انجمن بانیان بهبودی

نسخه‌ی کامل: 13 خرداد
شما درحال مشاهده‌ی نسخه‌ی متنی این صفحه می‌باشید. مشاهده‌ی نسخه‌ی کامل با قالب‌بندی مناسب.
قبل از الانان ، عفو کردن به معنی قدرت بود . میتوانستم راجبع به کسی که مرا رنجانده _ فردی که کاری را که من خواسته ام انجام نداده قضاوت کنم . و بعد قدرتم را به این صورت که من میتوانم فراتر از رنجش بروم و بزرگوارانه ببخشم بیازمایم . اما من هرگز آنچه را که انجام شده
فراموش نمیکنم . امروز میدانم که بخشش هیچ ربطی به قدرت ندارد . بخشش به من کنترل نمیدهد . بخشش تنها یک تذکر دهنده است تا خود را با تمامی بندگان خداوند هم تراز بدانم . همه ما گاهی کارهای خوب و شرافتمندانه انجام میدهیم و احتمالا گاهی صدمه میزنیم و دیگران را می رنجانیم . من حق ندارم راجبع به کسی قضاوت کنم ، کسی را تنبیه کنم ، و یا کسی را ببخشم ، وقتی حق به جانب برخورد میکنم . خودم هستم که رنج میبرم خودم را از تمام همنوعان خود جدا میکنم ، روی دیگران تمرکز میکنم .و خودرا با افکار منفی و آلوده به نفرت مشغول میکنم . با انتخاب این رفتار به خودم می قبولانم که من یک قربانی هستم . بنا براین یک قربانی خواهم ماند . بهترین کاری که میتوانم انجام دهم این است که به خاطر داشته باشم کار من این نیست که راجبع به دیگران قضاوت کنم. بلکه کار من این است که بگونه ای بیندیشم و فکر کنم که احساس بهتری به من بدهد .

یاد آوری امروز

...من انگیزه ها و شرایطی که منشع رفتار دیگراان است را نمی شناسم . من فقط میدانم وقتی که از دیگدان رنجشی به دل میگیرم و سرزنش میکنم ، روحم را آزار میدهم .امروز راهی ارزشمندتر پیدا میکنم تا خودم را کاملتر کنم .
" شما نمیتوانید یک انسان را تضعیف نمایید (محدود کنید) بدون اینکه خودتان هم با او تضعیف شوید (محدود شوید .