2013-12-11، 03:07
2014-07-09، 06:12
هنگامی که با صداقت اقرار می کنیم در ما یک تواضع و فروتنی شکل می گیره که تا به حال در خودمان نداشتیم .بیشتر و بیشتر متوجه می شویم ما هم انسان هستیم و جایزالخطا ...ما فروتنی که به دست ممی اوریم در قدم 5 ،خودمان را همانظور که هستیم می پذیریم و می دانیم که باید نواقصمون را هم بپذیریم و برای رفع آنها تسلیم ممی شویم و تمایل به تغییر پیدا می کنیم.نگرشی که اامروز در مورد نواقصم دارم اینه که این نواقص پله های برای رشد من بوده اند و روح من انسان عاشق تجربه کردن است و سعی می کنم یک تجربه اشتباه را تکرار نکنم .و هیچ کدام از نقصهای من به معنای بد مطلق نیست .