هنوز وقتی از برنامه دور میمانم به فکر خود اعتماد میکنم . اعتماد به فکر خود یعنی اشتباه تکراری،زمانی که در توهم قدرت باشم ،زمانی که مشورت نکنم و توجیه میکنم که این مرتبه با قبل فرق دارد و فکر میکنم که راهش را یاد گرفته ام دارم اشتباه میکنم.باید ایمان و اعتمادم را به راهنما و جلسه بیشتر کنم و در چارچوب اصول روحانی حرکت کنم و از خود تراز بگیرم.و هر گاه کاری تکراری انجام بدهم از خود سوال کنم :آیا عاقلانه است؟ آیا رفتار سالمی است؟ آیا هوشمندانه است؟ آیا لازم است آن کار را انجام دهم؟