رفتن و خود رو بیهوده کاستن سر نهادن بر سیه دل سینها

سینه الودن به چرک کینه ها در نوازش نیش مار یافتن

زهر در لبخند یاران یافتن زر نهادن در کف طرار ها

گم شدن در پهنه بازار ها این دل تنگ من و این دود عود؟

در شبستان زخم های چنگ و رود؟ این فضای خالی و پروازها؟

این شب خاموش و این اوازها؟

فروغ فرخزاد

جمعه ی ساکت...جمعه ی متروک...

جمعه ی چون کوچه های کهنه,غم انگیز

خانه ی خالی...خانه ی دلگیر...

زندگی من چه جویبارغریبی

دردل این جمعه های ساکت متروک

دردل این خانه های خالی دلگیر
آه,چه آرام وپرغرورگذرداشت..
فروغ فرخزاد