2014-02-02، 11:48
قدم ششم از پیدا کردن آمادگی کامل صحبت می کند تا خداوند کلیه نواقص اخلاقی ما را برطرف کند.این در حالی بود که فهمیدم اغلب به نواقص خود چسبیده ام، چرا که آنها مسرت و خشنودی خاصی به من می دهند.چه نواقصی می توانست امکان خوشی و مسرت را به من ببخشد؟یکی از آنها انتقام و کینه جویی بود. وقت زیادی صرف می کردم تا برنامه ای در ذهنم طرح ریزی کنم و شخصی را که به من صدمه زده بود خجالت زده کنم.مدتها از این فکر کردن و از اینکه هرگز خطا نمی کنم خشنود بودم، به عبارت دیگر به غرور خود تکیه می کردم.در حالی که این ویژگی ها جزء نقایص اخلاقی من محسوب می شوند که در مسیر و نحوه زندگی من قرار دارند و مانع از این می شودند که نسبت به خودم و دیگران با عشق و احترام رفتار کنم.دلایل زیادی برای رها کردن این خصایص وجود دارد اما برای عملی شدن آن باید لذتی که گاهی اوقات از آن می برم را فراموش کنم.تا زمانیکه نخواهم از این نقایص دست بردارم، بهبودی من بی نتیجه خواهد ماند.اگر می خواهیم بهبود یابیم باید خواست و اراده زندگی و نقایص اخلاقی مان را به خداوند واگذار کنیم.
یادآوری امروز
«آیا خوشی های زودگذر و کوچکی که من از نقایص اخلاقی ام بدست می آورم ارزش حفظ کردن آنها را دارد؟اگر نه، پس من کاملاً آماده هستم تا امروز برخی از آنها را رها کنم.من می دانم که آمادگی، تنها انتظار کشیدن برای پذیرش من است، انتظار برای گفتن این جمله از طرف من،"خواست و اراده من نه، بلکه آنچه خواست توست انجام شود."»
یادآوری امروز
«آیا خوشی های زودگذر و کوچکی که من از نقایص اخلاقی ام بدست می آورم ارزش حفظ کردن آنها را دارد؟اگر نه، پس من کاملاً آماده هستم تا امروز برخی از آنها را رها کنم.من می دانم که آمادگی، تنها انتظار کشیدن برای پذیرش من است، انتظار برای گفتن این جمله از طرف من،"خواست و اراده من نه، بلکه آنچه خواست توست انجام شود."»