انجمن بانیان بهبودی

نسخه‌ی کامل: 20 ابان-روز به روز
شما درحال مشاهده‌ی نسخه‌ی متنی این صفحه می‌باشید. مشاهده‌ی نسخه‌ی کامل با قالب‌بندی مناسب.
20 آبان
اکنون که به این مقطع زمانی رسیده‌ام، مي‌دانم كه خداوند همه چيز و همه کس من است. تا وقتي كه در تمامي اوقات با او هستم و به او تکیه می‌كنم تنها نيستم. احساس مورد توجه بودن باعث می‌شود که درکارها و ابراز احساسات و نشان دادن عواطف موفق‌تر عمل کنم. من بیمار هستم و نیاز به تیمار و توجه دارم. تا وقتي كه دستان خداوند را رها نكرده‌ام احساس آرامش و صلح و امنيت مي‌كنم. امروز تنها نبوده و تنها نيستم. اکنون که حضور خداوند را در وجودم حس مي‌كنم و با دعا كردن پيوندم را محكمتر مي‌نمایم. وقتي كه از روي آگاهي و تمايل اراده و زندگيم را به خداوند و ارده‌اش تسليم مي‌كنم، باورها در من قوی‌تر می‌شوند و انرژی آنرا در وجودم احساس مي‌كنم. در دعاي امروز از خداوند تقاضا مي‌كردم كه مرا در حل مسائل و رفع مشكلات و يا رها كردن آن‌ها كمك كند. آيا مي‌‌توانم از ترس‌ها و نااميدي‌ها كه زاييده احساس ناتواني است رها شوم؟ وابستگي به خداوند تنها وابستگي سالمی است، كه در آن از اسارت و سرشكستگي و حقارت خبري نيست، بلكه در آن آزادي و رهايي و ارزش والاي انساني قرار دارد.
نزديكي به خداوند به ما جواب مي‌دهد!