انجمن بانیان بهبودی

حقیقت را بگو 26 مرداد

«یک علامت بیماری ما انزواست و مشارکت صادقانه ما را برای بهبودی آزاد می⁯سازد.»

کتاب پایه

v

حقیقت ما را با زندگی مرتبط می⁯سازد، در حالی که ترس و انزوا و عدم صداقت ما را از آن جدا می⁯کند. در دوران مصرف، تا جایی که می⁯توانستیم، حقیقت درباره خود را از مردم دنیا پنهان کردیم. ترس، ما را از پذیرفتن اطرافیان خود باز می⁯داشت و در مواقعی که آسیب⁯پذیر به نظر می⁯رسیدیم، از ما در برابر آنچه دیگران ممکن بود انجام دهند، محافظت می⁯کرد. اما ترس، ما را از ارتباط با مردم دنیا نیز باز داشت. مانند موجودات بیگانه بر روی سیاره خود زندگی می⁯کردیم و همیشه تنها بودیم و هر لحظه تنهاتر می⁯شدیم.

قدمهای دوازده⁯گانه و انجمن معتادان در حال بهبودی مکانی را برای افرادی مانند ما مهیا می⁯کند که می⁯توانیم در هنگام بازگویی حقیقت درباره خود احساس امنیت کنیم. قادر به اقرار صادقانه عجز نومیدکننده و فروتنانه خود در برابر اعتیاد هستیم، زیرا با بسیاری از افرادی که در همین شرایط بوده⁯اند، روبرو می⁯شویم—ما در میان آنها احساس امنیت می⁯کنیم. وقتی به کارکرد قدمها ادامه می⁯دهیم، به گفتن حقایق بیشتری درباره خود ادامه می⁯دهیم. هر چه بیشتر قدمها را انجام می⁯دهیم، احساس می⁯کنیم به طور واقعی⁯تری با دنیای اطراف خود در ارتباط هستیم.

امروز، نباید خود را از واقعیت روابط خود با مردم، مکانها و مسائل زندگی خود پنهان کنیم. این روابط را درست همان طور که هستند، می⁯پذیریم و نقش خود را در این روابط به عهده می⁯گیریم. هر روز وقتی را به پرسیدن این سؤال اختصاص می⁯دهیم: «آیا درباره خود حقیقت را می⁯گویم؟» هر بار که این کار را انجام می⁯دهیم، خود را از انزوایی که مختص اعتیاد بود، دورتر می⁯کنیم و به آزادی که بهبودی می⁯تواند برای ما به ارمغان آورد، نزدیک⁯تر می⁯کنیم.

v

فقط برای امروز: حقیقت، ارتباط من با واقعیت است. امروز، وقتی را برای پرسیدن این سؤال اختصاص می⁯دهم: «آیا حقیقت را می⁯گویم؟»

تو دوست خود هستی.
تو دشمن خود هستی.
هیچ کس نمی تواند به تو آسیبی رساند.
هیچ کس نمی تواندترا رنج دهد.
هرکس به اشتباه،به خودضربه می زند.

26 مرداد
بيماري وابستگي را اين‌گونه تعريف كرده‌اند كه فرد وابسته دراثر احساس بي‌ارزشي در خود و نداشتن ابزاری برای اداره‌ی زندگیم به طرف افرادي و يا چيزهایي گرايش پيدا كرده‌ام و به آن ارزش بي‌حد داده و به آن‌ها عادت و ابتلا (هم‌وابستگی) پيدا مي‌كنم. به صورت ساده‌تر بيماري وابستگي يعني كمبود و يا نداشتن خدا و خلأ معنوی است. در اصل بيماري وابستگي يك بيماري معنوي و نبود خداوند در زندگی این بیماران است. امروز مي‌دانم كه باورهای سالم، با ارزش‌ترين هديه از جانب خداوند است كه من از آن بهره‌مند مي‌شوم و تقسيم آن با ديگران بزرگترين عشق از طرف من است، که هیچ وقت چیزی را رایگان و بدون توقع در اختیار کسی قرار نمی‌دادم. كساني كه در وجود خود اعتقادي به خداوند ندارند و خود را موجودي منزوی و تنها و بي‌ارزش مي‌دانند، به آن باورهای ناسالم مبتلا مي‌شوند. امروز مي‌دانم كه دعا كردن مرا از نگراني‌ها مي‌رهاند. تنها مرجع و پناه من خداوند است، كه به من احساس آرامش و امنيت مي‌دهد. پروردگارا: تو را به خاطر رهايي و آزاديم و محافظت تو از من برای نیفتادن در دام وابستگي‌ها شكر مي‌گويم.
خداوند، ما را تنها نمي‌گذارد!

سلام جاهايي در زندگي من بيشتر در خاطرم مانده که بر خلاف میل و اراده ام و هوای نفسم قدم برداشته ام امروز هم یکی از آن روزهاست که توانستم بر نفسم غلبه کنم و کار بزرگی را برای خودم انجام دهم.

mahla

NASIB

mahla

mohsen..yazd