انجمن بانیان بهبودی

نسخه‌ی کامل: فقط برای امروز-بیست ویکم اردیبهشت
شما درحال مشاهده‌ی نسخه‌ی متنی این صفحه می‌باشید. مشاهده‌ی نسخه‌ی کامل با قالب‌بندی مناسب.
متعادل کردن ترازو 21 اردیبهشت

«بسیاری از دغدغهها و مشکلات اصلی ما از بیتجربگی در زندگی بدون مصرف مواد ناشی میشود. اغلب وقتی از یک فرد باتجربه راهنمایی میخواهیم، از سادگی پاسخ او متعجب میشویم.»

کتاب پایه

v

دستیابی به تعادل در بهبودی قدری شبیه نشستن با یک ترازو و تودهای شن است. هدف این است که در هر کفه ترازو مقدار مساوی از شن داشته باشیم و به تعادل وزن دست یابیم.

ما نیز همین کار را در بهبودی انجام میدهیم. با زیربنای حاصل از مدت زمان پاکی خود و قدمهای دوازدهگانه مینشینیم و شغل، مسئولیتهای خانوادگی، دوستان، رهجوها، روابط، جلسات و خدمت را با اوزان مساوی اضافه کنیم تا ترازو تعادل پیدا کند. اولین امتحان ما ممکن است ترازوی شخصی ما را برهم بزند. ممکن است متوجه شویم به خاطر فعالیت بیش از حد خود در خدمت، کارفرما یا خانواده خود را نگران کردهایم. اما وقتی از طریق استعفاء دادن از خدمت NA سعی در اصلاح این مشکل میکنیم، کفه دیگر ترازو تعادل خود را از دست میدهد.

میتوانیم از اعضایی که ترازوی خود را تثبیت کردهاند، کمک بخواهیم. آنها آرام، خونسرد و با اعتماد به نفس به نظر میرسند. پس از فهمیدن معضل ما لبخند میزنند و از اینکه چگونه عجله را کنار گذاشتند و در مواقعی تنها چند دانه شن به هر دو کفه ترازو اضافه کردند و در بهبودی به تعادل دست یافتند، صحبت میکنند.

v

فقط برای امروز: تعادل را در زندگی خود جستجو میکنم. امروز، از دیگران میخواهم تجربه خود در دستیابی به این تعادل را با من در میان بگذارند.
از چرخش وقایع زندگی دلگیر مباش .
بسیاری از این وقایع فراسوی درک ماهستند.
تلاش برای فهم هدف خداوند باهوش محدودمان،مانند سنجش اقیانوس با پیمانه است.
بیایید سعی کنیم چراهای امور را در نیابیم.
بیایید کاملاًبپذیریم که در هر وضعیت نامطلوب ،نیکی پنهانی برای همه وجود دارد.
21 اردیبهشت a day at a time از کتاب اندیشه امروز
آيا من‌ وقت‌ و نيروي‌ خود را صرف‌ مبارزه‌ با وقايع‌ و شرايطي‌ مي‌كنم‌ كه‌ در حقيقت‌حتي‌ ارزش‌ فكر كردن‌ را نيز ندارند؟ آيا من‌ چون‌ دن‌ كيشوت‌ قهرمان‌ روياها وتوهمات‌ خود هستم‌؟ آيا اتلاف‌ وقت‌ و انرژي‌ درباره‌ مسائلي‌ كه‌ كوچكترين‌ تأثيري‌در سرنوش‌ من‌ ندارند در حقيقت‌ بهانه‌اي‌ براي‌ فرار از مسئوليت‌هاي‌ جدي‌ و حياتي‌زندگي‌ نمي‌باشد؟ آيا من‌ قادرم‌ كه‌ با كنترل‌ افكار و احساساتم‌ مسائل‌ را ارزيابي‌ كرده‌و براي‌ هر اتفاقي‌ بهمان‌ اندازه‌ انرژي‌ مصرف‌ كنم‌ كه‌ ارزش‌ آنرا دارد؟آيا من‌ اين‌ باور اعتقاد پيدا كرده‌ام‌ كه‌ تنها خداوند قادر به‌ برقراري‌ تعادل‌ در بين‌نيروهاي‌ رواني‌ من‌ مي‌باشد؟پروردگارا، مرا ياري‌ كن‌ مسائل‌ را درست‌ و روشن‌ ببينم‌. مرا كمك‌ كن‌ تا با روشن‌ بيني‌و درايت‌ زندگي‌ و جهان‌ را همانگونه‌ كه‌ هست‌ درك‌ كنم‌ و بپذيرم‌. آيا من‌ قارم‌ كه‌ترس‌ و نگراني‌ خود را كنترل‌ كنم‌؟ آيا ترس‌ از رويارويي‌ با مشكلات‌ مرا به‌ بزرگ‌كردن‌ و بزرگ‌ جلوه‌ دادن‌ مسايل‌ جهت‌ گريز از رويارويي‌ با آنها وادار نمي‌سازد؟آيا من‌ با بدست‌ آوردن‌ مجدد اعتما به‌ نفس‌ خود كه‌ اعتياد باعث‌ تضعيف‌ آن‌ شده‌ بودبا درك‌ اهميت‌ شرايط‌ و اتفاقات‌ به‌ حل‌ آنها مبادرت‌ خواهم‌ ورزيد؟
«درايت‌ به‌ معناي‌ تصويري‌ روشن‌ از جهان‌ است‌»