قایقت می شوم بادبانم باش ، بگذار هرچه حرف پشت مان می زنند مردم
باد هوا شود دورترمان کند . . .

ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻫﻤﯿﻨﮕﻮﻧﻪ ﺍﺳﺖ

ﺁﻧﮑﻪ عاشقانه دوستت داشت

دوست داشتنت را نمی فهمد

ﻭ ﺁﻧﮑﻪ ﺩﻭﺳﺘﺖ ﺑﻮﺩ ...

ﺳﻬﻤﮕﯿﻦ ﺗﺮﯾﻦ ﺩﺷﻤﻨﺖ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ

ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﮔﻮﻧﻪ ﺍﺳﺖ ...

ﺁﻧﮑﻪ ﺩﺳﺘﺶ ﺭﻭﯼ ﻧﻘﻄﻪ ﺿﻌﻔﺖ ﮔﯿﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ...

ﺭﻭﺯﯼ ... ﺩﺳﺘﺶ ﺭﻭﯼ ﺷﺎﻧﻪ ﺍﺕ ﺑﻮﺩﻩ ...

ﮔﺎﻫﯽ ﺍﺯ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺑﺪﻡ ﻣﯽ ﺁﯾﺪ ...

ﺍﺯ ﻋﻘﺮﺑﻪ ﻫﺎﯾﯽ ... ﮐﻪ ﮐﻮﭼﮑﺘﺮﯾﻨﺸﺎﻥ ...

ﺗﺎﻭﺍﻥ ِ ﺑﺰﺭﮒ ﺗﺮﯾﻨﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺩﻫﺪ .....

ﻭﻗﺘﯽ ﺑﻪ ﺳﻘﻮﻁ ِ ﯾﮏ ﺍﺗﻔﺎﻕ ... ﯾﮏ ﻟﺤﻈﻪ ..... ﯾﮏ ﺟﻤﻠﻪ ...

ﺍﺯ ﺳﺮ ِ ﺳﺨﺘﯽ ِ ﺭﻭﺯﯼ ﮐﻪ ﮔﺬﺷﺘﻪ ...

ﯾﺎ ﻃﺎﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﻧﯿﺴﺖ

ﻭﻗﺘﯽ ... ﺑﻪ ﺑﻬﺎﻧﻪ ﺍﯼ ...

ﻫﺮﭼﻪ ﺯﺧﻢ ﺭﻭﯼ ﺯﺑﺎﻧﻤﺎﻥ ﻫﺴﺖ ﺭﺍ

ﺑﻪ ﻧﺸﺎﻧﯽ ﻫﻤﺪﯾﮕﺮ ﭘﺴﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﯿﻢ!

ﻭﻗﺘﯽ .................ﻫﻪ

ﺍﯼ ﮐﺎﺵ ﻣﯽ ﺩﺍﻧﺴﺘﯽ ...

ﻣﻦ ﻫﻢ ﺣﻖ ﺩﺍﺭﻡ ﺍﺷﺘﺒﺎﻩ ﮐﻨﻢ ﺍﮔﺮ تو ﺍﺷﺘﺒﺎﻩ می کنی ...

ﻣﻦ ﻫﻢ ﺣﻖ ﺩﺍﺭﻡ ﺳﮑﻮﺕ ﮐﻨﻢ ... ﺍﮔﺮ ﮐﻪ ﺗﻮ ﺣﻖ ﺳﮑﻮﺕ ﺩﺍﺭﯼ

ﻣﻦ ﻫﻢ ﻫﻮﺍﯼ ﻏﺮﻭﺭﻡ ﺭﺍ ... ﺑﻪ ﻫﻤﺎﻥ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﺳﻬﻢ ﺩﺍﺭﻡ ﮐﻪ ﺗﻮ ﻏﺮﻭﺭﺕ ﺭﺍ ﺩﺍﺭﯼ!

ﻭﮔﺮﻧﻪ ... ﻓﺮﻕ ِ ﺑﯿﻦ ِ ﺭﻓﯿﻖ ﻭ ﻧﺎﺭﻓﯿﻖ ...

ﻓﻘﻂ ﺩﻭ ﺗﺎ ﺣﺮﻑ ﺍﺳﺖ!

ﻭﮔﺮﻧﻪ ﻫﻤﻪ ... ﻣﺜﻞ ِ همن :|

ﻫﻪ ... ﺭﺍﺳﺘﯽ ﻓﻼﻧﯽ ...

ﻗﺮﺍﺭ ﺑﻮﺩ ﻣﺜﻞ ِ ﻫﻤﻪ ﻧﺒﺎﺷﯿﻢ ... شدیم

به حرمت روزهای رفاقتمان بخند

ﺑﺮﺍﯼ ﻣﻦ ﻫﻤﯿﻦ ﺑﺲ ...

ﮐﻪ ﺍﺯ ﺩﻭﺭ ﺑﺒﯿﻨﻤﺖ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺧﻨﺪﯼ ...

ﺗﺎ ﺑﺨﻨﺪﻡ ....

ﻫﻤﯿﻦ ﺑﺲ ... ﮐﻪ ﺁﻧﻘﺪﺭ ﺑﺎﻻ ﺑﺮﻭﯼ ...

ﮐﻪ ﻫﻤﻪ ﺟﺎ در اوج ﺑﺒﯿﻨﻤﺖ ...

فرقی نمیکند با من یا .....

شانه هایش را برای گریه های من فروخت..



او که لحن آبی اش را در صدای من فروخت...



گل فروشِ کوچه ی بی حس و حالِ من شد و...



بوی نرگس های عاشق درهوای من فروخت...!



من فقط نامهربانی خرج او کردم و باز...



مهربانی را به قلب بی وفای من فروخت...



او که سیلی خورده بود از دست احساسات من...



زندگی اش را چقدرآسان به پای من فروخت...



گرچه او هرگز حنایش پیش من رنگی نداشت...



شانه اش راطفلکی ارزان برای من فروخت...