2013-11-29، 04:53
پیش به سوی جلو 23 اردیبهشت
«پیشرفت در بهبودی
سفری دشوار و مداوم است.»
کتاب پایه
v
هر چه بیشتر پاک بمانیم، ظاهراً مسیر ما شیبدارتر و باریکتر میشود. اما خداوند چیزی بیش از حد توان اداره ما به ما ارزانی نمیکند. مهم نیست مسیر ما چقدر دشوار میشود، مهم نیست مسیر ما چقدر باریک یا چقدر پرپیچ و خم است، در هر حال، امید وجود دارد. این امید در پیشرفت روحانی ما نهفته است.
اگر حضور در جلسات و پاک ماندن را ادامه دهیم، زندگی... خب مسلماً تغییر میکند. جستجوی مداوم برای راه حل فراز و نشیبهای زندگی میتواند ما را به زیر سؤال بردن همه جنبههای زندگی خود رهنمون سازد. زندگی همیشه خوشایند نیست. در این هنگام است که حتی باید با ایمان بیشتری به خداوند رجوع کنیم. گاهی اوقات تنها کاری که باید انجام دهیم، این است که استوار بایستیم و باور کنیم اوضاع بهتر خواهد شد.
در مواقعی ایمان ما، درک بیشتری در ما ایجاد میکند. شروع به مشاهده "تصویر کلیتری" از زندگی خود میکنیم. وقتی رابطه ما با نیروی برتر آشکار و عمیق میشود، پذیرش تقریباً به عادت تبدیل میشود. مهم نیست وقتی در مسیر بهبودی قدم میزنیم، چه اتفاقی میافتد، در هر حال به ایمان خود به نیرویی برتر و مهربان اتکا میکنیم و حرکت به سوی جلو را ادامه میدهیم.
v
فقط برای امروز: میپذیرم که پاسخ همه پرسشهای زندگی را در اختیار ندارم. با این وجود، به خداوندی که درک میکنم ایمان دارم و به سفر بهبودی ادامه میدهم.
«پیشرفت در بهبودی
سفری دشوار و مداوم است.»
کتاب پایه
v
هر چه بیشتر پاک بمانیم، ظاهراً مسیر ما شیبدارتر و باریکتر میشود. اما خداوند چیزی بیش از حد توان اداره ما به ما ارزانی نمیکند. مهم نیست مسیر ما چقدر دشوار میشود، مهم نیست مسیر ما چقدر باریک یا چقدر پرپیچ و خم است، در هر حال، امید وجود دارد. این امید در پیشرفت روحانی ما نهفته است.
اگر حضور در جلسات و پاک ماندن را ادامه دهیم، زندگی... خب مسلماً تغییر میکند. جستجوی مداوم برای راه حل فراز و نشیبهای زندگی میتواند ما را به زیر سؤال بردن همه جنبههای زندگی خود رهنمون سازد. زندگی همیشه خوشایند نیست. در این هنگام است که حتی باید با ایمان بیشتری به خداوند رجوع کنیم. گاهی اوقات تنها کاری که باید انجام دهیم، این است که استوار بایستیم و باور کنیم اوضاع بهتر خواهد شد.
در مواقعی ایمان ما، درک بیشتری در ما ایجاد میکند. شروع به مشاهده "تصویر کلیتری" از زندگی خود میکنیم. وقتی رابطه ما با نیروی برتر آشکار و عمیق میشود، پذیرش تقریباً به عادت تبدیل میشود. مهم نیست وقتی در مسیر بهبودی قدم میزنیم، چه اتفاقی میافتد، در هر حال به ایمان خود به نیرویی برتر و مهربان اتکا میکنیم و حرکت به سوی جلو را ادامه میدهیم.
v
فقط برای امروز: میپذیرم که پاسخ همه پرسشهای زندگی را در اختیار ندارم. با این وجود، به خداوندی که درک میکنم ایمان دارم و به سفر بهبودی ادامه میدهم.