يك روز سوراخ كوچكي در يك پيله ظاهر شد. شخصي نشست و چند ساعت

به جدال پروانه براي خارج شدن از سوراخ كوچك ايجاد شده درپيله نگاه كرد.

سپس فعاليت پروانه متوقف شد و به نظر رسيد تمام تلاش خود را انجام دادهو نمي تواند ادامه دهد،آن شخص تصميم گرفت به پروانه كمك كند و با قيچيپيله را باز كرد. پروانه به راحتي از پيله خارج شد اما بدنش ضعيف و بالهايــشچروك بود . آن شخص باز هم به تماشاي پروانه ادامه داد چون انتظار داشت كهبالهـــــاي پروانه باز، گسترده و محکم شوند و از بدن پروانه محافظت كنند،اما هيچاتفاقی نيفتاد! در واقع پروانه بقيه عمرش به خزيدن مشغول بود و هرگز نتوانست پروازکند . چيزی که آن شخص با همه مهربانيش نميدانست اين بود که محدوديت پيلـــه وتلاش لازم برای خروج از سوراخ آن، راهی بود که خدا برای ترشح مايعاتــــی ازبدن پروانه به بالهايش قرار داده بود تا پروانه بعد از خروج از پيله بتواند پرواز کند.گاهی اوقات تلاش تنها چيزيست که در زندگی نياز داريم.اگر خدا اجازه می داد که بدون هيچ مشکلی زندگی کنيم فلج ميشديم، به اندازهکافی قوی نبوديم و هرگز نميتوانستيم پرواز کنيم.