انجمن بانیان بهبودی

نسخه‌ی کامل: 8 دی
شما درحال مشاهده‌ی نسخه‌ی متنی این صفحه می‌باشید. مشاهده‌ی نسخه‌ی کامل با قالب‌بندی مناسب.
مسير خانه ما در طول سراشيبي تندي قرار دارد وقتي بچه بودم اغلب اوقات مي ترسيدم كه اتومبيل منحرف شده و واژگون شود . عادت داشتم كه دستگيره در را محكم بگيرم تا مانع سقوط ماشين شوم . بزرگتر كه شدم فهميدم اين كار من نميتوانسته هيچ ناثيري در مسير ماشين داشته باشد . اكنون كه بالغ شده ام اغلب عملكردهاي مشابهي با اين رفتار در قبال ترسهايم اعمال كرده و كارهاي بيهوده اي ميكنم . الانان به من كمك مي كند تا بپذيرم آنچه را كه نمي توانم تغيير دهم و تغيير دهم آنجه را كه ميتوام اگر چه نحوه تاثير الكليسم بر زندگيم را نمي توانم كنترل كنم . و نمي توانم زندگي را طبق نقشه هاي خودم ظاهر كنم . اما ميتوانم عجز خود را بپذيرم . و براي كمك خواستن به نيروي برترم روي آورم .
وقتيكه من راننده هستم . مسئوليت راندن بر عهده من است براي من از همه مهمتر اين است كه بطور جدي بهبودي خود را بدست آورم ، بر روي رفتارهايم كار كنم ، مراقب ذهن . جسم و روح خود باشم . خطاهايي كه انجام داده ام را اصلاح كنم و چيزهايي را كه ميتوانم تغيير دهم .


ياد آوري براي امروز

گاهي اوقات تنها راه تشخيص اينكه چه چيز را بپذيرم و چه چيز را تغيير دهم . در خلال سعي و خطا ميسر ميشود ..اشتباطات ميتوانند فرصتي براي كسب آگاهي از شناخت تفاوت ها باشد . "اگر بحران يا هر گونه مشكلي مانع پيشرفت من ميشود نور معنوي دعاي آرامش را حفظ كرده و از گزند مشكلات قبل از اينكه بتواند به من صدمه اي وارد كنند رها ميشوم"