2014-02-05، 10:32
3 مرداد هم‌وابستگي به باور حمايت و دوستي ديگران پديده خطرناكي برای افراد هم‌وابسته متقابل است، كه مي‌تواند چه در مواقع حمايت از دیگران و چه موقع قطع آن به فرد هم‌وابسته صدمات جدي بزند. هر چند من به محبت و دوستي و احترام ديگران نياز دارم. قسمت عمده‌ی وجود من عادت کردن است و این عادت از روی توقع و انتظار بیمارگونه‌ی من است. ذات من به وابستگي‌هاي مختلف عادت دارد. ما اكنون كنار هم جمع شده‌ايم تا از تجربيات فردي و گروهي يكديگر براي رهايي و آزادي از دست وابستگي‌ها استفاده كنيم. برنامه به ما مي‌آموزد كه خداوند به عنوان پايگاهي بدون خلل مي‌تواند، حامي ما باشد. تنها وقتي مي‌توان از عشق و حمايت و عدالت خداوند بهره‌مند شد كه در مقابل او تسليم شوم و عشق خود را بدون چشمداشت به ديگران هديه دهم. آيا مي‌دانم كه وابستگي به خداوند تنها وابستگي است، كه براي من ارزش، آزادي، وارستگي، آرامش و صلح را به ارمغان مي‌آورد؟ آيا مي‌دانم تنها نیروی‌برتر و قدرت مطلق در اصول برنامه‌ی خودیاری اتكال داشتن به وابستگي در تمام مراحل و مشكلات زندگي به خداوند مهربان در برنامه است؟ خداوند بهترين دوستي را به ما مي‌دهد!