2014-02-02، 11:38
بسیاری از ما وقتی به الانان می آییم و می بینیم دیگران ظاهراً در مشکلات کمتری زندگی می کنند، رنجیده می شویم و بخاطر آنچه که فکر می کنیم دیگران دارند حسادت می کنیم. اما به مرور می فهمیم هر یک از ما زندگی خاصی دارد و منحصر بفرد هستیم. من یک سری مهارت ها، علایق و فرصت هایی دارم. مطمئن شدم که من هر آنچه را که برای انجام هر کاری که امروز می خواهم انجام دهم، دارا هستم. این بدین معنی نیست که هرچه را بخواهم دارم، اما می توانم اعتماد کنم که دنیروی برترم توان بهتری برای درک آنچه که صلاح من است را دارد. غبطه خوردن و حسادت کردن بخاطر داشتن آنچه که دیگران دارند، اتلاف وقت است. ما در مسیرهای متفاوتی قرار داریم. آن ها آنچه را که نیاز دارند دارا هستند و من نیز آنچه را بدان نیاز دارم، دارا هستم. رنجش و ناراحتی تنها باعث ایجاد مانعی بین من و انسانهای دیگر می شود. من یک فرد قربانی نیستم. در جایی که به آن متعلق هستم قرار دارم. حسادت چیزی جز یک دشمنی و ترحم نسبت به خود نیست. امروز به حسادت و غبطه تسلیم نخواهم شد. در عوض بخاطر بسیاری موهبت ها، نعمت ها و فرصت هایی که به من داده شده سپاسگزار خواهم بود. وقتی بخاطر آنچه که دارم قدردان باشمف نه اینکه از آنچه ندارم غمگین باشم، احساس خوبی در مورد زندگی خود دارم. این به من اجازه می دهد تا از داشته های دیگران نیز خوشحال باشم.
یادآوری امروز
« (هدیه)بخشش و سخاوت فرد دیگری به من یادآوری می کند که چیزهای جالب می تواند در وقتی و برای هر شخصی به وقوع بپیوندد. من سپاسگزار موهبت های زیادی که دریافت کرده ام، خواهم بود. هرآنچه را که خداوند به شما ارزانی می کند، سپاسگزار باشید و آن را با دستانی شاکر بگیرید. »
یادآوری امروز
« (هدیه)بخشش و سخاوت فرد دیگری به من یادآوری می کند که چیزهای جالب می تواند در وقتی و برای هر شخصی به وقوع بپیوندد. من سپاسگزار موهبت های زیادی که دریافت کرده ام، خواهم بود. هرآنچه را که خداوند به شما ارزانی می کند، سپاسگزار باشید و آن را با دستانی شاکر بگیرید. »