2014-02-05، 10:25
15 مرداد از خصوصيات افرادي كه در گروه‌های خودیاری موفق به رهايي از هوای‌نفس خودشان نيستند، اين است. كه در جلسات حضور نمي‌يابند و اگر شرکت می‌کنند به عنوان کلوپ استفاده می‌کنند و اصول برنامه را جدي نمي‌گيرند. افرادی مغرور هستند و از كسي كمك نمي‌خواهند به همين دليل از بيداري معنوي و روحانی برخوردار نمي‌شوند. با همه چيز سر جنگ دارند. ديگران را كنترل مي‌كنند و در کارشان دخالت دارند. بيماري خود را نمي‌پذيرند. با خودشان صداقت ندارند. همچنان اعمال سابق و نواقص شخصي خود را انجام مي‌دهند و شهامت رو‌به رو شدن با واقعيت و حقيقت درونی خود را ندارند. آيا فقط برای امروز در جلسات شرکت کرده و به مشاركت همدردانم گوش مي‌سپارم؟ آيا از تجربه‌ی گهربار و دردناك دوستان همدردم استفاده مي‌كنم؟ آيا خودم در جلسه، مشاركت مي‌كنم و تجربیات خود را صادقانه در اختیار سایرین می‌گذارم؟ خداوندا: مرا ياري كن تا نقاط ضعفم را در میان گفتار و رفتار خود و دیگر همدردانم بيابم و از خود واقعیم که همیشه از او فراری بودم را بپذیرم و برای رفع نواقص خودم تلاش نمایم. آیا با دعای آرامش حضورم را در کنار دوستان تأیید می‌کنم؟ بهبودي با حضور در جلسات امكان‌پذير است!