انجمن بانیان بهبودی

تن‌آرامی، وانهادگی یا ریلکسیشن، به فعالیتی گفته می‌شود که حاصل آن، تغییر وضعیت روحی

 کنونی انسان و رهایی او از افکار مربوط به کوشش، کار یا تنش است. عموماً بر این باورند

 که تن‌آرامی، فعالیتی لذتبخش است.

تن‌آرامی یکی از حالتهای یوگا است که به آن حالت لاشه نیز می‌گویند. از سویی ساده‌است

زیرا در طول انجام آن، عضو یا بخش خاصی از بدن درگیر نیست و سویی دیگر دشوار

است بدین خاطر که در مدت پرداختن به آن، هیچیک از اعضای بدن را نباید تکان داد.

حالت لاشه تمرینی برای فکر است و برای انجام آن به هیچ وسیله یا شیئی نیاز نیست.

اینگونه آنرا انجام دهید:

 ۱. به پشت – صاف – دراز بکشید. شانه‌هایتان را به سمت خارج کشش دهید و شُل کنید. کف

 دستها را رو به بالا قرار دهید (یا در هر حالت دیگری اگر در آن راحت هستید). راهنمایی:

  یک بالش کوچک را زیر سرتان بگذارید. همچنین می‌توانید – البته در صورت تمایل – بالشی

 بزرگ را زیر زانوهای خود قرار دهید.

 ۲. چشمانتان را ببندید.

 ۳. بدنتان را شُل کنید. راهنمایی: می‌توانید تجسم کنید که روی شنهای سفید یک ساحل آفتابی

 دراز کشیده‌اید. این به خیلیها در انجام گام سوم کمک می‌کند.

 ۴. دو بار نفس عمیق بکشید. در هر دو، هوا را آرام-آرام بیرون بدهید.

 ۵. برای دو ثانیه، همهٔ نیرویتان به پاهایتان بفرستید (کافیست بر روی آنها تمرکز کنید). سپس

 با ارادهٔ خود، آنها را شُل کنید. همین کار را با ساقها و بالاتر از آنها، باسن، شکم، قفسهٔ سینه،

 پشت، دستها، ساعدها، بازوها، شانه‌ها، گردن و صورت خود بکنید.

 ۶. همهٔ عضلات خود را – از پاها تا صورت – به شکل جدا-جدا کنترل کنید و مطمئن شوید

 که شُل شده باشند.' اغلب شاید بتوانید کشش کوچکی را پیرامون چشمها و عضلات سرتان حس

  کنید. دهان و زبانتان را نیز شُل کنید.

 ۷. بر بخشهایی از بدن که کششی در آنها حس نمی‌کنید، تمرکز نمایید. بگذارید نفَستان آزاد

 باشد.

 ۸. در پایان کار، پیش از بازکردن چشمها، مطمئن شوید تا آنجا که می‌توانستید، در حالت شُلی

 باقی مانده‌اید.

 ۹. چشمانتان را باز کنید. بدن خود را به آرامی کشش دهید، و آرام برخیزید.'

نُه گام بالا را برای ۱۰ تا ۳۰ دقیقه تمرین نمایید. هرچه طولانیتر، بهتر.

تمرین شماره یک: دوش

ـ در جایی آرام و تنها، بنشینید یا بایستید، نسبت به تکیه‌گاه‌هایتان کاملاً آگاه باشید: ران‌هایتان

روی صندلی یا کف پاهایتان روی زمین هستند.

ـ چشم‌هایتان را ببندید و به نفس‌هایتان گوش دهید.

ـ سپس تصور کنید که زیر دوش هستید و دوش به شما کمک می‌کند که تمام عضلات‌تان را

آرام کنید، از بالا تا پایین، از مغز سر تا انگشتان پاها.

ـ زمانی برای درک کردن تمام احساسات این دوش خیالی اختصاص دهید، از آرامشی که

برای‌تان به ارمغان آورده لذت ببرید.

تمرین شماره دو: درخت

این تمرین بهتر است که ایستاده انجام شود، اما اگر نمی‌توانید بایستید، نشسته هم می‌توانید

انجام دهید.

ـ پاهای‌تان را به خوبی روی زمین بگذارید و خوب روی زمین فشارشان دهید، انگار که

می‌خواهید جای پای‌تان باقی بماند.

ـ به محض این که پاهای‌تان را در تماس احساس کردید، تصور کنید که به وسیلۀ ریشه‌هایی

که در زمین فرورفته‌اند، معلق هستید. این ریشه‌ها شیرۀ گیاه و انرژی را به شما می‌رسانند و

شما را به سختی به زمین متصل می‌کنند.

ـ سپس، با استفاده از آن انرژی که از زمین به شما رسیده، راست بایستید، مانند تنۀ یک درخت.

تمرین شماره سه: تماس

مهم نیست که برای انجام این تمرین در چه حالتی قرار داشته باشید. یک مثال می‌آوریم:

در دفترتان نشسته‌اید، ناگهان با یک رشتۀ فکری مضطرب می‌شوید یا استرس به شما وارد

می‌شود. چند دقیقه زمان بگذارید برای متمرکز شدن روی تمام چیزهایی که بدن‌تان آنها را

لمس می‌کند. تماس ران‌هایتان با صندلی، دست‌هایتان با میز، تماس هوا با بخش‌هایی از بدن تان

 که پوشیده نیستند، تماس بافت‌های لباس‌های‌تان، موهای روی سرتان و غیره.

تمرین شماره چهار: تنش زدایی عضلانی

برخی مناطق بدن ما، بدون این که احساس کنیم استرس داریم، منقبض می‌شوند. این مناطق

چشم‌ها، ماهیچه‌های اطرافش، عضلات و همچنین شانه‌ها و گردن‌مان هستند.

بنابراین اگر احساس کشیدگی می‌کنید، چند دقیقه زمان برای رها کردن این مناطق اختصاص دهید،

در ابتدا عضلات‌تان را عمداً شل کنید، سپس به آرامی ماساژشان دهید.