2014-01-01، 08:28
امروز می‌دانم که آرامش و خوشحالی هدیه آزادی است. امروز آزادیم را جشن می‌گیرم. آیا می‌دانم که رها شدن از دست دیو عادت و اعتیادها و وابستگی‌ها تنها توسط خداوند میسر می‌شود؟ یا باور دارم که تغییر و رشد و آرامش از درون من سرچشمه می‌گیرد؟ امروز شاد بودن و احساس آزادی از بند اسارت را با آرامش درونی می‌شود تجربه کرد. هر روز می‌خواهم نکات مثبت و فضیلت‌هایم را شناسایی کنم. می‌خواهم خودم را دوست داشته باشم. می‌خواهم خودم را ببخشم. می‌خواهم به خودم احترام بگذارم. می‌خواهم به‌خاطر رهایی از وابستگی‌ها، رهایی از سم نیکوتین و رهایی از افکار و رفتارهای ناسالم به خدا و خودم تبریک بگویم. آیا من فرصت کافی را جهت اداره کردن زندگی به دیگران خواهم داد؟ که آنها در کمال آزادی و سرفرصت و آنطور که خودشان دوست دارند برای خود و زندگی خودشان طرح و برنامه بریزند و از آزادی خود برای امروز و پی‌ریزی آینده‌ی و انتخاب خود بهره ببرند! آیا درک کرده‌ام که وسوسه‌ی سرپرستی و اداره کردن امور دیگران و دخالت در کارهایی که مربوط به خودشان است، می‌تواند به راحتی مرا از مسیر و چرخه‌ی بهبودی منحرف کند.
آزاد شدم، دیگران هم حق آزادی دارند!
آزاد شدم، دیگران هم حق آزادی دارند!