انجمن بانیان بهبودی

در ابتدا فکر میکردم من با سپردن باید دراز بکشم و چشم به آسمان بدوزم تا کونی کونی اسکناس از آسمان بیافتد و منم با خیال راحت پولها رو خرج کنم . اما بمرور که با دوستان و راهنمایم مشارکت میکردم متوجه شدم که من مانند انها از نتیجه افکار و رفتار و عملکردم نگران بودم و دوست داشتم دنیا مطابقف میل من بگردد و من همیشه با کوچکترین کاری نتیجه بسیار بزرگ میخواستم بقول بچه ها من صدتومن به صندق صدقات می انداختم که تا شب میایونها تومن پول باد آورده را درو کنم و چون خواستم مطابق تمایلات و نفسم نبود عذاب میکشیدم و من نیاز نبود در برنامه هم در جاده خاکی و انحرافی باشم و من باید دست از تمرین اصول زندگی بردارم و بصورت جدی زندگی را شروع کنم و مانند افراد بزرگمنش بزرگ شوم و مسئولیت افکار و اعمال خودم را بر عهده بگیرم . سپردن برای من در همان آغاز با یک احساس و شور حسینی شروع شد و در مدت دو سال آرام ارام فهمیدم که سپردن مانند سپردن امانت به شخصی مورد اطمینان و امین است. من تجربه سپردن زندگیم را به دستان دوستان قمارباز و بیماری زیاده خواهی و توقع و انتظار را تجربه کرده بودم و متوجه بودم یک نیرویی درونی با سپردن اراده و زندگیم به خداوند مخالفت میکند و نمیگذارد من مطابق اصول برنامه با سپردن کارهایی که به من ربطی نداشت در اصل بارهای اضافی و بیخودی بود که باید زمین میگذاشتم و این افکار و رفتارها هیچ ارتباطی به من نداشت من فقط و فقط مسئول خودم بودم.