حیلت رها کن عاشقا دیوانه شو دیوانه شو

واندر دل آتش درا پروانه شو پروانه شو

هم خویش را بیگانه کن

هم خانه را ویرانه کن

وانگه بیا با شبو هم خانه شو هم خانه شو .

باید که جمله جان شوی تا لایق جانان شوی
گر سوی مستان میروی مستاته شو مستانه شو
رو سینه را چون سینه ها هفت اب شوی از کینه ها
وانگه شراب عشق را پیمانه شو پیمانه شو

هر چه کردم به خودم کردم و وجدان خودم

پسر نوحم و قربانی طوفان خودم

تک و تنهاتر از آنم که به دادم برسند

آنچنانم که شدم دست به دامان خودم

موی تو ریخته بر شانه ی تو ٬ اما من

شانه ام ریخته بر موی پریشان خودم!
تو گرفتار خودت هستی و آزادی هات
من گرفتار خودم هستم و زندان خودم
شب میلاد من بی کس و کار است ولی
باید امشب بروم شام غریبان خودم...

پشت دریا ها شهری است 
قایقی باید ساخت