انجمن بانیان بهبودی

نسخه‌ی کامل: دانستنیهای جالب درمورد بدن انسان
شما درحال مشاهده‌ی نسخه‌ی متنی این صفحه می‌باشید. مشاهده‌ی نسخه‌ی کامل با قالب‌بندی مناسب.
صفحه‌ها: 1 2 3 4
چطور دندانهایمان را سفید کنیم

دو بار در روز مسواک بزنید و یک بار نخ دندان بکشید. این دو راه، ساده ترین و مهم ترین راه برای داشتن دندان‌هایی سالم و زیباست.
سال‌های پیش و شاید همین امروزه در بسیاری از فرهنگ‌ها و مجامع، شکل خاصی از دندان‌ها علامت زیبایی بوده و باشد. رنگ کردن دندان‌ها به رنگ‌های سیاه و تیره، تراشیدن دندان‌ها به شکل‌های مختلف و یا روکش‌های طلای دندان‌ها، همگی در فرهنگ‌های مختلف جهان ممکن است علامت زیبایی شناخته شود، اما در کشور ما و بسیاری از جوامعی که فرهنگ و رفتاری شبیه به ما دارند، داشتن دندان‌هایی مرتب، خوش ‌شکل و از همه مهم‌تر سفید، علامت خاص زیبایی دندان‌ها شناخته می‌شود.

در گویش عام، دندان‌ها به رنگ سفید شناخته می‌شوند، اما اگر همین رنگ سفید را در جزییات خوب نگاه کنید و رنگ دندان‌های چند نفر از نزدیکانتان را با هم مقایسه کنید، می‌بینید که در همین رنگ سفید، درجات متفاوتی از تیرگی و روشنی وجود دارد. در واقع دندان‌ها در ذات خود و از شروع رویش ممکن است به صورت طبیعی سفیدتر و یا زردتر باشند.
پس اگر دوست دارید دندان‌های سفیدی داشته باشید، باید با انصاف به دندان‌های خود نگاه کنید و اگر دندان‌های شما سالم‌اند و به دلیل بیماری یا مشکل خاصی دچار تغییر رنگ نشده‌اند، همان رنگ واقعی دندان‌هایتان را (هر چند کمی هم زرد باشد) بپذیرید و با آن کنار بیایید.
از طرفی دندان‌ها ممکن است به دلایل مختلفی در طی سال‌های بعد از رویش تغییر رنگ بدهند. این دلایل ممکن است شامل مصرف داروهای مختلف، بیماری‌های مختلف در دوران کودکی و جنینی، ضربه خوردن به دندان‌ها، بیماری‌های خاص ساختمانی در دندان‌ها و نیز درمان‌های مختلف دندانپزشکی باشد. هر کدام از این علت‌ها می‌توانند شناسایی شوند و بسته به نوع علت، تغییر رنگ دندان، درمان شود.
اما در کنار همه این دلایل، رنگدانه‌ها یکی از اصلی‌ترین علل برای تغییر رنگ دندان‌ها هستند.رنگدانه‌های موجود در مواد غذایی، موادرنگی موجود در رژ لب‌ها و حتی ذرات معلق رنگی موجود در هوا می‌توانند در خلل و فرج موجود روی دندان‌ها بنشینند و در طول زمان و با تکرار، روی دندان‌ها ثابت شده و تغییر رنگ دندان‌ها و تا حدی تیرگی آنها را موجب شوند.
در خوراکی‌هایی مثل چای، قهوه، شکلات، میوه‌های رنگی مثل آلبالو و گیلاس، آب‌میوه‌های رنگی و … رنگدانه‌های زیادی وجود دارد و کسانی که عادت دارند مقدار زیادی از این مواد را به صورت مرتب و روزانه مصرف کنند، باید منتظر دندان‌های تیره‌تری باشند.
اگر می‌خواهید دندان‌هایی سفید و براق داشته باشید، ۹ توصیه زیر را بکار ببرید:
دندان,سفید کردن دندان,راههای سفید کردن دندان
۱- هر روز نخ دندان بکشید:
پلاک (جرم) بین دندان، ذرات تیره غذا را به خود جذب می‌کند و باعث بوجود آمدن لک روی سطح دندان می شود. استفاده از نخ دندان باعث می‌شود، این پلاک‌ها از بین بروند.
۲- از محلول‌های شست و شوی دهان استفاده کنید:
استفاده از محلول‌های پاک کننده و شست‌وشوی دهان با این مواد، باعث از بین رفتن ذرات غذا و لکه‌های سطح دندان می‌شود.
۳- رنگ نوشیدنی‌های خود را کمرنگ کنید:
چای و یا قهوه خود را کمرنگ تر بنوشید. چای و قهوه کمرنگ حاوی مواد شیمیایی تیره کننده بسیار کمی هستند.
۴- غذاهای ترد را بجوید:
جویدن سبزیجات و میوه مانند یک مسواک طبیعی عمل می‌کند و باعث می‌شود دندان‌ها از وجود پلاک و ذرات غذا پاک شده و آنها را تمیز می‌کنند.
۵-سفیدکننده‌هایی مانند “کرست” نامرئی هستند. می‌توانید هنگامی که رانندگی می‌کنید و یا در حال پختن شام هستید آن را به دندان‌هایتان بمالید.
دندان,سفید کردن دندان,راههای سفید کردن دندان
۶- از یک مسواک مناسب استفاده کنید:
اگر درست مسواک بزنید، ذرات غذا و پلاک‌ها از بین دندان‌ها پاک شده و سطح دندان روشن تر از همیشه خواهد شد.
۷- جرمگیری کنید:
دندان پزشک شما با وضعیت دندان‌های شما به خوبی آشناست و می‌تواند راه‌های مناسبی برای سفید کردن دندان‌ها به شما پیشنهاد کند،مثل جرمگیری دندان. می‌توانید دندان‌هایتان را با ژل سفید کننده پوشانده و به مدت نیم ساعت و یا در تمام شب آن را روی دندان ها نگه دارید. بستگی به ماندگاری ژل سفید کننده دارد.
از این راه تنها زمانی می‌توانید استفاده کنید که هدف تان براق کردن و سفید کردن دندان‌ها باشد و بعد می‌توانید برای چند ماه، دندان‌های سفید و زیبا داشته باشید.
۸- از سفید کننده‌های قوی استفاده کنید:
این راه توسط دندانپزشک انجام می شود و شما را سریع تر به هدف تان می‌رساند (البته کمی گران است). دندان پزشک دندان‌های شما را با این ماده سفید کننده می‌پوشاند و در کمتر از یک ساعت، روشنایی و سفیدی خاصی به دندان‌های شما هدیه می‌کند.
۹- بهداشت دهان و دندان را رعایت کنید:
می‌دانم این حرف را زیاد شنیده اید، اما حقیقت دارد: دو بار در روز مسواک بزنید و یک بار نخ دندان بکشید. این دو راه، ساده ترین و مهم ترین راه برای داشتن دندان‌هایی سالم و زیباست.
این نوشیدنی سوخت و ساز بدن را بالا می برد :
پیام فرحبخش متخصص تغذیه درخصوص تأثیر نوشیدن قهوه در بدن گفت: قهوه به علت وجود کافئین خاصیت آرام بخشی دارد، برای زمانی که شخص دچار استرس، بی‌قراری و یا وضعیت‌های تنشی در زندگی می‌شود مصرف ۲ تا ۳ فنجان قهوه توصیه می‌شود.
وی اظهار داشت: لازم به ذکر است مصرف بیش از حد قهوه می‌تواند باعث تحریک اعصاب شود بنابراین قهوه در حد تعادل به همه افراد توصیه می‌شود.
وی افزود: قهوه از لحاظ کارکرد عصبی و روانی کمک کننده و مقداری از تنش و استرس را می‌کاهد ضمن اینکه وجود کافئین در قهوه موجب افزایش تمرکز و توجه در افراد می‌شود.
این متخصص تغذیه گفت: بیماران دیابتی بهتر است قهوه را با قند و شکر رژیمی مصرف کنند زیرا درحال حاضر قندهای مصنوعی در دسترس بوده و موجب کیفیت زندگی دیابتی‌ها شده است زیرا هم آن طعم شیرینی را به آن‌ها می‌دهد و هم از لحاظ روحی روانی به آنان کمک می‌کند تا احساس نکنند که با بقیه افراد جامعه فرق دارند.
وی در پایان گفت: قهوه در کارکرد متابولسیم بدن کمک کننده است بنابراین یک تأثیر کلی بر بدن می‌گذارد همینطور یک حالت نشاط به بدن می‌دهد که این حالت قطعا در تمام سیستم‌ها و ارگانهای بدن تأثیر می‌گذارد زیرا وضعیت روانی شخص در کارکرد بدن بسیار موثر است.
ضد آفتابهای طبیعی

شکلات تلخ؛ از آنجا که شکلات تلخ نوعی آنتی اکسیدان قوی و غنی از فلاوانوئید است، از پوست در برابر آفتاب سوختگی و سرطان محافظت می‌کند. فلاوانوئید، نور ماورای بنفش را به خود جذب می‌کند و التهاب را کاهش می‌دهد. در صورت مصرف روزی تنها ۵۶ گرم شکلات تلخ خطر بروز سرطان کاهش پیدا می‌کند.
سبزی‌های برگ سبز؛ این نوع سبزی‌ها حاوی کاروتنوئید و آنتی اکسیدان‌هایی مانند لوتئین است که از پوست در برابر آسیب نور خورشید و بیماری‌های پوستی محافظت می‌کند. مصرف اسفناج، کلم پیچ و برگ چغندر خطر سرطان را ۵۰درصد کاهش می‌دهد. کلم بروکلی نیز مفید است و برای به دست آوردن اثر مثبت آن کافی است روزی نصف پیمانه مصرف کنید.
ماهی؛ ماهی ماکرو، سالمون، ساردین، قزل آلا و شاه ماهی غنی از اسید چرب امگا۳ است که خطر بروز ملانوما کشنده‌ترین نوع سرطان پوست را کاهش می‌دهد. خوردن هفته‌ای ۲ وعده ماهی برای محافظت از پوست کافی است. مکمل‌های روغن ماهی نیز در کاهش آفتاب سوختگی موثر است.
سبزیجات نارنجی؛ هویج و کدو حلوایی حاوی بتاکاروتن است که به طور موثر کاهش دهنده آفتاب سوختگی است. هر چه گیاه رنگی‌تر باشد، قدرت محافظتی آن در برابر اشعه ماورای بنفش بیشتر است و آثار پیری و سرطان پوست را نیز کاهش می‌دهد. البته پس از مصرف ویتامین D، از ضدآفتاب استفاده کنید.
گوجه فرنگی؛ متخصصان انگلیسی در یک مطالعه جدید دریافته‌اند که گوجه فرنگی می‌تواند پوست را جوان نگه دارد و از این بافت حیاتی در برابر آفتاب سوختگی محافظت کند.
متخصصان متوجه شدند که خوردن خوراکی‌های تهیه شده از گوجه فرنگی برای حفاظت از پوست در برابر آفتاب سوختگی و نیز پیشگیری از پیری پوست ناشی از تماس با نور خورشید، مفید است.
گوجه حاوی ترکیبی به نام لیکوپن است که با پیری مقابله می‌کند. لیکوپن از رنگدانه‌های طبیعی موجود در گوجه است که در فرآیندهای مختلف طبخ و تهیه سس کچاپ و رب و آب گوجه فرنگی، مقدار آن نه تنها از بین نمی‌رود بلکه افزایش پیدا می‌کند. این متخصصان پوست ۲۰زن داوطلب را که نیمی از آن‌ها به مدت ۱۲هفته از سس گوجه فرنگی همراه با روغن زیتون مصرف کرده بودند، آزمایش کردند. این زنان با گروه دیگری مقایسه شدند که در طول مطالعات فقط روغن زیتون مصرف کرده بودند. متخصصان دریافتند میزان مقاومت پوست در برابر اشعه فرابنفش خورشیدی در زنانی که سس گوجه نیز خورده بودند به میزان چشمگیری بیشتر بود.
بنابراین گزارش، گوجه فرنگی سرشار از ویتامین‌های آ و ث، اسید فولیک یا بتاکاروتن و مقدار کمی از ویتامین‌های گروه ب شامل ب۱، ب۲، ب۳ و ب۵ است. گوجه همچنین دارای مقادیر قابل توجهی از مواد معدنی مختلف شامل کلسیم، فسفر، پتاسیم، فیبر، سدیم، گوگرد، کمی آهن، مس و روی است.
گوجه فرنگی به دلیل دارا بودن این ویتامین‌ها و املاح، از بدن در برابر امراض و بیماری‌های عفونی محافظت می‌کند. مصرف آن به بدن نیرو و نشاط می‌بخشد و پوست و دانه‌های آن به هضم غذا کمک می‌کند و در پاکسازی روده‌ها موثر است. همچنین آب گوجه فرنگی ادرارآور مفیدی است.
گوجه فرنگی در عین حال هضم مواد نشاسته‌ای را آسان می‌کند و به همین دلیل از آن سس درست و با حبوبات پخته مصرف می‌کنند.
پیاز چگونه اشکمان را در می آورد ؟>



آشپزها می‌دانند افزودن پیاز به غذا طعم آن را بهتر می‌کند.اما خرد کردن آن داستان دیگری دارد.
اگر شما دوست داشته باشید که به غذاهای روزانه تان پیاز اضافه کنید حتما باید خود را برای یک اشک ریختن حسابی هنگام خرد کردن آن آماده کنید. اما چرا همیشه ریز کردن پیاز با جاری شدن اشک چشمانتان همراه است؟
وقتی شما یک پیاز را از وسط نصف می‌کنید در واقع سلول‌های پیاز را باز می‌کنید. بعضی از این سلول‌ها حاوی آنزیم‌هایی هستند که هنگام خرد شدن آزاد شده و به محض رها شدن به دیگر مواد آزاد شده از سلول‌ها همچون آمینو اسید و سولفوریک‌ها می‌پیوندند و فورا به گازهای بخارشدنی تبدیل می‌شوند.
گازهای فوق فورا به چشمان شما رسیده و آبی را که برای مرطوب نگه داشتن حدقه چشمتان وجود دارد را تحت تاثیر قرار می دهد و اسید سولفوریک ضعیفی تولید می شود که حساسیت چشم را به همراه دارد.
مغز شما به محض احساس حساسیت فرمان تولید بیشتر اشک را برای جلوگیری از هر خطری صادر می کند تا اسید را شسته و از بین ببرد. این اتفاق باید شما را به آرامش برساند اما بالعکس اشکها سبب می شوند شما با دستانتان که به پیاز خورده اند بار دیگر چشم خود را بمالید و این وضع را بدتر می کند.
به خاطر داشته باشید که دیگر سبزیجات نیز این خاصیت را دارا هستند اما مقدار آن بسیار کمتر از آن است که شما احساسش کنید.
برای جلوگیری از اشکهای در پی پیاز،سرتان را دورتر از پیاز بگیرید و آن را خرد کنید تا گاز تولید شده کمتر به چشمانتان برسد و یا آنکه آن را پوست کنده و در فریزر بگذارید و هر زمان که خواستید آن را خرد کنید زیرا اختلاف دما این مشکل را تا حدی بر طرف می کند.
راه دیگری که به شما توصیه می کنیم پختن آن قبل از پوست کندنش است و یا آنکه در نهایت هنگام خرد کردن پیاز آن را زیر شیر آب نگهدارید مطمئن باشید که موثر است.
برخی باورهای قدیمی بر آن هستند که اگر شما یک تکه نان یا قند در دهانتان بگذارید و با دندانهایتان نگه دارید این مواد گاز را جذب می کنند و اگر به جای بینی از راه دهانتان نفس بکشید هم موثر است و مقدار کمتری از گازهای تولید شده به چشمانتان می رسد.
درمان سريع نيش پشه

معمولا در فصل تابستان با گرم شدن هوا، مزاحمت های پشه ها برای انسان ها بیشتر می شود، بنابراین باید به دنبال راه‌هایی برای مقابله با گزش پشه و درمان های خانگی ناشی از خارش آن باشیم.
بسیاری از افرادی که حساسیت بیشتری نسبت به نیش پشه دارند و همچنین بچه ها که واکنش شدیدی نسبت به گزش پشه از خود نشان می دهند می توانند با به کارگیری موارد زیر از فصل تابستان لذت ببرند.
به جای خرید مواد شیمیایی از داروخانه برای تسکین خارش حاصل از نیش پشه، می توانید از درمان های خانگی زیر استفاده کنید:
۱ – جوش شیرین
با مخلوط کردن جوش شیرین و سرکه خمیری درست کنید و این ماده خمیری‌شکل را روی نقاطی که پشه نیش زده بمالید. این خمیر، اثر سمی ماده ای را که پشه با نیش خود وارد بدن کرده است، خنثی می کند و به زودی خارش آن بهبود می یابد. بعد از آن‌که این ماده خمیری خشک شد، بهبود گزش پشه تسریع می شود.
۲ – خمیر دندان
استفاده از خمیردندان سبب تسکین خارش می شود. خارش پوست باعث گسترش سم به مناطق دیگر پوست می شود و سبب افزایش خارش های بعدی می گردد.
۳ – نمک
پس از آن که قسمتی از بدنتان دچار گزش پشه شد، می توانید آن قسمت را با آب بشویید و روی آن را آرام بمالید. سپس اطراف آن قسمت نمک بمالید. خارش آن، بعد از چند لحظه بهبود می یابد.
۴ – دئودورانت
ماهیت قلیایی دئودورانت باعث تسکین درد گزش پشه می شود. نوع جامد آن از نوع اسپری و ژل آن بهتر می باشد.
۵ – آلوئه ورا
از درمان های مهم خانگی برای بیماری های پوستی از جمله گزش پشه، استفاده از آلوئه ورا می باشد. استفاده از آلوئه ورا، نه تنها خارش نیش پشه را تسکین می دهد، بلکه سبب تسریع در بهبودی آن می شود.
۶ – سرکه سفید
سرکه سفید نه تنها یک پاک کننده طبیعی است، بلکه به عنوان تسکین دهنده خارش و ضدعفونی کننده در گزش پشه استفاده می شود. یک پنبه را به سرکه آغشته کنید و به نرمی بر روی قسمتی از پوست که دچار گزش پشه شده بمالید و اثر آن را پس از چند لحظه مشاهده کنید.
اگرچه استفاده از سرکه به بهبود و کم شدن درد و خارش کمک شایانی می کند، اما استفاده از سرکه برای پوست های حساس توصیه نمی شود، چون این نوع پوست ها را دچار التهاب می کند.
۷ – پوست موز
پوست موز می تواند در درمان گزش پشه موثر باشد. این ویژگی به خاطر وجود مقادیر زیادی پتاسیم و آنتی اکسیدان های مختلف در پوست موز می باشد. این عناصر هم در موز و هم در پوست موز وجود دارد، اما استفاده از پوست آن بهتر جواب می دهد.
برای کاهش درد ناشی از گزش پشه کافی است قسمت داخلی پوست موز را روی منطقه مورد نظر بگذارید تا تاثیر کند.
۸ – لیمو
استفاده از لیمو نه تنها خارش را برطرف می کند، بلکه از بروز عفونت نیز جلوگیری می نماید. لیمو یک ضدعفونی کننده طبیعی است و به دلیل داشتن آنتی اکسیدان، به ترمیم پوست سرعت می بخشد. یک لیمو را ببرید و هسته هایش را خارج کنید و آن را بر روی قسمت مورد نظر بگذارید.
۹ – روغن درخت چای
استفاده از این روغن در مبارزه با عفونت بسیار موثر است و یک ضد التهاب طبیعی محسوب می شود. همچنین به ترمیم پوست کمک شایانی می کند. برای بهبود گزش پشه چند قطره از این روغن را بر روی منطقه موردنظر بریزید.
۱۰ – حرارت و گرما
استفاده از کمپرس آب گرم ویا دوش آب گرم می تواند در تسکین درد ناشی از گزش پشه موثر باشد. گرما سبب خروج بزاق پشه از پوست می شود و در کاهش درد بسیار موثر می باشد.
اگر چه این راه حل موقتی است، اما وقتی حس گرما به مغز منتقل شود، تا مدتی مغز با گرمای محل گزیده شده روبرو می شود و به فکر سرد کردن آن منطقه است و برای مدتی درد ناشی از گزیدگی را فراموش می کند.
۱۱ – بارهنگ و اسطوخودوس
از برگ گیاهانی نظیر ریحان، اسطوخودوس و بارهنگ استفاده کنید و روی زخم بگذارید ( می توانید عصاره برگ را روی منطقه مورد نظر بگذارید ) و روی آن را با دستمال تمیزی بپوشانید و ببندید.
۱۲ – استفاده از یخ
استفاده از یخ موجب بی حس شدن منطقه مورد نظر شده و تاثیر هیستامین را محدودمی کند ( هیستامین در واکنش به ماده آلرژی زایی که پشه وارد بدن کرده است تولید می شو د). همچنین یخ به کاهش خارش و درد کمک می کند.
۱۳ – چای کیسه ای
می توانید از چای کیسه ای مصرف شده و خیس استفاده کنید. آن را روی محل مورد نظر بگذارید و اجازه دهید تا تانن موجود در برگ چای به مقابله با آلرژی و خارش پوستی بپردازد.
۱۴ – استفاده از صابون
صابون به دلیل خاصیت قلیایی اش، درد ناشی از گزش پشه را تسکین می دهد. مقداری از صابون را روی قسمت مورد نظر بگذارید و صبر کنید.
به نکات زیر توجه کنید
۱ – اگر برآمدگی غیرعادی پس از گزش پشه روی پوستتان بروز کرد، حتما به پزشک مراجعه کنید.
۲ – اگر به کشورهای خارجی سفر کردید و با گزش پشه مواجه شدید، حتما به پزشک مراجعه کنید تا از عدم انتقال بیماری های شایع در آن کشور اطمینان حاصل کنید.
۳ – پس از انجام هر یک از راه های ارائه شده در بالا، مدتی به بدن خود فرصت دهید تا واکنش های مناسب را ارائه دهد. در برخی موارد ممکن است یک تا دو ساعت طول بکشد تا اثر خارش و درد و التهاب از بین برود.
۴ – اگر پس از گزش پشه، علایمی مانند درد و تب به همراه ورم شدید پوست را داشتید، حتما به پزشک مراجعه کنید. ممکن است حساسیت شدیدی به آن نوع پشه داشته باشید که باید تحت نظر پزشک بهبود یابد.
مطلبی در مورد عطسه کردن
زیست نیوز- لاریسا معمولاً نه فقط یکبار، نه دوبار، بلکه سه بار پشت سر هم عطسه می کند. به محض اینکه وارد اتومبیل می‌شود، اگر هوای بیرون آفتابی باشد عطسه‌اش می‌‌‌گیرد. پدرش هم همینطور است. وقتی یک آدامس نعنایی دهانش می‌اندازد هم وضع همینطور است.
به گزارش فرازنیوز، لاریسا که ۳۰ سال دارد، تنها کسی نیست که این وضع را دارد. خیلی‌ها در زمان‌های خاص عطسه‌شان می‌گیرد مثلاً بعد از ورزش کردن، برداشتن ابرویشان، زیر نور آفتاب و …
در زیر به دلایل اینکه چرا در زمان‌های عجیب عطسه‌مان می‌گیرد اشاره می‌کنیم.
۱- عطسه کردن از اعصابتان شروع می‌شود. این را نیل کائو متخصص آلرژی و آسم در مرکز آسم و آلرژی گرین ویل می‌گوید.
او اینطور توضیح می دهد که سیستم عصبی همه افراد به یک طریق یکسان سیم‌کشی شده است اما پیام‌هایی که در طول این عصب‌ها حرکت می‌کنند، راه‌های متفاوتی برای رفت‌و‌آمد به مغز انتخاب می‌کنند و همین مسئله باعث می‌شود عادت عطسه کردن در افراد مختلف متفاوت باشد.
او می‌گوید، “این انتقال عصب‌هاست که به مغزتان می‌گوید که چیزی در بینی شما هست که باید بیرون بیاید!”
۲- عطسه کردن از بدنتان محافظت می‌کند. دکتر کائو می‌گوید، “عطسه کردن بخش مهمی از فرایند ایمنی بدن است که کمک می‌کند سالم بمانید.”
عطسه با پاک کردن بینی از باکتری‌ها و ویروس‌ها از بدنتان محافظت می‌کند. وقتی چیزی وارد بینی شما می‌شود یا با محرکی روبه‌رو می شوید که مرکز عطسه که در پایین ساقه مغز قرار گرفته‌است در مغزتان را تحریک می‌کند، پیام‌هایی سریعاً برای بستن گلو، چشم‌ها و دهانتان فرستاده می‌شود. سپس، عضلات سینه‌تان شدیداً منقبض می‌شوند و بعد عضلات گلویتان به سرعت باز و آزاد می‌‌شوند. درنتیجه این، هوا — به همراه بزاق و ماده مخاطی — با شدت از دهان و بینی‌تان بیرون می‌آید. و همین می‌شود که عطسه می‌کنید.
۳- عطسه سریع اتفاق می افتد. عطسه ها با سرعت ۱۶۱ کیلومتر در ساعت حرکت می‌کنند. یک عطسه می‌تواند ۱۰۰،۰۰۰ میکروب را وارد هوا کند.
۴- برداشتن ابرو ممکن است موجب عطسه شود. برداشتن ابرو روی عصبی در صورتتان که مسیر بینی را تامین می‌کند اثر می‌گذارد. و در نتیجه عطسه می‌کنید.
۵-هیچوقت در خواب عطسه نمی‌کنید. وقتی می‌خوابید، اعصاب عطسه هم می‌خوابند و این یعنی وقتی خوابید معمولاً عطسه نمی‌کنید.
۶-ورزش ممکن است عطسه‌تان بیندازد. دکتر کائو اعتقاد دارد که ورزش موجب عطسه کردن می‌شود. او می‌گوید، وقتی بیش از حد به جسمتان فشار می‌آورید، تنفستان زیاد می‌شود و درنتیجه، بینی و دهانتان خشک می‌شود. به این ترتیب، بینی شما با شروع به ترشح که موجب عطسه می‌شود به این مسئله واکنش می‌دهد.
۷-طولانی‌ترین عطسه : ۹۷۸ روز که توسط دونا گرفیت از انگلستان به ثبت رسیده است.
۸- نور آفتاب موجب عطسه کردن می‌شود. نورآفتاب باعث می‌شود که یکی از هر سه نفر به عطسه بیفتند. البته حساسیت به نورآفتاب مسئله ای ارثی است — این هم یک چیز دیگر که می‌توانید گردن پدر ‌و ‌‌‌مادرتان بیندازید!
۹-رابطه جنسی هم می‌تواند محرک عطسه باشد. محققان باور دارند که تحریک سیستم عصبی پاراسمپاتیک در برخی افراد پیام‌هایی ارسال می‌کند که باعث عطسه می‌شود.
۱۰- پرعطسه‌ترین حیوان : ایگوانا. طبق تحقیقات ایگوانا بیشتر از سایر حیوانات عطسه می‌کند. عطسه کردن معمولاً برای بیرون کردن برخی نمک‌های خاص که از محصولات فرعی فرایندهای گوارشی آنهاست اتفاق می‌افتد.
۱۱- چطور عطسه را متوقف کنید؟ بااینکه هنوز ثابت نشده است اما نفس کشیدن از راه دهان و گرفتن بینی در آن زمان می‌تواند چاره‌ساز باشد.
خرافات مربوط به عطسه
گذشته از این واقعیت‌های عجیب درمورد عطسه، خرافات زیادی هم درمورد عطسه وجود دارد.
بعنوان مثال، درست نیست که وقتی عطسه می‌کنید قلبتان می‌ایستد. وقتی سینه‌تان به خاطر عطسه منقبض می‌شود، جریان خونتان هم موقتاً منقبض می‌شود. درنتیجه، ریتم قلبتان تغییر می‌کند اما توقف نمی‌کند.
و وقتی عطسه می‌کنید کره چشمتان بیرون نخواهد پرید. بعضی افراد موقع عطسه کردن به طور طبیعی چشم‌هایشان را می‌بندند اما اگر بتوانند آنرا باز نگه دارند، چشم‌هایشان بیرون نخواهد پرید! دکتر کائو می‌گوید، “بااینکه فشارخون پشت چشم موقع عطسه کردن کمی بالا می‌رود اما آنقدر زیاد نیست که چشم‌هایتان را از حدقه بیرون کند.”
خیلی‌ها هم عقیده دارند وقتی عطسه می‌کنید باید کاری که مشغول انجام آن هستید را متوقف نموده و صبر نمایید برخی نیز اعتقاد دارند دوستی به ملاقاتتان می‌آید و اگر گربه‌تان عطسه کند باران خواهد آمد.
درمورد گفتن واژه عافیت باشید بعد از عطسه به همدیگر، دکتر وود توضیح می‌دهد که واژه عطسه به یونانی “pneuma” به معنای روح می‌باشد.
او می‌گوید، “دعای خیر عافیت باشد بعد از عطسه از عقاید قدیمی است. در گذشته عطسه را تجربه‌ای نزدیک به مرگ می‌پنداشتند و تصور می‌کردند که دعای خیر روح فرد را از بیرون شدن از بدنش نجات می‌دهد و از وارد شدن شیطان به بدنش جلوگیری می‌کند
صابون ، شامپو بدن يا ژل ، کدام بهتر است ؟
انتخاب بهترین و مناسب ترین شوینده برای بدن به نوع پوست و سلیقه شخصی شما بستگی دارد.
نکاتی برای مراقبت از انواع پوست
فرض کنید که در داروخانه ایستاده اید و باید بین صابون ، شامپو بدن و ژل حمام یک محصول را انتخاب کنید ، این انتخابی بسیار سخت خواهد بود. سوال این است که چگونه می توانید بهترین صابون را برای پوست خود، انتخاب کنید. ایران ناز، جِیمی میلر استادیار پزشکی در بخش پوست میگوید : آنچه می خرید بیش از هرچیز به این بستگی دارد که شما چه نوعی از محصولات را می پسندید ، البته استثنا نیز وجود دارد.
به توصیه ی دکتر میلر باید مراقب تبلیغات گسترده درمورد صابون ، شامپو بدن و ژل های حمام باشید. این پیام ها، اغلب گمراه کننده هستند. بجای توجه به این تبلیغات ، شما باید نوع پوست خود را در نظر بگیرید، آیا پوست شما خشک ، حساس یا چرب است. در حقیقت شیوه ی حمام کردن شما از شوینده ای که استفاده می کنید مهم تر است؛ بهترین روش برای استحمام این است که بجای آب داغ از آب ولرم استفاده کنید، و بلافاصله پس از حمام ،پوست خود را مرطوب کنید.
استفاده از صابون یا شامپو بدن تفاوت زیادی ندارد ، اکثر شوینده ها تاثیر یکسانی بر پوست دارند. این محصولات علاوه برکثیفی و باکتری ، متاسفانه چربی طبیعی پوست را نیز از بین می برند. به گفته ی دکتر میلر، بیشتر صابون ها و شامپو بدن ها، موجب از بین رفتن چربی هایی می شوند که پوست را به طور طبیعی مرطوب نگه می دارند ، و در نتیجه پوست خشک می شود.
راه حل این مشکل ، استفاده از محصولات حاوی مرطوب کننده است. بسیاری از شامپو بدن ها، لایه ای از مواد مرطوب کننده را برروی پوست باقی می گذارند که چربی از دست رفته ی پوست را جایگزین می کند.
نگران کف صابون نباشید. برخلاف آنچه در تبلیغات تلویزیونی می بینید، برای تمیز کردن پوست ،نیازی به حجم زیاد کف صابون نیست. در حقیقت بهترین انتخاب برای شما اجتناب از کف صابون است ، خصوصا اگر نگران خشکی پوست خود هستید.
به گفته میلر شوینده های غیرصابونی ،که کف کمی تولید می کنند ، مقدار کمتری از چربی طبیعی پوست را، از بین می برند، در نتیجه کمتر موجب خشکی پوستمی شوند. با انتخاب صابون های مناسب برای پوست های حساس و استعمال لوسیون بدن پس از استحمام، وقتی پوست هنوز خیس است، می توان از خشک شدن بیش از حد پوست، جلوگیری کرد. این کار رطوبت پوست را حفظ و چربی از دست رفته آن را جایگزین می کند.
اطلاعاتی در مورد چربی پوست
به گفته ی میلر منظور از واژه فیلم در اصطلاحات پزشکی ، لایه ای نازک از چربی است که پس از استفاده از شامپو بدن یا صابون روی پوست باقی می ماند. این لایه همچون محافظی است که رطوبت پوست را حفظ می کند ، و از آن جهت که پوست را بیش از حد چرب نمی کند، بسیار مناسب است. صابون و شامپو بدن ،هردو می توانند این لایه را روی پوست ایجاد کنند. بعلاوه باید مراقب صابون هایی که چنین اثری ندارند، باشید. با استفاده از چنین صابون هایی شما احساس پاکیزگی بیشتری می کنید ، اما به این دلیل که آنها تمام چربی و رطوبت پوست را ازبین می برند، برای پوست مناسب نیستند .
به توصیه ی میلر اگر این لایه ی چربی روی پوست، شما را آزار می دهد، می توانید از صابون، ژل حمام ، شامپو بدن و مرطوب کننده هایی با ترکیبات جدیدتر استفاده کنید. این محصولات با چربی های طبیعی پوست سازگارتر هستند و رطوبت پوست را نیز حفظ می کنند، با این وجود پوست را چرب نمی کنند و شما لایه ی چربی را بر روی پوست خود احساس نمی کنید.
حقایقی درمورد صابون ها
به عقیده ی بیشتر مردم صابون ها، بهترین مواد شوینده برای پوست هستند. ولی صابون ها ،ممکن است موجب خشکی شدید پوست شوند. مهم ترین گام برای مراقبت از پوست، این است که بدانید ترکیبات مناسب برای آبهای قلیایی چیست.
به گفته ی میلر صابون های معطر ( دئودورانت) و صابون های قلیایی، چربی پوست را از بین می برند و آن را جایگزین نمی کنند. اما اگر پوست شما بسیار چرب است، استفاده از این صابون ها مانعی ندارد. اگر مصرف این صابون ها، پوست شما را خشک می کند، باید بلافاصله پس از استفاده از آنها پوست خود را مرطوب کنید.
اگر مایلید از صابون برای شستشوی پوست خود استفاده کنید ، بهتر است صابون های آرایشی را انتخاب کنید، زیرا از باقی صابون ها مرطوب تر هستند.
مناسب ترین مواد شوینده برای بدن
گرچه پوست های چرب ،در مقابل تاثیر منفی اکثر شوینده های بدن، مقاوم هستند، با این حال رعایت نکات زیر، ممکن است برای انواع پوست ها مفید باشد :
- شوینده ای ملایم انتخاب کنید که قلیایی نباشید.
- از آب ولرم یا خنک برای حمام استفاده کنید، نه آب داغ.
- بلافاصله پس از حمام، از مرطوب کننده استفاده کنید.
- از شستشوی زیاد و مکرر پوست، خودداری کنید، زیرا موجب خشکی پوستمی شود.
- مراقب علائم خشکی پوست ازجمله پوسته شدن ، قرمز شدن و خارش باشید.
اگر شوینده های مختلف را امتحان کرده اید وهمیشه از مرطوب کننده ها نیز، استفاده می کنید و پوست شما هنوز خشک است ، به جای استفاده از شوینده های دیگر بهتر است برای مراقبت از پوست خود، به متخصص پوست مراجعه کنید
کدئين خطرناک و حتی کشنده است

به تازگی در مورد مصرف کدئین تردیدهایی به وجود آمده است و کارشناسان به دنبال تجدید نظر در استفاده از این دارو و حتی ممنوع کردن مصرف آن هستند. آن‌ها معتقدند مصرف کدئین به صورت قرص یا شربت می‌تواند اعتیادآور، بی‌تاثیر و حتی خطرناک باشد و کودکان اصلا نباید از این دارو استفاده کنند. هر سال نزدیک به ۲۷ میلیون جعبه کدئین در هر سال در کشور انگلستان به فروش می‌رسد. مصرف کدئین می‌تواند باعث احساس آرامش شود.
اما کارشناسان معتقدند بدن هر شخص ممکن است نسبت به این دارو واکنش‌های متفاوت و پیش‌بینی نشده‌ای داشته باشد. این دارو تا زمانی که در کبد تجزیه نشده و تولید مورفین نکند روی کاهش درد تاثیری ندارد. در بدن برخی انسان‌ها مقادیر کمی مورفین تولید می‌شود، اما در بدن برخی دیگر میزان تولید مورفین بسیار بالاست و ممکن است آن‌ها را در خطر قرار دارد. در این میان کودکان در معرض خطر جدی هستند.
در این بین آژانس قوانین محصولات دارویی اعلام کرده است شربت‌های سرفه حاوی کدئین برای کودکان زیر ۱۸ سال خطرناک هستند و فقط باید توسط بزرگسالان مصرف شود.
این سازمان هم‌چنین اعلام کرد شواهد کمی وجود دارد که اثبات کند کدئین موجود در شربت‌های سرفه در بهبود سرفه کودکان تاثیر داشته باشد. اما در عین حال این دارو ممکن است عوارض جانبی مانند حالت تهوع، استفراغ، توهم و نامنظم شدن ضربان قلب شود. به همین دلیل پزشکان و کارشناسان به دنبال آن‌ هستند که مصرف این دارو را به طور کامل ممنوع اعلام کنند.
تا کنون چند ژن جدید کشف شده‌اند که می‌توانند روی متابولیسم بدن در هنگام مواجه با کدئین تاثیرگذار باشند. این تفاوت‌های ژنتیکی ممکن است باعث بروز پاسخ‌های بسیار جدی و خطرناکی در بدن شوند. ترکیب اشتباه این دارو ممکن است باعث مسمومیت بر اثر تولید مورفین در بدن شود و عوارض بدی به همراه داشته باشد. در مورد کودکان کوچک و نوزادان این حالت حتی می‌تواند کشنده هم باشد.
دراستفاده داروها برای کودکان چگونه باشیم ؟
همه‌جای دنیا، در داروخانه‌ها، داروهایی با عنوان OTC، یعنی «روی پیشخوان» وجود دارد که می‌توان بدون مراجعه به پزشک و داشتن نسخه، آن‌ها را خرید و این‌ها، همان داروهایی هستند که همه ما، در خانه‌هایمان داریم و حتی برای بچه‌های عزیزمان، از آن‌ها استفاده می‌کنیم. حالا، بد نیست اگر نکاتی را در مورد استفاده از این داروها، به‌خصوص برای بچه‌ها بدانیم؛ چون گرفتن بدون نسخه این داروها، به معنی بی‌خطر بودن آن‌ها نیست.

داروهای مربوط به سرماخوردگی، سرفه، درد و تب، آلرژی و تقویتی، از رایج‌ترین داروهای OTC هستند. شاید تعجب کنید، ولی واقعیت این است که جدیدترین مطالعات نشان می‌دهند که داروی ضدسرماخوردگی و ضدسرفه، در طول دوره سرماخوردگی، بر علایم کودکان زیر شش سال، اثری ندارند و استراحت، نوشیدن فراوان مایعات و غذای مناسب، هنوز بهترین درمان هستند.
ضدسرفه‌ها
اگرچه به محض سرفه کردن کودک‌مان نگران می‌شویم، اما واقعیت این است که سرفه، پاسخ طبیعی و مفید بدن برای خارج کردن ترشحات و خلط ریه است. پس، نباید آن را با داروهایی مثل دکسترومتورفان یا دیفن‌هیدرامین سرکوب کنیم. در سرفه‌های خلط‌دار می‌توانید از شربت اکسپکتورانت که خلط را نرم و رقیق می‌کند، استفاده کنید؛ البته بهترین خلط‌آور، بُخور و نوشیدن شش تا هشت لیوان آب ولرم در روز است.
آنتی‌هیستامین‌ها
این داروها که انواع مختلفی دارند، فقط برای کنترل عطسه، آب‌ریزش بینی و خارش، در آلرژی و سرماخوردگی استفاده می‌شوند و در بیش‌تر موارد باعث گیجی و خواب‌آلودگی می‌شوند. پس، بیش از اندازه، نباید استفاده شوند.
داروهای تقویتی
مصرف داروهای تقویتی و طبیعی، به معنی بی‌ضرر بودن آن‌ها نیست. این نوع محصولات، با مشورت متخصص آن و باید به اندازه و از نوع مناسب، برای کودکان انتخاب شوند.
تب‌برها و ضددردها
از این گروه، استامینوفن و بروفن را همه می‌شناسیم. این‌ها، تنها داروهایی هستند که در صورت بروز تب و درد، می‌توانیم برای کودک‌مان، ولی به اندازه، استفاده کنیم. لازم نیست تب، کاملا قطع شود و کافی است دمای بدن، زیر ۳۸ درجه بماند. هیچ‌وقت چند نوع دارو از این گروه را هم‌زمان استفاده نکنید یا مثلا شیاف و قطره استامینوفن را با هم مصرف نکنید؛ چون مصرف زیادی این داروها می‌تواند عوارض کبدی یا گوارشی خطرناک داشته باشد. هرگز از آسپرین و ASA، برای بچه‌ها استفاده نکنید؛ چون ممکن است واکنش خطرناکی، به نام سندرم ری بدهند که به کبد، مغز و کلیه آسیب می‌رساند. نکته‌ای که باید تاکید کنیم، این است که در قرص و شربت سرماخوردگی، ترکیبات آنتی‌هیستامین و تب‌بر وجود دارد و لازم نیست جداگانه، آن‌ها را هم بدهیم.
دکونژستانت‌ها
دکونژستانت‌ها، به‌صورت قطره یا اسپری، برای رفع تورم مخاط و گرفتگی بینی استفاده می‌شوند تا کودک، راحت‌تر نفس بکشد. بسیار مهم است که بدانیم این داروها را فقط برای مدت کوتاه دو تا سه روزه و با تجویز پزشک، باید استفاده کرد؛ چون می‌توانند باعث تخریب مخاط و ایجاد عوارضی مثل بی‌قراری، بی‌خوابی، بی‌اشتهایی، تپش قلب، خشکی و زخم بینی، وابستگی و بسیاری عوارض دیگر شوند.
آنتی‌بیوتیک‌ها
این داروها، فقط و فقط، باید با دستور و زیر نظر پزشک مصرف شوند. مصرف اشتباه آن‌ها می‌توانند باعث حساسیت دارویی کشنده، عوارض پوستی، گوارشی، مقاومت دارویی و… شوند. بیش‌تر سرماخوردگی‌ها و اسهال‌ها، در اثر ویروس‌ها هستند و با آنتی‌بیوتیک درمان نمی‌شوند و فقط باید دوره بیماری سپری شود.
یک نکته
در آخر و مثل همیشه، نکاتی را مرور می‌کنیم:
اگر کودک شما، تب بیش‌تر از ۳۸/۵ درجه برای بیش از دو تا سه روز، گوش‌درد، تنگی نفس، سرفه طولانی‌تر از یک هفته، خون در خلط یا اسهال خونی، استفراغ مکرر، بثورات پوستی و افت هوشیاری دارد، حتما به پزشک مراجعه کنید.
حتما راهنمای همراه دارو را خوانده و مقدار و نوع متناسب با سن و وزن کودک‌تان را استفاده کنید. مقدار مناسب را از جثه‌اش حدس نزنید.
حتما به تاریخ مصرف دارو دقت کنید.
هرگز از داروهای OTC، برای خواباندن کودک استفاده نکنید.
اگر پس از مصرف دارو، عوارضی دیدید، مصرف آن را قطع کنید.
به تفاوت قاشق مرباخوری و چای‌خوری با غذاخوری دقت کنید!
هیچ‌وقت اجازه ندهید کودک، خودش، دارو را بخورد یا به نام شکلات و اسمارتیز، دارو را به او نخورانید.
دارو را در حرارت و نور مناسب نگه داشته و شربت‌هایی که درشان باز شده است، به‌خصوص آنتی‌بیوتیک‌ها را نگه ندارید.
در مورد کودکان زیر شش ماه، حتما با پزشک مشورت کنید.
9 چيزي عجیبی که در حملات قلبی موثرند

عوامل خطر اصلی بیماری های عروق کرونر (خونرسان) قلب سال ها هستند که شناخته شده اند، آنها شامل سن، جنسیت مرد، پرفشاری خون، میزان کلسترول و کم بودن HDL، سیگار کشیدن و دیابت هستند.
اما پژوهش فرامینگهام پیشنهاد کرده است که چیزهای دیگری هم در کنار این عوامل اصلی به عنوان عوامل خطر در نظر گرفته شوند:
- سطح پادتن فاکتور فون ویلبراند (یک فاکتور موثر در انعقاد(
- سطح فیبرینوژن
- بیماری های مزمن کلیه
- تعداد گلبول سفید
- سطح CRP
- سطح هوموسیستئین
- میزان اسید اوریک
- درجه کلسیم عروق کرونر CAC score
- ضخامت لایه های عروقی اینتیما و مدیا در رگهای کاروتید
- بیماریهای عروق محیطی
- شکل و سرعت موج نبض
اما آیا چیزهای دیگری هم هستند که ما را مستعد بیماری قلبی کنند؟ در اینجا به ۹ مورد از عوامل خطری اشاره می کنم که در نگاه اول شاید منطقا نتوانیم بین آنها و بیماری قلبی ربط منطقی پیدا کنیم، اما پژوهش ها نشان داده اند که با میزان بیشتر بیماری های قلبی در «ارتباط» هستند:
۱- محل زندگی: مطابق تحقیقی که نتایج آن در سال ۲۰۰۱ در NEJM منتشر شد، آدم هایی که در مناطق فقیرنشین زندگی می کنند، نسبت به کسانی که در مناطق دیگر زندگی می کنند، سه برابر بیشتر احتمال دارد که به بیماری قلبی مبتلا شوند، حتی اگر از نظر درآمد، تحصیلات و کار وضعیت شان مشابه همتایان خود باشد. در این تحقیق پژوهشگران میزان حملات قلبی را در یک بازه زمانی ۹ ساله در افرادی که بین ۴۵ تا ۶۴ سال سن داشتند در ۴ ناحیه با هم مقایسه کردند.
۲- آنتی بیوتیک ها: مطابق تحقیق جدیدی که در سال ۲۰۱۲ انجام شده است، آنتی بیوتیک محبوب آزیترومایسین، با میزان بیشتر حملات قلبی مرتبط است، به خصوص در آنهایی که پیشتر بیماری قلبی داشته اند. البته هنوز شواهد آنقدر کافی نیست و فعلا توصیه نمی شود که از نسخه کردن این دارو خودداری شود، با این همه شاید منطقی باشد در بیماران قلبی این دارو با احتیاط بیشتر نسخه شود.
۳- مکمل های کلسیومی: مطابق تحقیقی که در سال ۲۰۱۲ روی ۲۳ هزار نفر انجام شد و نتایج آن در ژورنال قلب به چاپ رسید، آن دسته از افرادی که مکمل های کلسیومی دریافت می کنند، نسبت به کسانی که این مکمل ها را دریافت نمی کنند، بیشتر مبتلا به حمله قلبی می شوند، البته کلسیومی که به طور معمول از طریق وعده های غذایی وارد بدن می شود، تأثیری ندارد. البته در اینجا باید تأکید کنم که در این مورد حتما مطابق نظر پزشک رفتار کنید، چون مطابق برخی از تحقیقات دیگر کلیسیوم یک عامل حفاظتی در برابر بیماری قلبی هم قلمداد شده است. معمولا به بیماران توصیه می شود که کلسیوم کافی از طریق رژیم غذایی دریافت کنند، به اندازه کافی برای تأمین ویتامین D آفتاب بگیرند و روغن ماهی استفاده کنند.
۴- عفونت: میزان ابتلا به حمله قلبی در سه روز اول ابتلا به انفلوآنزا و عفونت های دستگاه تنفس، پنج برابر بیشتر می شود. دلیلیش هم این است که عفونت ها باعث پاسخ التهابی در بدن می شوند که خود احتمال سکته قلبی یا مغزی را بالاتر می برند. بنابراین استفاده از واکسن انفلوآنزا می تواند منطقا مفید باشد.
۵- بیماری پوستی سوریازیس Psoriasis: آن دسته از بیمارانی که بیماری پوستی سوریازیس شدید دارند، با احتمال بیشتری مبتلا به حمله قلبی خواهند شد. اما چرا؟
ممکن است تصور کنیم که این امر تنها به این خاطر باشد که این بیماران به خاطر داروهای جانبی که برای درمان بیماری شان دریافت می کنند یا احتمال بیشتر سیگار کشیدن، اضافه وزن یا پرفشاری خون است که بیشتر دچار مشکل قلبی می شوند، اما جالب است بدانید که تحقیقات نشان داده است که سوریازیس یک عامل خطر «مستقل» بیماری قلبی است.
سوریازیس یک بیماری خودایمنی است که باعث التهاب مزمن می شود و از این طریق احتمال بیماری قلبی را بالا می برد، کلا بیماری های خودایمنی، همگی با همین مکانیسم احتمال بیماری قلبی را بالا می برند، برای مثال در بیماری شایع ترین دلیل مرگ بیماران لوپوسی، حمله قلبی است.
۶- مشکلات ارتباطی: اگر با همسر یا دیگر نزدیکان خود مشکل داشته باشید، ۳۴ درصد بیشتر احتمال دارد که دچار بیماری قلبی شوید. این تحقیق توسط اپیدمیولوژیست های کالج لندن انجام شده است.
۷- سطح پایین HDL: بر کسی پوشیده نیست که HDL پایین (همان کلسترول خوب) یکی از عوامل شناخته شده بیماری قلبی است، اما تحقیقی که روی ۷ هزار نفر توسط محققان دانشگاه ایندیانا انجام شده است، نشان داده است که کم بودن HDL بیشتر از آنچه که فکر می کردیم، اهمیت دارد، طوری که این محققانی که این تحقیق را انجام داده اند به این نتیجه رسیده اند که بعد از سن و جنس، کم بودن HDL، سومین عامل خطر بیماری های قلبی است. به طوری که اگر یک فرد جوان را ببینیم که دچار حمله قلبی شده، باید شک کنیم که کم بودن HDL عامل خطرش بوده است. HDL را با ورزش و کاهش وزن می توان بالا برد.
۸- مشکلات کلیوی: مطابق تحقیقی که روی بیماران پیر در رتردام هلند انجام شده است، بیمارانی که کلیه هایی با عملکرد ضعیف تر داشتند، حتی اگر در مرحله نارسایی کلیوی نبودند، به احتمال بیشتر دچار حمله قلبی می شوند.
۹- زندگی در شهر: آن دسته از آدم هایی که در شهرهای با ترافیک بالا زندگی می کنند، صرف نظر از اینکه از خودرو، دوچرخه یا وسایل نقلیه عمومی استفاده کنند، دو برابر بیشتر احتمال ابتلا به بیمار قلبی را دارند، این نتیجه تحقیقی است که در آلمان انجام شده است، یک تحقیق دیگر هم پیشتر نشان داده بود که کسانی که نزدیک راه های اصلی زندگی می کنند، دو برابر بیشتر مبتلا به بیماری قلب و ریه می شوند.
تذکر: در ابتدای پست عوامل خطر اصلی بیماری های عروق خونرسان قلب را ذکر کردم، هیچ کس نمی تواند سن خودش را تغیر بدهد و یا احتمالا جنسیت اش را!، تغییر محل زندگی هم بسیار دشوار است، اما ترک سیگار، ورزش، کم کردن وزن و کنترل فشار خون و دیابت چیزی است که از عهده هر کسی برمی آید. توجه کنید که برخی از موارد نه گانه ای که در این پست ذکر شده اند مثل آنتی بیوتیک و مکمل های کلسیومی هنوز جای بررسی بیشتر دارند و بهترین چیز این است که در این موارد مطابق نظر پزشک خود رفتار کنید.
صفحه‌ها: 1 2 3 4