فقط برای امروز-سیزدهم آذر - نسخه‌ی قابل چاپ

13 آذر اراده خداوند نه اراده ما

«می⁯دانیم اگر برای اراده خداوند دعا کنیم، صرف نظر از آنچه فکر می⁯کنیم، آنچه را دریافت می⁯کنیم که به صلاح ماست.»

کتاب پایه

v

زمانی که به NA آمدیم، صداهای درونی ما نامطمئن و خودنابودکننده شده بود. اعتیاد تمایلات، علایق و احساس ما را نسبت به آنچه به صلاحمان بود به گمراهی کشانده بود. بدین دلیل است که ایمان پیدا کردن به نیرویی برتر از خود - چیزی که بتواند راهنمایی عاقلانه⁯تر و مورد اطمینان⁯تری از خود ما فراهم کند - در دوران بهبودی آنقدر مهم بوده است. به تدریج آموخته⁯ایم چگونه به مراقبت این نیرو اطمینان کنیم و به هدایتی که برای ما فراهم می⁯کند، اعتماد کنیم.

مانند همه فرآیندهای یادگیری "دعا کردن فقط برای آگاهی از اراده نیروی برتر برای ما و قدرت اجرای آن" مستلزم تمرین است. نگرش⁯های خودخواهانه و خودسرانه⁯ای که در دوران اعتیاد پیدا کردیم، یک⁯شبه برطرف نمی⁯شوند. این نگرش⁯ها ممکن است نحوه دعا کردن ما را تحت تأثیر قرار دهند. حتی ممکن است بدین شکل دعا کنیم: «من را از این نقص شخصیتی رها کن تا خوب به نظر برسم.»

هر چه نسبت به عقاید و تمایلات خود صریح⁯تر باشیم، تشخیص اراده ما از اراده نیروی برتر آسان⁯تر خواهد بود. شاید در دعا بگوییم: «خدایا صرفاً به اطلاع می⁯رسانم که این چیزی است که من در این موقعیت می⁯خواهم. با این وجود، خواستار تحقق اراده تو هستم، نه اراده خود.» وقتی بدین ترتیب عمل می⁯کنیم، برای اذعان و قبول راهنمایی نیروی برتر خود آمادگی پیدا می⁯کنیم.

v

فقط برای امروز: ای نیروی برتر، آموخته⁯ام که به راهنمایی تو اعتماد کنم. با این وجود، هنوز عقاید خود را درباره شیوه دلخواه زندگی خود دارم. بگذار این عقاید را در میان بگذارم و بعد اجازه بده تا اراده تو برای من را به روشنی درک کنم. در نهایت، بگذار اراده تو، نه اراده من تحقق یابد.