هستی دارای هیچ شخصیتی نیست
شخصیت ها مطرح نیستند
تنها همان چیزی است که هستی
تجربه کردن هستی آنگونه که هست
دانستن حقیقت است.
توکل به خدا چون راه رفتن روی سیم شل است .
تردید و ترس سبب می شود که تعادل و توازن را از دست بدهید ...
و به ورطه تنگدستی و محدودیت بیفتید ....
البته اشکالی ندارد چون توکل به خدا نیز مانند سیرک بازی تمرین می خواهد .....
. مهم نیست که چند بار شکست بخورید ،
دیگر بار برخیزید و از نو آغاز کنید .
چندی نخواهد گذشت که توازن و تعادل برایتان به صورت عادت در خواهد آمد
در این دنیای گذرا،دنیایی که چیزها می آیند و می روند ، و هیچ چیز باقی نمی ماند...
آیا چیزی ارزش نگران شدن دارد؟
..اشو
جدال مکن که ارزشت می رود و شوخی مکن که بر تو دلگیر شوند
بهترین در زمان سختی اموختم و دانستم صبور بودن یک ایمان است و خویشتن داری یک نوع عبادت.فهمیدم ناکامی به معنای تاخیر است نه شکست و صبر اوج احترام به حکمت خداست