2014-01-01، 08:25
امروز تمام قدرتم از قدرت خداوندی نشأت می‌گیرد. با کسب این قدرت فقط جهت بهبودی و رهایی‌ام کاری خواهم کرد، می‌خواهم ذهنم را از افکار پوچ و بیمارگونه‌ی بی‌معنی که ناشی از خرابی مغزم است، رها سازم. برای اینکار با دعای آرامش و شکرگزاری روزم را شروع می‌کنم. سعی می‌کنم موانعی که سد راه ارتباط من با خداوند است که می‌خواهم کمکم کند، بردارم و پیوندهایم را با او محکم‌تر کنم. می‌دانم قلبی که از خود خواهی و خودمحوری آکنده است. خداوند را سخت‌تر از افراد دیگر پیدا می‌کند.آیا من از افکار اسارت‌باری مثل، من می‌دانم، من می‌توانم و من می‌فهمم رها گشته‌ام؟ برای من آزادی و رهایی، خلاص شدن از دست دیو وابستگی و پیدا کردن حق انتخاب و تصمیم‌گیری است. آیا من توانایی پیدا کرده‌ام، برای رهایی از دسیسه‌های وسوسه‌هایم با دعا کردن برای دریافت کمک از نیروی‌برترم تقاضای کمک کنم، من به لطف خداوند برای ایجاد روزی تازه تلاش خواهم کرد و سعی خواهم کرد که به خودم سخت نگیرم، چون بیمار هستم و به همان اندازه که می‌توان از یک بیمار انتظار داشت به خودم فشار بیاورم، نه بیشتر.
خودت را به خدا بسپار و آسوده باش!
خودت را به خدا بسپار و آسوده باش!