پاییز دستش نمک ندارد...این همه باران به آدم ها میبخشد اما همین آدم ها تهمت ناروای خزان را به او میزنند

.خودمانیم ...تقصیر خودش است .

..بلد نیست مثل بهار باشد تا شب عیدی زیرلفظی بگیردو با هزار ناز و کرشمه سال تحویلی را هدیه دهد ...

سیاست تابستان هم ندارد که در ظاهر با آدمها گرم و صمیمی باشد سوزان باشه بیچاره .....بخت و اقبال زمستان هم نصیبش نشده که با تمام سردی و بی تفاوتیش این همه خواهان داشته باشد .

او پاییز است رو راست و بخشنده.. ساده دل فکر میکنداگر تمام داشته هایش را زیر

پای آدمها بریزد ...روزی.. جایی.لحظه ای از خوبیهایش یاد میکنند.خبر ندارد آدم ها رو راست بودن و بخشنده بودنش را به پای محبتش نمیگذارند.. عادت ادمها همین است ..یکی به این پاییز بگوید آدمها یادشان میرود که تو رسم عاشقی را یادشان داده ای ...
دست در دست معشوقه ای پا بر روی برگهایت میگذارند و میگذرند تنها یادگاری که برایت میماند..صدای خش خش برگهای توبعد از رفتن آنهاست اره پاییز دستش نمک ندارد...

وقت بخیر...
امروزآخرین جمعه مهراست

ولی تو همیشه مهربان باش...
سازت اگر عشق بنوازد

همه خلقت خواهند رقصید
زبانت اگر شیرین باشدهمه پروانه ها گرد تو خواهند آمد
قلبت دریای رحمت باشدهمه در آن جا خواهند گرفت
پس عشق را بنوازبا زبان دلت بخوان
و با قلبت پذیرا باشمهرت زیبا.....پاییزت عاشقانه.....

پاییز از حوالی حوصله ات که بگذرد

من زرد می شوم

و تا کفش های رفتنت جفت می شود

غریب می مانمو نیلوفرانه دوستت دارمنه مثل مردمی که عشق را از روی غریزه نشخوار می کنندمن درست مثل خودم
هنوز و همیشهدوستت دارم