نام تو چیست؟ای عشق؛بامن بگو،ساختارت ازچیست؟ ای عشق

دریاواقیانوس باتوفانهایشان درمقابل تو،خزه مینمایند،ای عشق

ازاینهمه قلم فرسایی های تقدیر،برلوح وجودمان،ای عشق

نام توپیش ازپیدایشِ این عالم رقم خورده بود،ای عشق

زبنیاد،وقتی،بستندشکل آدم را،زگِل،وخاک،ای عشق

توهویدابودی هم درزمین وهم درآسمان ها،ای عشق
بس فرشته به جُرم سنگین باتوبودن مردند،ای عشق
چیره وغالب تو بودی برتمامی عالمِ هستی،ای عشق
هیچ کس توفیرجنّت ودوزخ را نمیدانست،آری،ای عشق
گر تودردوزخ، می بودی،جنّت گم نام می بودی،ای عشق
گل سرخی که من بازت گرفتم ازنسیم سحرگاه،ای عشق
معنا،این بودکه بی توجزاین باد،هیچ دردستانم نبود،ای عشق
بی نقشی بودعالم هستیِ را،تیره وخاکستری رامانند،ای عشق
گرنبودی،درمیان کویری ها،دردلهای تبدارِ،فقط،غم میبود،ای عشق به سینه می زنداین دلِ عشق ورزم و مدام تورامی جوید، ای عشق

آدم هایی هستند که دلبری نمیکنند،

حرفهای عاشقانه نمیزنند،

چیز خاصی نمی گویند که ذوق کنی

آدمهایی که نمی خواهند عاشق کنند..

اما عاشقشان می شوی!

ناخواسته دلت برایشان می رود…
این آدمها فقط راست میگویند
راست می گویند با چاشنی قشنگ " مهر"
لبخند می زنند نه برای اینکه توجهت را جلب کنند،
لبخند می زنند چون لبخند جزئی از وجودشان است…
لبخندشان مصنوعی نیست، اجباری نیست
اینها ساده اند
حرف زدنشان…
راه رفتنشان…
نگاهشان….
ادعا ندارند، بی آلایشند، پاک و.............
"این آدم های بی نشان اما خاص چقدر دوست داشتنی هستند…