انجمن بانیان بهبودی

9_سرزنش خودمان ودیگران یعنی فرارکردن ازپذیرش نواقصمان، واین بزرگترین مانع درراه عمیقترشدن تسلیم درمااست.تااینجاآنقدرازنواقصم استفاده کرده ام که خسته شده ام دردکشیده ام آگاه شده ام مسئولیت نواقص وکارهایم راپذیرفته ام وتوکل کرده وبه خداوندسپرده ام.
بااقرارکردن به نواقصم وپذیرفتن آنها بادست برداشتن از اراده شخصی واینکه بپذیرم وباورکنم که خداوندبرطرف خواهدکرددعاومراقبه میکنم خودم رادرشرایط قرارنمیدهم وکمترازنواقصم استفاده میکنم واین یعنی تسلیم هستم.
حالالازم است خودم رابیشترزیرذره بین ببرم وبه گونه ای دیگرومتفاوت ازقبل عمل کنم وبازندگی بااصول روحانی درخودم تمایل بیشتری ایجادکنم وبازندگی درلحظه وفقط برای امروز تسلیم خودم را عمیقترکنم.
دیگربایددست ازجنگ برداریم وباتقویت روندایمان آوری اعتمادکرده وبسپاریم باحضورمرتب درجلسات،تماس منظم باراهنما،تجربه گرفتن ازدوستان قدیمی بهبودی والگوبرداشتن از افرادموفق درانجمن،بامطالعه وکارکردن صادقانه قدمها،خدمت کردن بلاعوض،دست برداشتن ازخودخواهی وخودمحوری،دست برداشتن از خودم میدونم وخودم میتونم،بازنگه داشتن دریچه افکار واینکه باورقلبی داشته باشم که من باید اقدام وعمل خودم را انجام بدهم واجازه بدهم خداوندهم کارخودش را انجام بدهد وایمان داشته باشم که خداونداین نواقص را ازمن خواهدگرفت باداشتن صداقت روشن بینی وتمایل تسلیم من عمیقترخواهدشد.?