مطلب رو تا اخر بخونید میخوام یه چیزی بگم

"یه پرستار استرالیایی بزرگ‌ترین حسرت‌های

آدم‌های در حال مرگ رو جمع کرده و پنج حسرت

رو که بین بیشتر آدم‌ها مشترک بوده منتشرکرده:

اولین حسرت:

کاش جرات‌اش رو داشتم اون جوری زندگی می‌کردم که می‌خواستم٬ نه اون جوری که دیگران ازم توقع داشتن.
حسرت دوم:
کاش این قدر سخت کار نمی‌کردم.
حسرت سوم:
کاش شجاعت‌اش رو داشتم که احساسات‌ام رو به صدای بلند بگم.
حسرت چهارم:
کاش رابطه‌هام رو با دوستام حفظ می‌کردم.
حسرت پنجم:
کاش شادتر می‌بودم."
ادمای عادی اینارو لحظه مرگشون میفهمن اما انجمن اینارو توی زندگیمون بهمون هدیه کرده کسی چی میدونه شاید خدا به ماها زندگی دوباره داده