2014-02-01، 11:09
گوشه گیری یا کناره گرفتن (قطع وابستگی) در ابتدا شاید عبارات سرد و طرد کننده ای بنظر برسد و اصلا دوست داشتنی نباشند . اما من به این باور رسیده ام که قطع وابستگی یک موهبت جالب می باشد . من به افرادی که دوستشان دارم این امتیاز و فرصت را می دهم که خودشان باشند . من دوست ندارم مانع فرصت های کشف لذت و خود کفا بودن فرد مورد علاقه ام ، که می تواند همراه با انجام کارهای فردی اش باشد ، شوم . اگر من دائما برای حمایت از آنها در هنگام تجربیات دردناک، در امورشان دخالت کنم ، بزرگترین بدی را در حق شان کرده ام . همچنین که مارک تواین گفته : " هر شخصی که گربه ای را از دم بگیرد ، چیزهایی را یاد می گیرد که به طریق دیگری نمی تواند بیاموزد. " برای من نگریستن فردی که رنج می برد و یا در مسیری افتاده که باور دارم منتهی به رنج است ، بسیار دردناک است بسیاری از تلاشهای من برای نجات دادن دیگران نشات گرفته از خواست من برای پرهیز از این درد و رنج بوده است . من یاد میگیرم که ترس ، غم و اندوه خود را تجربه کنم ، این به من کمک میکند تا به همین روند رشد در دیگران اعتماد کنم ، چون می دانم که درد حامل موهبت ها و تجربیاتی است که با خود می آورد .
یاد آوری امروز
گاهی اوقات بسیار جالب است که به دیگری اجازه دهیم تا نتیجه اعمال خودش را تجربه کند ، حتی موقعیکه برای هر دوی ما دردناک باشد . در طول این مسیر هر دوی ما سود می بریم . امروز در مرحله اول عشق را سر فصل در زندگی ام قرار خواهم داد . آنچه که من باید انجام دهم این است که خود را از امور دیگران کنار کشیده و قلبم را به رویشان باز بگذارم .
یاد آوری امروز
گاهی اوقات بسیار جالب است که به دیگری اجازه دهیم تا نتیجه اعمال خودش را تجربه کند ، حتی موقعیکه برای هر دوی ما دردناک باشد . در طول این مسیر هر دوی ما سود می بریم . امروز در مرحله اول عشق را سر فصل در زندگی ام قرار خواهم داد . آنچه که من باید انجام دهم این است که خود را از امور دیگران کنار کشیده و قلبم را به رویشان باز بگذارم .