2014-02-04، 10:03
اگر کسی با خشم به من نگاه میکرد یا با لحن تندی با من صحبت می کرد و یا هرگز با من صحبت نمی کرد، بسیار رنجیده خاطر می شدم. رشد یافتن در الانان تا آن اندازه به من کمک کرد تا تشخیص دهم طرز نگاه، صحبت یا حالت رفتار دیگری نسبت به من اغلب هیچ اثری در من ندارد.این طرز رفتار عموماً در فرد مقابل مؤثر می باشد چرا هنوز احساسا من جریحه دار می شود؟ این اتفاق برای من رخ می دهعد که حساسیت زیاد من ناشی از خودبینی می باشد من فکر می کنم که نقطه تمرکز و توجه هستم. آیا من آنقدر مهم هستم که هر چیزی در اطراف من مربوط و مؤثر بر من است؟
به گمان من رفتار من خودبینی را بجای واقعیت منعکس می کند و خودبینی یک نقص شخصیتی می باشد که من برای تغییر دادن آن کار می کنم. با کمک الانان، حساسیت من برای تمام اموری که پیرامونم رخ می دهد، شدیداً کاهش می یابد،من سعی می کنم از خودم بپرسم " چقدر مهم است؟ " وقتی که من صدمه می بینم، این فقط باعث آسیب و کنترل من می شود.
یادآوری امروز
دیگران برای من مهم هستند، گاهی عقاید آنها نیز مهم هستند، اما ممکن است شخصاً اموری را بر عهده بگیرم که هیچ عملکردی با من ندارند. داشتن عقایدی در مورد خودم به من اجازه می دهد تا افکار دیگران را بدون کنترل کردن آنها بپذیرم.
" در جریان رفتن به جلسات و خواندن نشریات الانان از این حقیقت آگاه شده ام که اعمال و رفتار دیگران بروی خودشان منعکس می شود و آنچه که من می گویم و انجام می دهم بروی خودم منعکس می شود."
به گمان من رفتار من خودبینی را بجای واقعیت منعکس می کند و خودبینی یک نقص شخصیتی می باشد که من برای تغییر دادن آن کار می کنم. با کمک الانان، حساسیت من برای تمام اموری که پیرامونم رخ می دهد، شدیداً کاهش می یابد،من سعی می کنم از خودم بپرسم " چقدر مهم است؟ " وقتی که من صدمه می بینم، این فقط باعث آسیب و کنترل من می شود.
یادآوری امروز
دیگران برای من مهم هستند، گاهی عقاید آنها نیز مهم هستند، اما ممکن است شخصاً اموری را بر عهده بگیرم که هیچ عملکردی با من ندارند. داشتن عقایدی در مورد خودم به من اجازه می دهد تا افکار دیگران را بدون کنترل کردن آنها بپذیرم.
" در جریان رفتن به جلسات و خواندن نشریات الانان از این حقیقت آگاه شده ام که اعمال و رفتار دیگران بروی خودشان منعکس می شود و آنچه که من می گویم و انجام می دهم بروی خودم منعکس می شود."