انجمن بانیان بهبودی

نسخه‌ی کامل: 30 شهریور
شما درحال مشاهده‌ی نسخه‌ی متنی این صفحه می‌باشید. مشاهده‌ی نسخه‌ی کامل با قالب‌بندی مناسب.
« معمولاً، گروه ما به روشی خاص از تازه واردین استقبال می کند ما در خصوص تأثیرات برنامه الانان در روند زندگی خود مشارکت می کنیم. به معرفی نشریات می پردازیم و پیش از شروع جلسات یک سری شعارهای الانان را عنوان می کنیم. در این مورد، هیچ کس وجدان گروه را در نظر نمی گیرد. این تنها شیوه ای است که گاهی اوقات استفاده می کنیم.
یک روز بعدازظهر، رهبر از مسیر معمول جدا شد. من کلاً فراموش کرده بودم که دلیل حضور من در این جلسه چه بود؟ من باید مابقی روزم را به، نگرانی در مورد تازه واردین صرف کنم. آنها مطالبی را که برایشان مفید باشد و انتظار داشتند بشنوند، دریافت نکردند. آیا آنها راهنمایی می شوند؟ یا بر خواهند گشت؟ من بسیار نگران بودم تا اینکه در انتها جلسه، تازه واردی با کمرویی شروع به صبحت کردن کرد و گفت: از سخناند رهبر بسیار سپاسگزارم او دقیقاً در مورد مطالبی صخبت کرد که من نیاز به شنیدن آن داشتم.
باری دیگر به من یادآوری شد که خداوند در جمع گروه ما حاضر است و اطمینان بخشید که همگی آنچه را نیازمندیم بدست خواهیم آورد.

یادآوری امروز

« من نمی دانم بهترین، برای دیگران چه می تواند باشد. امروز بیاد خواهم داشت که تازه واردین و تمامی افراد در دستان نیروی برترم قرار دارند.
" اگر دلواپسی و سماجت نداشته باشم که امور چگونه انجام پذیرد بهتر قادر خواهم بود، برآنچه انجام می دهم تمرکز داشته باشم." »