انجمن بانیان بهبودی

نسخه‌ی کامل: فقط برای امروز-نوزدهم شهریور
شما درحال مشاهده‌ی نسخه‌ی متنی این صفحه می‌باشید. مشاهده‌ی نسخه‌ی کامل با قالب‌بندی مناسب.
19 شهریور قدرتمندتر از کلمات

«یاد میگیریم یک در آغوشگیری ساده و صمیمانه میتواند یک دنیا تأثیر داشته باشد...»

کتاب پایه

v

احتمالاً زمانهایی در دوران بهبودی وجود داشته که به افرادی که در رنج بزرگی به سر میبردند، نزدیک شدهایم. با این پرسش کلنجار میرفتیم: «برای اینکه آنها احساس بهتری داشته باشند، چه کاری میتوانیم انجام دهیم؟» برای تسکین دادن به درد آنها احساس اضطراب و بیکفایتی میکردیم. آرزو میکردیم تجربه بیشتری برای مشارکت کردن داشتیم. نمیدانستیم چه بگوییم.

اما گاهی اوقات در زندگی زخمهایی است که حتی با صمیمانهترین کلمات هم تسکین نمییابد. وقتی پای عمیقترین احساسات همدردی ما در میان است، کلمات هرگز نمیتوانند تمام منظور ما را ابراز کنند. زبان از برقراری ارتباط با یک روح زخمخورده قاصر است، به طوری که تنها ارتباط با نیرویی برتر و مهربان میتواند بر زخم روح مرهم باشد.

وقتی افرادی که دوست داریم، غصه میخورند، شاید صرفاً حضور ما دلسوزانهترین کمکی است که میتوانیم ارائه دهیم. میتوانیم مطمئن باشیم نیرویی برتر و مهربان برای التیام روح، سخت در تلاش است؛ تنها وظیفه ما حضور در آنجاست. حضور ما، یک در آغوشگیری صمیمانه و یک گوش شنوا مطمئناً عمق احساسات ما را ابراز میکند و در برقراری ارتباط با انسانی که در عذاب است، از کلمات هم تأثیر بیشتری دارد.

v

فقط برای امروز: حضور، در آغوشگیری و گوش شنوای خود را به فردی که دوست دارم، عرضه میکنم.
فروتنی وایمان دوبالی هستند که فرد را یاری می رسانند تا به
قلمرو خدا،
قلمرو عشق ،
سرور وآرامش پرواز کند.
19 شهريور کدا
ما به تنهايي و با تكيه به قدرت فردي مثل اراده خودمان موفق به رهايي و نجات از عادت و وابستگي‌ و هم‌وابستگی‌ها نشده‌ايم. براي رهايي از این پکیج وابستگي‌ها به قدرتي مافوق قدرت بشري نياز داريم. قدرتي كه پاياني نداشته باشد، زيرا قدرت اراده و نیروی انسانها تداوم ندارد. امروز با اعتراف و پذيرش عجزم در مقابل عادت و وابستگي و هم‌وابستگی و با انتخاب وابستگي پیدا کردن به خداوند كه جايگزيني مناسب است، جايگزيني مناسب ديگر که به‌جاي هم‌وابستگي فردي و بيمارگونه به اشخاص را با هم‌بستگي به گروه و دوستان بهبودي انتخاب کرده‌ام. امروز خداوند با حمايت من در جهت قطع وابستگي و هدايت من به سمت هم‌بستگی و دلبستگی و بهبودي و دوستان برنامه‌ی خودیاری مرا در مسير درست هدايت مي‌كند. آيا هنوز هم به اراده‌ي فردي و قدرت کوچک خودم كه قبلاً عدم كارآيي خود را نشان داده است وابسته هستم؟ امروز تلاش مي‌كنم كه در كمال فروتني و با تواضع، خود را براي درك زندگي جديد كه در آن صادقانه و با عشق و اراده‌ی پایان ناپذیر خداوند به دوستان همدردم در برنامه کمک و به آنها خدمت كنم.
ما به تنهايي رو به زوال هستيم!


 
19 شهریور
( قدرتمندتر از کلمات )
  «یاد میگیریم یک در آغوشگیری ساده و صمیمانه میتواند یک دنیا تأثیر داشته باشد...»
  کتاب پایه  *
احتمالاً زمانهایی در دوران بهبودی وجود داشته که به افرادی که در رنج بزرگی به سر میبردند، نزدیک شدهایم. با این پرسش کلنجار میرفتیم: «برای اینکه آنها احساس بهتری داشته باشند، چه کاری میتوانیم انجام دهیم؟» برای تسکین دادن به درد آنها احساس اضطراب و بیکفایتی میکردیم. آرزو میکردیم تجربه بیشتری برای مشارکت کردن داشتیم. نمیدانستیم چه بگوییم.   اما گاهی اوقات در زندگی زخمهایی است که حتی با صمیمانهترین کلمات هم تسکین نمییابد. وقتی پای عمیقترین احساسات همدردی ما در میان است، کلمات هرگز نمیتوانند تمام منظور ما را ابراز کنند. زبان از برقراری ارتباط با یک روح زخمخورده قاصر است، به طوری که تنها ارتباط با نیرویی برتر و مهربان میتواند بر زخم روح مرهم باشد.   وقتی افرادی که دوست داریم، غصه میخورند، شاید صرفاً حضور ما دلسوزانهترین کمکی است که میتوانیم ارائه دهیم. میتوانیم مطمئن باشیم نیرویی برتر و مهربان برای التیام روح، سخت در تلاش است؛ تنها وظیفه ما حضور در آنجاست. حضور ما، یک در آغوشگیری صمیمانه و یک گوش شنوا مطمئناً عمق احساسات ما را ابراز میکند و در برقراری ارتباط با انسانی که در عذاب است، از کلمات هم تأثیر بیشتری دارد.

   * فقط برای امروز: حضور، در آغوشگیری و گوش شنوای خود را به فردی که دوست دارم، عرضه میکنم.
19شهریور از کتاب اندیشه امروز  a day at a time
در مواجهه‌ با گذشته‌ و دوستي‌هاي‌ از دست‌ رفته‌ گاهي‌ ما از موضع‌ دفاعي‌ براي‌توجيه‌ و تبرئه‌ خود بر نقايص‌ و اشكالات‌ طرف‌ مقابل‌ انگشت‌ گذاشته‌ و با بزرگ‌كردن‌ اشتباهات‌ آنها رفتار ناخوشايند خود را بطور كامل‌ بدست‌ فراموشي‌مي‌سپاريم‌. احساس‌ خوشنودي‌ حاصل‌ از اين‌ برخورد بسيار سطحي‌ است‌ و دوامي‌ندارد. در ارزيابي‌ اشتباهات‌ گذشته‌ بايد بخاطر داشته‌ باشيم‌ افرادي‌ كه‌ در پيرامون‌ مابه‌ نحوي‌ با ما در ارتباط‌ هستند نيز ممكن‌ است‌ به‌ درجات‌ مختلف‌ از نظر شخصيتي‌دچار مشكل‌ و ناهنجاري‌ باشند.آيا من‌ ديگران‌ را بخاطر رفتار ناخوشايندشان‌ با خويش‌ بخشوده‌ام‌؟ خداوندا، مرا ياري‌ كن‌ تا با گذشت‌ و بردباري‌، بدون‌ توجه‌ به‌ كاستي‌هاي‌ ديگران‌روابط‌ خود را بر اساس‌ نكات‌ مثبت‌ و مشترك‌ با ديگران‌ بنياد نهم‌.آيا من‌ تشخيص‌ داده‌ام‌ كه‌ تمركز بيش‌ از اندازه‌ بر نواقص‌ شخصيتي‌ و رفتاري‌ ديگران‌بهانه‌اي‌ براي‌ فراموش‌ كردن‌ اشكالات‌ من‌ بوده‌ است‌؟ آيا من‌ درك‌ كرده‌ام‌ كه‌ رنجش‌و كينه‌ ناشي‌ از رفتار غير دوستانه‌ اطرافيان‌ خطرناكترين‌ عاملي‌ است‌ كه‌ بهبودي‌ مراتهديد مي‌كند؟ آيا من‌ پي‌ برده‌ام‌ كه‌ نياز به‌ تغيير و تكيه‌ بر دوستي‌ و محبت‌ جهت‌گسترش‌ ارتباطات‌ بايد از من‌ آغاز گردد؟
«رنجش‌ و كينه‌ روي‌ ديگر گناه‌ است‌»