اندیشه امروز a day at a time

قبل از آمدن به برنامه من یک هنر پیشه بودم که اصرار داشتم سناریست ، تهیه کننده ، کارگردان ... و بطور خلاصه تمام نمایشنامه را من به پیش ببرم و نکته جالب این بود که همه کارها باید به شیوه من انجام میشد . از صحنه آرایی و مکالمات و مهمتر از همه بازی سایر هنر پیشه ها . نمایش وقتی خوب پیش می رفت که همه دستورات مرا به کار مبستند و مطابق میل من رفتار می کردند . توهمات من مرا به این باور رسانده بود که اگر آنها شکل مورد نظر را می گرفتند همه چیز درست بود . البته هیچ وقت چنین اتفاقی نیافتاد .
آیا این جالب نیست که چگونه همه شکل و فرم طبیعی خود را یافته اند از زمانی که من از تلاش جهت مدیریت آنها دست برداشته ام ؟
آیا من قادرم که بر تمایل کهنه کنترل افراد و اشیاء و شرایط غلبه کنم ؟
در گذشته به خاطر می آورم زمانی بود که من قادر به کنترل مستقیم افراد و موقعیتها نبودم ولی از هیچ تمهیدی برای سلطه طلبی و به دست آوردن کنترل دست نمی کشیدم .
آیا من می توانم با توجه بیشتر به نقش خود و درک این که اصولا زندگی یک بازی بیشتر نیست سعی در بهتر ارائه دادن نقش خود بنمایم و از این بازی تا زمانی که به روی صحنه هست لذت ببرم ؟

" تنها می توانم که خود را شکل دهم "

کپی از این مطلب فقط با ذکر نام سایت www.forum.banianbehboodi.ir مجاز می باشد .