انجمن بانیان بهبودی

نسخه‌ی کامل: پیشگفتار
شما درحال مشاهده‌ی نسخه‌ی متنی این صفحه می‌باشید. مشاهده‌ی نسخه‌ی کامل با قالب‌بندی مناسب.
این کتابچه به عنوان تکلیف روزانه‌ی کسانی نوشته شده است، که مانند من از خواب گران بیدار شده و یا قصد بیداری دارند، شما روز به روز با دادن تلقین‌های مثبت معنوی و احساسی و عاطفی خواهان بهروزی و بهبودی خواهید بود، بیماری عادت‌های ناسالم و وابستگی و هم‌وابستگی یک مجموعه از بیماری‌های عجیب و ناشتاخته است که تاکنون درمان مشخصی برایشان پیدا نشده است، امّا ما توانسته‌ایم در یک کانون و انجمن با انتقال تجربیات و درک متقابل و اصول خودیاری قدم‌ها به خود و دیگر کسانی که خواهان رهایی از این وضعیت هستند، کمک کنیم. ما در کنار هم و کمک خداوند مهربان و رعایت اصول معنوی قدم‌ها به خود و دیگران کمک می‌نماییم، این تلقین‌ها بخش و قسمت چکیده‌ی این تجربیات است، که فقط در همان روزی که خوانده می‌شود مؤثر است، ما همانی را به شما تقدیم می‌کنیم که به ما اهدا شده است، تجربه نشان داده است که ما در کنار هم و باهم موفق به کاری می‌شویم، که هیچ‌کس و هیچ درمانگری قادر نیست به ما کمک نماید، اصول ما پرهیزمدار و ایمان‌مدار است!



مقدمه
با آن‌که وطن ما مهد تمدن قدیمی و ریشه‌دار است و گنجینه‌ی ادبیات ما جایگاه خاصی در دنیا دارد، امّا در بعضی از قسمت‌ها فاصله‌ی زیادی با تمدن‌های نو پای دنیای کنونی پیدا کرده‌ایم. ده‌سال پیش که برای پیام بهبودی 12 قدمی به ایران آمدم، کلیه‌ی کتابخانه‌های کشور را زیر پا گذاشتم تا بلکه کتابی در رابطه با اعتیاد پیدا کنم، امّا به جز چند پژوهش در رابطه با فرضیه‌های مختلف بیماری اعتیاد و دارو درمانی چیزی پیدا نکردم. در طول ده‌سال گذشته به لطف خداوند و معجزه‌ی 12 قدم، کتب مختلفی در زمینه‌های رهایی از وابستگی به مواد مخدر ترجمه و تالیف شده است و دریچه‌ی امیدی به روی دردمندان و آسیب دیدگان این بیماری گشوده شده است. کتاب روز به روز 365 روز که توست دوست و همسفر عزیزم در این مسیر معنوی تالیف شده است، ابزار کارآمدی برای افرادی است که در حال رهانیدن خود از وابستگی می‌باشند. این کتاب مونس آن‌هایی است که در سکوت سنگین شب و تنهایی روزهای سخت و طولانی، در کلمات پُر رمز و رازو در عین حال ساده‌ای که در این کتاب آمده است، به دنبال خود و خدای مهربان خود می‌گردند. به امید خدمت هرچه بیشتر به خالق مهربان.



آفریدگارا:
بر من منت بگذار، با چشمان من ببین، با گوش من بشنو، با دهان من بگو، با دست من بگیر، با پای من برو!
((آمین))





اگر شما هم چنین فکر و رفتار می‌کنید، این کتاب کمک زیادی به شما خواهد کرد!
شاخصه‌های بیماری عادت، وابستگی و هم‌وابستگی!!
*- اکثراً تخیل را به تفکر ترجیح می‌دهند.
*- در هر شرایطی منافع خود را به منافع دیگران ترجیح می‌دهند.
*- مفتخور و مفتبر هستند.
*- به بدبینی و منفی‌بافی، بیش از مثبت‌نگری و خوش بینی اعتقاد دارند.
*- بیشتر نقاط ضعف و عیب‌ها را می‌بینند، امّا قادر نیستند آنها را در خودشان رفع کنند.
*- درهرکاری دخالت می‌کنند، خجالت می‌کشند که اقرار کنند نمی‌دانند.
*- از کلمه‌ی «من» بیشتر از همه بکار می‌برند.
*- بیشتر به مهارت خود تکیه دارند، امّا از دانش آن‌کار آگاهی ندارند.
*- بیشتر اوقات خود را در گذشته غرق می‌کنند و یا از آینده می‌ترسند، قدرت درحال زندگی کردن را در خودشان نمی‌بینند.
*- از دور اندیشی عاجزند، وقت خود را تلف می‌کنند.

*- شکست و عقب افتادن خود را گردن دیگران می‌اندازند، امّا برای جبران آن کاری نمی‌کنند.
*- دائم دیگران را نصیحت، سرزنش و ملامت می‌کنند، امّا خودشان هم مشکلات را دارند.
*- بهترین تصمیمات و اقدامات را در دقیقه‌ی نود می‌گیرند.
*- در تربیت فرزندان خود مشکل دارند، فقط بلدند آن‌ها را بترسانند.
*- وقتی موفق نمی‌شوند، آنرا گردن دیگران و یا تقدیر و سرنوشت می‌اندازند.
*- رازهای زیادی دارند و هرچیزی را به صورت راز و اسرار در می‌آ‌ورند.
*- به مرده‌ها بیشتر از زنده‌ها اهمیت می‌دهند.
*- در هرکاری به سادگی خود را لو می‌دهند.
*- بلد نیستند از داشته و امکانات استفاده کنند.
*- فکر می‌کنند که قربانی وقایع هستندو دیگران سهم بیشتر و بهتری از آنها می‌برند.
*- فرق بین انتقاد و ایراد را نمی‌دانند، فقط ایراد می‌گیرند.

*- بسیار حسودند و چشم دیدن کسانی را که از آنها موفق‌ترند را ندارند.
*- به سختی دیگران را متقاعد می‌کنند که حق با آن‌هاست.
*- هرچیزی را که نشخیص دهند، به زور به دیگران تحمیل می‌کنند.
*- به هم احترام نمی‌گذارند بیشتر از هم حساب می‌برند.
*- در تربیت فرزندان خود اعتقاد بیشتری به تنبیه دارند و بلد نیستند به آنها عشق بدهند.
*- در بیشتر مواقع تملق دیگران را می‌کنند.
*- در خلاف، بی‌وفایی و خیانت بی‌همتا هستند و ادعا می‌کنند که چنین نیستند.
*- به راحتی راجع به هر کسی و چیزی قضاوت می‌کنند.
*- غیبت کردن را یک مسئله‌ی پیش‌پا افتاده و ساده و عادی می‌دانند.
*- خود را بی‌ارزش و پایین‌تر از دیگران می‌دانند.