می‌دهد. علائم این سندرم با قدم زدن بهتر می‌شود نه با استراحت کردن. این افراد همچنین بیقراری حرکتی نشان داده و علائم آنها در شب تشدید می‌شود.

عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی کاشان خاطر نشان کرد: رعایت بهداشت خواب، پرهیز از مصرف الکل و مواد حاوی کافئین می‌تواند در کاهش این اختلال مؤثر باشد.

مجله سلامت