انجمن بانیان بهبودی

نسخه‌ی کامل: شطرنج
شما درحال مشاهده‌ی نسخه‌ی متنی این صفحه می‌باشید. مشاهده‌ی نسخه‌ی کامل با قالب‌بندی مناسب.
شطرنج در سدهٔ چهارم یا ششم میلادی از شمال‌غربی هند سرچشمه گرفته‌است.
در آن زمان، امپراتوری "گوپتا" بر هند فرمان می‌راند.

شاهان هند بر این باور بودند که یادگیری جنگ موجب یادگیری ارزش‌های دلاوری، تصمیم‌گیری، شکیبایی و شجاعت می‌شود.
آنها تصمیم گرفتند جنگ را مدل‌سازی کنند به شکلی که بتوان دوراندیشی و استدلال کرد و چیزی به عنوان شانش در آن وجود نداشته‌باشد.

بنابر این بازی ای را ایجاد کردند و صفحه‌ای متشکل از 64 خانه، همراه با دو ارتش متشکل از ۳۲ مرد با دو رنگ مختلف برای آن در نظر گرفتند که آرمان هر ارتش، دستگیری و کشتن شاه ارتش حریف بود.
این بازی را «چاتورانگا» نام‌ نهادند

«چاتورانگا» از زبان سانسکریت سرچشمه گرفته و به معنی ۴ عضو است که به ۴ عضو نظامی ارتش هند یعنی ارابه‌ها، فیل‌ها، سواره‌نظام و پیاده‌نظام اشاره‌دارد

در حدود سال ۶۰۰ میلادی، ۳ متن به زبان پهلوی نوشته‌شد که ادعا می‌کند بازی «چَترَنگ» را هند به دربار ایران معرفی‌کرد و اصیلان ایرانی باید این بازی را یاد می‌گرفتند.
برخی از زبان‌شناسان ثابت کرده‌اند که واژهٔ «چترنگ» در زبان پارسی میانه از واژهٔ «چاتورانگا» در زبان سانسکریت ریشه گرفته‌است.

"هارون الرشيد" خليفه عباسی که در عصر خود ابرمرد شرق بشمار می آمد در ماه مه سال 800 ميلادی ضمن ارسال پيامی به «شارلمانی» ابرمرد وقت غرب به وی اطلاع داد كه به "ابراهيم بن عقرب" حكمران افريقيه (سرزمين های مسلمان نشين شمال آفريقا به مركزيت تونس امروز) خود مختاری داده است و در امور داخلی استقلال دارد و از اين پس درباره مسائل محلی و منطقه مديترانه با او تماس بگيرد.

"هارون" با اين پيام، يك دستگاه بازی شطرنج با راهنمای استفاده از آن را به عنوان هديه برای شارلمانی ارسال داشته بود و ياد آور شده بود كه "كسری" (خسرو انوشيروان ساسانی) اين بازی را كه مبتكر آن هنديان بوده اند به منظور تقويت حافظه و قوای مغزی ايرانيان و تسريع محاسبات رياضی، در قلمرو خود رواج داده و ملت را به انجام اين بازی تشويق كرده و جايزه معين ساخته بود.