دَر روزگاری که هَــمراه اَول خـداست،هیچکس تنها نیست
روزگارتـــــان خدایی باد
.
.
حالا که رفته ای…
حسابی که هوا را بی من نفس کشیدی
سر دو راهی که رسیدی، به چپ برو
به جهنم ختم می شود !
چــــــــــایت را تلــــــــخ ننـــــــــوش،
کافی ســـــــــــــــت صــــــــــــدایم کنی…
تا تمام قــــــــــندهای دلــــــــــم را برایت آب کـــــــــــــــنم…
از “نبودنت” دلگیر نیستم…
از اینکه روزگاری “بودی”، دلگیرم
بهانه هم اگر میگیری بهانه مرا بگیر
من تمام خواستن را وجب کردم
هیچکس…
هیچکس به اندازه من عاشق تـو و بهانه هایت نیست…
تو مرا نادیده بگیر …
و من …
بدنم روز به روز کبود تر می شود …
از بس …
خودم را میزنم ،
به نفهمی …!!!