انجمن بانیان بهبودی

در گذشته که نمیدانستم عادت چیست و یا چه مشکلاتی ایجاد میکند. لذا فقط احساس گناهی بود که وجدان بیمارم به من وارد میکرد(وجدان بیمار در ابتدا خودش را نشان نمیدهد که فرد خودش را کنار بکشد. اما پس از ارتکاب خطا و اشتباه شروع به فعالیت کرده و دمار از روزگار بیمار در می آورد. بقدری سخت میگیرد که فرد بجای انجام ندادنش دوباره با لجبازی و سرسختی انجامش میدهد) گاهی میشد که در اثر اذیت و آزار وجدان بیمار عادتهایی را قطع میکردم. اما باز که لغزش میکردم احساس بی ارزشی و بدردخور نبودن داشتم. مثلاً گاهی کارهای خوب هم انجام میدادم و مورد تأیید واقع میشدم و پس از جنگ روز یک باره با وحشت فکر میکردم که خداوند افراد خوش و درستکار را میکشد و می برد. فوراً یک کار خلاف میکردم تا در همان آدم بده بمانم. معمولا حیوانات را می کشتم تا خودم نمیرم. یا گاهی استمنا را قطع میکردم آنهم فقط یک روز تمام افکار آزار دهنده سراغم میآمد بطوریکه خواب از من میگرفت. وقتی هم لغزش میکردم این وجدان ناخوش یقه ام میکرد و بیا ببین چه درگیری و جنگ درونی با خودم داشتم. این روز خدارو شکر با اصول خودیاری موفق به قطع عادتهایی شده ام که امکان قطع آن امری محال است. میدانم که خداوند مرا در این راستا کمک کرده و میکند.