انجمن بانیان بهبودی

اراده واقعی خود ما 9 فروردین

«...اراده خداوند برای ما از همان چیزهایی تشکیل شده که ما

برای آن بیشترین ارزش را قائل هستیم. اراده خداوند... تبدیل به اراده واقعی خود ما برای خود می⁯شود.»

کتاب پایه

v

انسان طبیعتاً مایل به دریافت چیزی در ازای هیچ چیز است. شاید وقتی به صندوق⁯دار فروشگاهی اسکناسی ده دلاری پرداخت کنیم و او به ما اسکناسی بیست دلاری پس دهد، از خود بی خود شویم. احتمالاً فکر می⁯کنیم اگر کسی متوجه نشود، فریبی کوچک چیزی را تغییر نمی⁯دهد. اما خودمان می⁯دانیم که ما این کار را انجام داده⁯ایم. و این کار قطعاً تأثیرگذار است.

چیزی که مرتباً در دوران مصرف جوابگوی ما بود، اغلب در بهبودی برای مدت زیادی جوابگو نیست. وقتی با کارکرد قدمهای دوازده⁯گانه از نظر روحانی پیشرفت می⁯کنیم، به تدریج ارزشها و معیارهای جدیدی را پرورش می⁯دهیم. به تدریج وقتی از موقعیت⁯هایی بهره می⁯بریم که در زمان مصرف ما را با نگاه پیروزمندانه⁯ای نسبت به چیزی که از آن قصر در رفته بودیم تنها می⁯گذاشت، احساس ناراحتی می⁯کنیم.

در گذشته ممکن است دیگران را قربانی کارهای خود کرده باشیم. اما وقتی به نیروی برتر خود نزدیک⁯تر می⁯شویم، ارزشهای ما تغییر می⁯کند. اراده خداوند مهم⁯تر از قصر در رفتن از مسائل می⁯شود.

با تغییر ارزشهای ما، زندگی ما نیز تغییر می⁯کند. با هدایت دانشی درونی که نیروی برتر به ما داده است، می⁯خواهیم بر اساس ارزشهای نویافته خود زندگی کنیم. اراده نیروی برتر برای خود را درونی کرده⁯ایم. در حقیقت، اراده خداوند به اراده واقعی خود ما برای خود تبدیل شده است.

v

فقط برای امروز: با بهبود بخشیدن به ارتباط آگاهانه خود با خداوند، ارزشهای من تغییر کرده است. امروز، به اراده خداوند یعنی اراده واقعی خود عمل می⁯کنم.

چرا نگران فردا باشم؟
آن کس که همه ی عمر از من مراقبت کرده است،آیا فردا مراقب من نخواهد بود؟
«او»یگانه ی تغییر ناپذیر است.
«او«دیروز همانند امروز وصدها قرن آینده خواهند بود.
خداوند این جاست تا مرا راهنمایی کند،پیش برد.
نیروهایی نادیده ،زندگی مرا می سازند.
اما زمانی که تشخیص می دهم تقدیرم را خدا تحریر کرده است،ترس هایم از آینده ناپدید می شود.
نهم فروردین جی پی واسوانی

نهم فروردین فقط برای امروز-روز به روز 365 روز شاپور الف
می‌دانید چه اتفاقی افتاده است؟ من دیگر چیزی مصرف نمی‌کنم و بدون عادت و وابستگی و هم‌وابستگی‌های ناسالم زندگی خوبی دارم. آیا این یک اتفاق ساده است؟ خیر این یک معجزه است. رهایی از این وابستگی‌های قدرتمند فقط از طریق معجزه‌ی خداوندی ممکن بود که برایم میسر شد. این معجزه فصل جدیدی در مناسبات، روابط، احساسات و عواطف من گشوده است. من احساس می‌کنم که در حال رُشد و تغییر هستم! امروز من حق انتخاب پیدا کرده‌ام، در حالی که قبلاً این حق در اختیار بیماری وابستگی‌ام قرار داشت. در دوران زندگی بیمارگونه‌ام به هر طریقی آزار دادن و به خطر انداختن دیگران را حق مسلم خود می‌دانستم. کسانی که در کنارم مجبور به زندگی بودند، آنها را هم دچار بیماری هم‌وابستگی می‌کردم. این اعمال اجباری غیر عمدی بود، ولی صدمات آن واقعی و حتی دردناک و مخرب بود. من هرگز فرصت زندگی کردن را پیدا نمی‌کردم. ترس ریشه‌ی بیماری وابستگی هرگز فرصت زندگی را به من نداد. امروز خداوند مهربان را شاکرم، که فرصت دوباره‌ای به من عطا کرد، تا زندگیم را بهتر ادامه داده و به سمت بهبودی هدایت کنم.
من حق انتخاب پیدا کرده‌ام!

9 فروردین
نهم فروردین
چقدر در محیط بیرون به دنبال تایید خودم می گشتم .پروژه کاری ام موفقیت آمیز بود . ولی احساس خوب من بستگی به تصدیق دیگران از آن موفقیت دارد .اگر کسی از غذایی که در خانه درست می کنم تعریف نکند ...خوشمزه نیست . از اینکه برای بچه هایم کاری کنم که ازمن بخاطرش تشکر نمیکنند بیزارم. همه ما گاهی احتیاج به "دستت درد نکنه "داریم ولی وقتی این تشویق دیگران دلیل انجام کارهایم شود و برای ارضاء شدن به آن احتیاج پیدا کنم ،در واقع به آنها قدرت کنترل خود را داده ام . شاید مردم کار های قشنگ و عالی ام را که انجام میدهم نبینند یا راحت نباشند که مرا به خاطرش تحسین کنند نباید این را به خودم بگیرم . دلسوزی برای خود و رنجش تنها انتخاب های من نیستند ،اگریاد بگیرم تا اعمال و رفتار خود را ارزیابی کنم و برای عقیده خود ارزش قائل شوم ،تایید دیگران لذت بخش میشود ولی دیگر برای آرامش من لازم نخواهد بود.

یاد آوری امروز

فقط برای امروز ،قدر خود را خواهم دانست .به دنبال تایید خود بوسیله دیگران نخواهم بود خودم را پیدا میکنم ، به خودم اجازه خواهم داد تا بدانم آنچه انجام می دهم بهترین کاریست که می توانم .
"فقط وقتی میتوانید دیدی روشن داشته باشید که بتوانید به قلب خود رجوع کنید "

9 فروردین a day at a time از کتاب اندیشه امروز
در گذشته‌ وگاهي‌ اوقات‌ در زمان‌ حال‌ اين‌ سوال‌ از خاطرم‌ مي‌ گذرد:«چرامن‌؟» امروزبه‌ اين‌ حقيقت‌ پي‌ برده‌ام‌ كه‌ يكي‌ از مشكلات‌ من‌ پذيرش‌ واقعيت‌ در موردخود،افراد، محيط‌ پيرامون‌ وشرايطي‌ بوده‌ است‌ كه‌ در آن‌ زندگي‌ مي‌ كردم‌.جدال‌ با رخداد هاي‌ زندگي‌ و تلاش‌ جهت‌ تغيير اين‌ شرايط‌ به‌ گونه‌اي‌ كه‌ نظرات‌ مراتأمين‌ كند بيشترين‌ صدمه‌ را بر من‌ وارد آورده‌ است‌.سرانجام‌ همراه‌ با پذيزش‌ ناتواني‌ خود در برابر مواد مخدر به‌ عجز خود اعتراف‌ كرده‌و افراد،محيط‌ و شرايط‌ را همانگونه‌ كه‌ بود پذيرفتم‌.آيا من‌ آموخته‌ام‌ كه‌ زندگي‌ و جهان‌ را همانگونه‌ كه‌ هست‌ بپذيرم‌؟آيا من‌ قادرم‌ كه‌ بر وسوسه‌ اداره‌ كردن‌، كنترل‌ كردن‌ وتغيير دادن‌ افراد و جهان‌پيرامونم‌ غلبه‌ نمايم‌؟آيا امروز با رها شدن‌ از دام‌ اعتياد و پذيرفتن‌ واقعيت‌ هاي‌ وجودي‌ خود همانگونه‌ كه‌هست‌ به‌ سمت‌ پذيرش‌ افراد،اشياء و اتفاقات‌ نيز گام‌ بر مي‌ دارم‌؟آيا من‌ آمادگي‌ آنرا يافته‌ام‌ كه‌ خداوند اين‌ اختلال‌ شخصيتي‌ مرا اصلاح‌ نمايد؟
«وسوسه‌ كنترل‌ جهان‌ را رها كن‌»

mahla

NASIB

NASIB

NASIB

NASIB