خداوند يك شخص نيست، بلكه او هدف هستي است، خداوند يك حضور است نه يك شخص حاضر.

تنها كاري كه بايد بكني آن است كه وجودت را خالي كني نه اينكه به جستجوي خدا بپردازي.همين كه خالي شوي، چيزي از فراسو در تو رخنه مي كند و فضاي خالي تو را انباشته مي سازد. از چيزي كاملا تازه سرشار مي شوي. چيزي كه هرگز نه طعم آنرا چشيده اي و نه آنرا مي شناختي. چيزي كه موهبت و بركت است. چنان شورآفرين است كه از همان لحظه آگاه مي شوي هيچ تولد و مرگي وجود ندارد و تو جاودان هستي. از همان لحظه آگاه مي شوي جزيي از انرژي عظيمي هستي كه خداوند ناميده مي شود. خداوند، انرژي دريايي بي كران است كه ما همچون امواجي در آن شناوريم.

اوشو

خدایا !
مرا به گونه ای بساز . شکل بده و بتراش که مایه شرمساری تو نباشم !
خدایا !
در زندگی هرگز از یاد نمی برم گر چه والدینم موهبت تولد در این دنیا را به من عطا کرده اند اما تو هستی که موهبت زندگی جاودانه را به من می بخشی !
خدایا !
راهی نمی بینم آینده پنهان است اما مهم نیست همین کافی است که تو همه چیز را می بینی و من تو را !
خدایا !
مرا همواره در درگاهت نگاه دار دیدن تو حتی از دور یعنی زنده ماندن و جان داشتن اما ندیدنت پژمردن و جان دادن است !
خدایا !
مرا قلبی شریف ببخشتا چون رود مهر در این دنیای تشنه جاری باشد. به جستجوی آسایش و زیبائی نیستم که همه چیز در گذر است !
خدایا !
به راستی در آفرینش تو زشتی وجود ندارد پس مرا متبرک گردان تا تحت تاثیر اشکال ظاهری قرار نگیرم. شکل ظاهر را تو بخشیده ای پس عیب جوئی از شکل ظاهر عیب جوئی از توست !
خدایا !
با من بمان همچون مادری که کنار فرزندانش می ماند و آنگاه که می لغزم و می افتم کنارم باش . بی تو کسی نیست تا به او رو کنم !
خدایا !
مرا سنگ ریزه ای ساز در معبد عشقت که نجوا می کند : تنها تو فقط تو شهریار این قلب مشتاق و آرزومند هستی !
خدایا !
متبرکم کن تا یگانه درسی را که نیازمندش هستم بیاموزم :اتکای کامل به تو . خدایم ! دیریست از تو جدا مانده ام مرا به خانه بازگردان !
خدایا !
متبرکم گردان تا هر روز از زندگی ام پیشکش عشقی به تو باشد . بادا که تو همراه نادیده من در تمامی جاده های زندگی کنارم باشی !
خدایا !
مرا چون علف ها متواضع کن . چون قطره های شبنم لطیف ساز و چون درختان شکیبا . مرا متبرک گردان تا به دیگران حرمت نهم بی آنکه توقع داشته باشم دیگران به من احترام بگذارند !
خدایا !
متبرکم گردان تا وقتی ذهنم وسوسه می شود بدی ها را تلافی کند زبانم خاموش باشد . مرا بیاموز در برابر همه تحریکات صبور باشم !
خدایا !
مرا قلبی ببخش که برای دیگران بتپد . با اشک دیگران اشک بریزد . از شادی دیگران شاد شود و رنج دیگران را رنج خود بداند . قلبی که مرا با تمامب آفرینش پیوند بزند !
خدایا !
زندگی ام چون زورقی است دستخوش طوفان تو زورقبان منی ! زورقم را به تو می سپارم آن را به هر جا که می خواهی ببر !
خدایا !
تو موهبت زندگی و بسیاری موهبت های دیگر را به من عطا کرده ای مرا قلبی گشاده و پاک ببخش !

روزتون قشنگ وآروم
در پناه حق....