انجمن بانیان بهبودی

نسخه‌ی کامل: 27 تیر-روز به روز
شما درحال مشاهده‌ی نسخه‌ی متنی این صفحه می‌باشید. مشاهده‌ی نسخه‌ی کامل با قالب‌بندی مناسب.
27 تير
امروز وقتي به ليست نواقصم نگاه مي‌كنم، لشكر نااميدي به سويم هجوم مي‌آورد. طبق عادت هر روز صبحم، دعاي آرامش آرامم مي‌كند. شخصيت بیمار و وابسته‌ام به راحتي نااميد مي‌شود و من هم فرصتي به ادامه‌ی بيماريم نمي‌دهم. چون تجربه‌ی زندگي قبلي‌ام نشان مي‌دهد، كه ترس در چنین مواقع تمام وجودم لانه كرده است و در اولين فرصت بر من غلبه خواهد كرد. اصول برنامه به من آموخته است كه ترس ريشه‌ی بيماري وابستگي در من است. من با رعايت اصول و دعا، ترس‌هايم را كنار خواهم گذاشت. آيا امروز با فروتني خود و بیماریم را مي‌پذيرم آيا معني پذيرش را مي‌دانم؟ خداوندا: مرا كمك كن تا در مقابل نواقصم و كمبودهاي اخلاقي، جايگزين مناسبي پيدا كنم. امروز مي‌خواهم به كمك خداوند كمتر بترسم. كمتر احساس بي‌ارزشي كنم و كمتر دروغ بگويم مي‌خواهم به احساساتم احترام بگذارم. من حق انتخاب و تصمیم‌گیری دارم. آيا خداوند را به خاطر داشتن حق انتخاب و تصمیم‌گیری سپاسگزاري مي‌كنم؟ آیا به خود و اصول برنامه فرصت می‌دهم که به آرامی و به‌مرور در من تأثیر بگذارد؟ آیا هر روز روزم را با دعا و مراقبه شروع کرده و اراده و زندگیم را به خداوند مهربان می‌سپارم؟
انسان جايزالخطا است!