قدم نهم
به طور مستقیم در هر جا که امکان داشت از افراد فوق جبران خسارت کردیم، مگر در مواردی که انجام آن زیان مجددی برایشان و یا دیگران وارد کند.
قدم نهم یک قدم عملی است که در آن به اندازه ای فروتن می شویم که اشتباهات خود را اگر زیانی نداشته باشد به کسانی که به آنها لطمه زده ایم می گوییم. در قدم هشتم برای معرفی کردن افرادی که به آنها لطمه زده بودیم شهامت بدست آوردیم. چون می خواستیم به کمال برسم. شخصیت خود را با تقاضا کردن از نیروی برترمان برای شهامت عوض کردن چیزهایی که می توانیم، شکل دادیم. نمی توانیم کارهایی را که در گذشته انجام داده ایم، انجام نشده فرض کنیم و نمی توانیم از کسانی که به آنها نزدیک می شویم انتظار عکس العمل خوبی داشته باشیم. اما می توانیم به گناه خود اعتراف کنیم و هر کاری که ممکن است انجام دهیم تا نتیجه اشتباهات گذشته خود را کمرنگ کنیم.
وقتی تمام افرادی که به آنها صدمه زده ایم در لیست جمع شدند، وظیفه جبران کردن آنها ممکن است شما را غرق در اندیشه کند. برای این که از عهده اینکار برآئیم لازم نیست در یک زمان به تمام افراد و وقایع نزدیک شویم. ابتدا بهتر است به قدم هشتم خود رجوع کنیم و با افرادی که در لیست (بله) قرار دارند، کارمان را آغاز کنیم. وقتی کارمان را با خطاهایی که جبران آنها برایمان آسانتر است شروع کنیم، این شهامت را بدست می آوریم که بعداً خطاهای سنگین تر را مورد بررسی قرار دهیم.
راه دیگر تقسیم بندی کار این است که ترازنامه مان را براساس توجه کردن به کسانی که ما آنها را به طور مرتب می بینیم طبقه بندی کنیم. با دسته ای که ممکن است مجبور باشیم صبر کنیم تا در فرصت مقتضی آنها را ببینیم و دسته ای که جبران خطاها در مورد آنها به دلیل اینکه فوت کرده اند با آنها را گم کرده ایم غیرممکن شده است. عضوی که از روش ستون بندی برای تهیه یک ترازنامه در قدم هشتم استفاده کرده است در می یابد که اضافه کردن یک ستون آخر برای کارهایی که آنها تصمیم به انجام داشتند مفید است. ساده نگهداشتن آن مهم است. داشتن یک نقشه عملی نیز به همان اندازه مهم است. اعضاء این موضوع را عنوان کردند که بعضی از افراد را که سالها ندیده بودند و صادقانه در پی جبران خطایشان بودند، به طرز معجزه آسایی دوباره در زندگیشان پیدا می کنند و اعضاء می توانستند از این فرصت برای جبران خطاها استفاده کنند.
برای جبران خطاهایمان باید بدانیم که لزومی ندارند عذرخواهی کنیم تفاوتهایی بین عذرخواهی کردن و جبران کردن وجود دارد. برای عذرخواهی کردن معمولاً می گوییم، متأسفم و انتظار جواب پذیرش یا بخشیدن را داریم. برای جبران کردن ممکن است اشتباهات و سهم خود را در حادثه بیان کنیم و اینکه ما رفتارمان را برای آینده اصلاح خواهیم کرد. می توانیم تقاضای بخشش کنیم یا نکنیم ممکن است تجربه یک عکس العمل مناسب را از آنها بکنیم یا نکنیم. در بیشتر مواقع، بهترین روش جبران خطاها می تواند رفتار و حرفهای تغییر یافته ما باشد، اگر کوچکترین توقعی از عکس العمل های احتمالی داشته باشیم. خودمان را برای رفتن به وادی ناامیدی آماده کرده ایم.
بعضی جبرانها نیاز به توجه فوری دارد، در بیشتر مواقع ما می توانیم این کار را با عوض کردن رفتارمان انجام دهیم. جبرانهای مادی در این طبقه قرار می گیرند. زمانی که این امکان وجود ندارد که بدهی های خود را فوراً پرداخت کنیم می توانیم نقشه ای برای بازپرداخت آنها بکشیم. تغییر در رفتارمان می تواند ما را از بوجود آوردن دوباره اشتباهات دور نگه دارد. بعضی افراد به این نکته توجه دارند که جبران کرن به وسیله تغییر رفتار می تواند آسان ترین راهی باشد که انتخاب می کنیم. در بیشتر مواقع تغییر در رفتار، تنها راهی است که می تواند اشتیاق ما را برای پیشرفت در ارتباطمان با دیگران ثابت کند. اگر ما بگوییم که برای دیررسیدن به محل کار متأسفیم و به دیر آمدن خود ادامه دهیم، رفتارمان را تغییر نداده ایم، ما باید سروقت برسیم. جبران کردن، تغییری را در رفتار و کردارمان می طلبد. وقتی طرف مقابل با جبران خطایمان مخالفت می کند. مجبوریم که به جبران سهم خود ادامه دهیم و با عشق رها کنیم.
قدم نهم جبران کردن مستقیم خطاهاست. بجز هنگامی که انجام دادن این کار صدمه بیشتری به طرف مقابل بزند. ما می خواهیم مراقب باشیم که سعی نکنیم آرامش شخصی خود را به بهای از دست دادن آرامش فرد دیگری به دست بیاوریم. بازنگری روشهایی که می خواهیم از آن طریق خطاها را جبران کنیم با راهنما و یا یکی از دوستان الانان، می تواند به ما کمک کند تا انگیزه و نتایج تصمیمات خود را در نظر بگیریم. یک نمونه می تواند بی وفایی در ازدواج باشد. وقتی فردی که درگیر است از موقعیت خبر داشته باشد باید در نظر بگیریم که آیا جبران کرن ما می تواند زخم کهنه را باز کند یا نه؟ ما می توانیم غفلت از شریک زندگی خود را با عشق و توجه و نه تحمیل جزئیاتی که درد بیشتری را ایجاد می کند جایگزین کنیم با در نظر گرفتن تمام افرادی که درگیر شده اند، جبران کردن غیرمستقیم به همراه رفتار تغییر یافته می تواند بیشتر از هر چیزی به ما کمک کند.
راه چاره این است که نباید بخاطر ناآرامی و ناراحتی خود از جبران خطاهایمان چشم پوشی کنیم. این کار فقط گناه ما را بیشتر می کند و مانع بهبودی ما می شود. در بعضی موارد ما باید انجام کارهایی مثل غیبت کردن، شکایت کردن یا کنترل کردن را متوقف کنیم. در تمام موارد وقتی مطمئن نیستیم چه نوع جبرانی مفید واقع می شود، به خاطر می آوریم که جبران کردن مستقیم جز مسئولیت ماست به غیر از مواقعی که فرد دیگری ممکن است صدمه ببیند. از خدا می خواهیم که راه را نشانمان بدهد. این کار به ما کمک می کند تا راهنمای خود را جهت بررسی تصمیماتمان و صحبت پیرامون آنچه در ذهنمان است، ملاقات کنیم. یک راهنما می تواند به ما کمک کند که به انگیزه و طرح خود پیرامون تصمیمی که داریم، نگاهی بیاندازیم.
دیگران چطور این وظیفه را انجام داده اند؟ با دعا، عقل سلیم و حمایت اعضاء دیگر و به کمک این تشخیص که احتیاجی نیست که بخاطر صادقانه بودن آن را کامل انجام دهیم. بهتر است که فرد را در یک محیط ساکت و بیطرف ملاقات کنیم. با اعضاء خانواده بهتر است که برای قدم زدن یا گردش با ماشین بیرون بروید تا از فعالیت های روزانه خانه دور باشید. وقتی ارتباط مستقیم امکان پذیر نیست، می توانیم تلفن بزنیم و یا نامه بنویسیم، چطور می توانیم به کسی نزدیک شویم که هنوز از او متنفریم؟ با دعا کردن شروع می کنیم دعا برای این که آنها را به گونه ای ببینیم که خدا آنها را می بیند. این کار به ما کمک می کند تا کم کم واقعیت ها را از احساسات و تصورات را از حقایق جدا کنیم، به یاد داشته باشید که فقط لازم است اشتباهات خود و کوتاهی های خود را که موجب ضرر شده اند را جبران کنیم نه احساسات مان را.
اگر می خواهیم از احساسات پنهانی خود رهائی یابیم با راهنمایمان یا یکی از دوستان که با گفتن آن صدمه نمی بیند بحث میکنیم. برای ارتباط با فردی که دلخواه ما نیست باید خاضع و مؤدب و مقبول باشیم، جالب توجه این است که وقتی اجازه می دهیم احساس تنفر و عصبانیت کنار رود، احساسات ما رقیق تر و لطیف تر خواهد شد.
معمولاً سخت ترین نوع جبران کردن برای آنهایی است که به ما نزدیکتر هستند. تعهد برای عوض کردن رفتارمان و صبور بودن در قبال خودمان و دیگران، بعد از یک مدت طولانی نتایج مثبتی را به همراه می آورد. اگر می خواهیم اعتماد دوباره دیگران را جلب کنیم باید آن را بدست بیاوریم. بعضی از اعمال گذشته خود را نمی توانیم ندیده بگیریم. اگر در تلخی و ناامیدی خود کسی را که دوست داریم فراموش کردیم نمی توانیم این رفتار خود را ندیده بگیریم. اما می توانیم به امروز توجه کنیم و بیشتر عشق و احساس خود را نشان بدهیم.
جبران کردن خطاهای غیرمستقیم برای کسانی که مرده اند یا در دسترس نیستند می تواند با استفاده از روشهای زیرعملی شود: به وسیله انجام کارهایی برای اعضاء خانواده هایشان ، با اعانه دادن از وقت یا پول به یک مؤسسه خیریه دلخواه ، یا رفتار کردن با دیگران به گونه ای که آرزو داشتیم با فردی که از او جدا شده ایم رفتار می کردیم. نوشتن یک نامه برای آن فرد و خواندن آن برای خدا یا خود آن افراد در یک مکان مخصوص که آنها را به ما یاد می آورد، می تواند مفید باشد. یکی از اعضاء می گفت راهی که برای جبران اشتباهاتش در تربیت بچه ها پیدا کرده بود. این بود که در جلسات نوجوانان شرکت می کرد و رهبر می شد تا مفید باشد. او می گفت که قادر بود با درک والاتری که ناشی از خودآگاهی بدست آمده از بهبودیش بود به نوجوانان گوش بدهد و با آنها مشورت کند.
روابطی وجود دارد که مبنی بر صرف بیشترین مقدار انرژی است. کسانی که دوستشان داشته ایم و به ما ضرر زده اند و یا کسانی که فکر می کنند هر کاری که ما انجام می دهیم به آنها ضرر می زند. صداقت، تعادل و واقع گرایی ابزارهای اصلی هستند، تا هنگام جبران کردن از این افراد مورد استفاده واقع شوند. اگر در جهت توجیه خود گام بر می داریم. بهتر است که آن قاعده طلایی را بیاد بیاوریم که آنچه را که به خود می پسندی برای دیگران هم بپسند. هر جا که این قاعده را دنبال نکردیم لازم است که اشتباه خود را جبران کنیم. جبران کردن خطاها باید مناسب با موقعیت باشد. وقتی راه کسی را در ترافیک می بندیم. بهتر است که سعی کنیم از این به بعد با دقت بیشتر و خاضعانه تر رانندگی کنیم نه اینکه آن راننده را دنبال کنیم تا از او عذرخواهی کنیم.

در قدم نهم یاد می گیریم که با استفاده از عقل سلیم، زمان مناسب، راهنمایمان، شهامت و وفاداری معنوی می توانیم این وظیفه را به اتمام برسانیم. با استفاده از تمام روش هایی که در قدم قبلی یاد گرفته ایم، می دانیم که با پاک کردن فهرست خود حالا آزاد هستیم که به سفر خود ادامه بدهیم تا به قدم دهم برسیم.