2014-02-05، 10:16
26 مرداد بيماري وابستگي را اين‌گونه تعريف كرده‌اند كه فرد وابسته دراثر احساس بي‌ارزشي در خود و نداشتن ابزاری برای اداره‌ی زندگیم به طرف افرادي و يا چيزهایي گرايش پيدا كرده‌ام و به آن ارزش بي‌حد داده و به آن‌ها عادت و ابتلا (هم‌وابستگی) پيدا مي‌كنم. به صورت ساده‌تر بيماري وابستگي يعني كمبود و يا نداشتن خدا و خلأ معنوی است. در اصل بيماري وابستگي يك بيماري معنوي و نبود خداوند در زندگی این بیماران است. امروز مي‌دانم كه باورهای سالم، با ارزش‌ترين هديه از جانب خداوند است كه من از آن بهره‌مند مي‌شوم و تقسيم آن با ديگران بزرگترين عشق از طرف من است، که هیچ وقت چیزی را رایگان و بدون توقع در اختیار کسی قرار نمی‌دادم. كساني كه در وجود خود اعتقادي به خداوند ندارند و خود را موجودي منزوی و تنها و بي‌ارزش مي‌دانند، به آن باورهای ناسالم مبتلا مي‌شوند. امروز مي‌دانم كه دعا كردن مرا از نگراني‌ها مي‌رهاند. تنها مرجع و پناه من خداوند است، كه به من احساس آرامش و امنيت مي‌دهد. پروردگارا: تو را به خاطر رهايي و آزاديم و محافظت تو از من برای نیفتادن در دام وابستگي‌ها شكر مي‌گويم. خداوند، ما را تنها نمي‌گذارد!