انجمن بانیان بهبودی

15 تیر «متاسفم»

«مهم⁯ترین کاری که [قدم هشتم] برای ما انجام می⁯دهد این است

که به ما در آگاه شدن از این مسئله که به تدریج نگرش⁯های جدیدی نسبت به خود

و نحوه ارتباط با سایر افراد پیدا می⁯کنیم، کمک می⁯کند.»

کتاب پایه

v

گفتن «متاسفم» احتمالاً برای اکثر ما موضوع غریبی نیست. این جمله در دوران اعتیاد فعال، شاید جمله بسیار آشنایی باشد. همیشه به افراد می⁯گفتیم که چقدر متأسف هستیم و وقتی فردی که از عذرخواهی⁯های بی⁯معنی ما خسته می⁯شد، پاسخ می⁯داد «مطمئناً همین طور است. در حقیقت، شما بدترین عذر را برای... آوردید»، شاید این مسئله اولین گواه بر این بود که «متاسفم» واقعاً هیچ تأثیری بر کسانی که به آنها صدمه زده⁯ بودیم، نمی⁯گذاشت، خصوصاً وقتی می⁯دانستیم دوباره همان کار را تکرار می⁯کنیم.

بسیاری از ما فکر می⁯کردیم جبران خسارت، «متاسفم» دیگری است. اما اقدامی که در این قدمها انجام می⁯دهیم، کاملاً متفاوت است. جبران خسارت به معنای ایجاد تغییرات و بالاتر از همه اصلاح وضعیت است. اگر پول دزدیده⁯ایم، فقط نمی⁯گوییم، «متاسفم، اکنون که پاک هستم هرگز این کار را دوباره انجام نخواهم داد»، بلکه پول را نیز پس می⁯دهیم. اگر به خانواده⁯ خود بی⁯توجهی کرده⁯ایم یا از آن سوء⁯استفاده کرده⁯ایم، صرفاً عذرخواهی نمی⁯کنیم. با آنها با احترام رفتار می⁯کنیم.

اصلاح رفتار و طرز برخورد ما با دیگران، کل هدف کارکرد قدمهاست. دیگر صرفاً "متاسف" نیستیم؛ مسئولیت⁯پذیر نیز هستیم.

v

فقط برای امروز: مسئولیت خود و بهبودی خود را می⁯پذیرم. امروز، خسارات خاصی را که به خاطر آن متاسف هستم، جبران می⁯کنم.

تا زمانی که خودرا کاملاً به خدا تسلیم نکرده ایم؛ایمن نیستیم

15 تير
به خاطر خواهم داشت كه همیشه خداوند در فكر من است. اوست كه خير مرا مي‌خواهد و حافظ و راهنماي من در تمام این جریانات است. آيا مي‌دانم براي تحقق آرامش بايد تسليم خداوند شوم، تا او كار خودش را بكند؟ مي‌دانم كه اتصال من به وابستگي‌هاي مختلف، به خاطر تنهايي و بي‌ارزشي بود، كه در وجودم شعله مي‌كشيد، تا مرا وادار كند با وصل شدن به اشخاص موفق و خوش‌نام و کارهای ناسالم خودم را با آن‌ها مطرح كنم. امروز مي‌دانم كه هر كسي را بهر كاري ساخته‌اند. هيچ موجود بي‌ارزشي ساخته نشده است. آيا مي‌دانم در پس خلقت، فلسفه‌ي بسيار عظيمي از معنویات قرار دارد، كه من از آن اطلاع ندارم؟ بهتر نيست براي راحتي خودم هم كه شده،‌ دست از خود محوري برداشته و همه چيز را دست صاحب اصلي‌اش بسپارم؟ آيا تاکنون به من ثابت نشده است كه خداوند گرداننده خوبي بوده است؟ همه چيز قبل از من بوده و بعد از من هم به همين صورت خواهد بود و من بخاطر ترس‌هایم فکر می‌کردم که خداوند در این روند و اداره‌ی این دنیا، هیچ نفشی ندارد و ما به همین صورت م باری به‌هر جهت خلق شده و در بقیه‌ی موارد هیچ نقشی در زندگی ما ندارد.
تا فرصتي هست زندگي كن!

15 تیر
بسیاری از ما لحظات سرشار از دلواپسی را در محل کار یا خانواده داشته ایم ، زمانیکه بایدتصمیم گیری انجام میشد که روی بقیه گروه تاثیر گذار بود ، این نگرانی وجود داشت که آیا همه از این تصمیم من خوشحال خواهند بود ؟ مطمئنا یک راه بی نقص و کامل برای انجام امور وجود دارد و مسئولیت ماست که آن را پیدا کنیم . الانان کمکم کرد تا یک روش ساده در مورد تصمیمهای گروهی به دست بیاورم ، که بوسیله اولین سنت پیشنهاد شد : منافع مشترک ما باید در راس قرار گیرد . این سنت برای هدایت گروههای الانان بکار میرود ، اما من را برای موقعیتهای دیگر نیز سودمند یافتم . اگر طرحها و برنامه های گروهی برای جمع جمع گثیری از افراد مناسب باشد معمولا میتوانم از آنها حمایت کنم این بدان معنی نیست که من نیازها و احساسات خودم را نادیده بگیرم _ من آنها را بیان میکنم اما دیگران نیز احتیاجات و خواسته هایی دارند که باید به آنها احترام بگذلرم . انتخابهای این چنینی ممکن است شادمانی و رضایت را به سرعت به همراه نیاورد ، اما سر انجام همه ما سود خواهیم برد همانطور که اولین سنت میگوید : پیشرفت فرد برای جذب هر چه بیشتر اعضاء به یگانگی ما بستگی دارد .
یاد آوری امروز
آیا من سعی میکنم خواسته هایم را در گروه به دیگران تحمیل کنم ؟ یا در حال یاد گیری هستم تا به حقوق آنها احترام بگذارم ، همانطوری که به حقوق خود احترام میگذلزم ؟ اگر مواردی که مورد علاقه گروه است را در قلبم نگاه دارم ، میتوانم نسبت به نظرات و عقایدم خاطر جمع باشم . " یگانگی و اتحاد نه تنها ارائه دهنده جوی است که برای رشد و بالندگی الانان ضروری است بلکه جوی است که در آن هر کدام از اعضاء در درون گروه ممکن است به آرامش فکری لازم دست یابند .

اندیشه امروز 15 تیر ماه a day at a time برنامه به ما توصیه می کند که با دیگران شکیبا و در مقابل حوادث صبور باشيم . در غیر این صورت گفتار و اعمال دیگران موجب رنجش ما خواهد شد . گذشته ما و حوادثی که رخ داده به عنوان تجربیاتی که امروز را در مسیر بهبودی یاری دهد قابل بررسی و تامل می باشد . ما تنها برای مقایسه اکنون با گذشته قادر خواهیم بود که میزان بهبودی و هوشیاری خود را درک کنیم و نباید اتفاقات دیروز را دلیلی بر داشتن احساس تاسف و دلسوزی بدانیم . در هنگام بروز بحران و اتفاقات ناگوار آیا از دعای آرامش برای رویارویی با شرايط استفاده می کنم ؟آیا من قادرم بدون تاکید بر حوادث ناگواری که در گذشته اتفاق افتاده به شرح داستان زندگی خود برای دوستانم بپردازم ؟آیا هنوز چون گذشته من تلاش می کنم که با بزرگنمایی رویدادهای بخصوصی احساس ترحم و دلسوزی دیگران را جلب کنم ؟يا اینکه احساس گناه نمایم ؟آیا من درک کرده ام که می توانم ازتمام نابسامانيهای گذشته به عنوان علائم هشداردهنده و آگاه کننده جهت تشخیص موقعیتهای خطرناک کنونی استفاده نمايم ؟" من قادر به تغییر گذشته نیستم ."

کپي از این مطلب فقط با ذکر نام سايت www.forum.banianbehboodi.ir مجاز می باشد .

mahla

NASIB

mehdiast

NASIB

sadaf