2014-02-01، 08:36
9 آبان
گذشته و تجربيات بازمانده‌هایی از آن در حقيقت مانند دو دست يك سفالگر مشغول ساختن امروزم با طرح و نقشه‌ی خداوند برایم هستند. تجربه‌ی گذشته و اميد به آينده تأثيراتشان را در هرروز نشانم مي‌دهند. که مسیر درست است، چون راهنما و جلودارم خداوند مهربان است. امروز تمام خاطرات دردناك و پُر از اشتباه گذشته‌ام را گرامي مي‌دارم و حاضر نيستم آنها را به دور بيندازم، چون من بابت هرکدام از آنها درد و سختی‌های زیادی کشیدم و آنها تجربيات گرانبهايي هستند. امروز با اتكا و اميد به خداوند، ترس‌هاي موهوم و استرس‌هايي مثل فردا چي می‌شود؟ و ... توانايي به هم ريختن اوضاع مرا ندارند. امروز مي‌دانم كه بيشترين ترس من از چگونگي فردا و فرداها خواهد بود. بلاتكليفي و نداشتن يك انگيزه براي ساختن زيربناي زندگيم به خاطر آينده‌اي نامعلوم و نداشتن يك فكر منسجم و متعادل و گذراندن زندگي، به صورت يك سيري كه در پس
آن اجبار قرار دارد. امروز تنها با زندگي در زمان حال قادر به بازيافتن خود و لذت بردن از امرار زندگيم هستم. آيا هنوز هم مشغول حمل اشتباهات و ترس‌هايم هستم؟
از گذشته و آينده پلي براي گذر از حال درست نكن!