فقط برای امروز-بیست ودوم مهر

22 مهر پایان تنهایی

«با وجود عشقی که در معتادان گمنام به من ابراز می⁯شود، بهانه⁯ای برای احساس تنهایی ندارم.»

کتاب پایه

v

بیماری اعتیاد موجب احساس تنهایی می⁯شود. شاید افراد دور ما را بگیرند، اما دیر یا زود اعتیاد فاصله⁯ای را بین ما و حتی نزدیک⁯ترین دوستان ما به وجود می⁯آورد. بسیاری از ما به خاطر احساس تنهایی نومیدکننده به معتادان گمنام جذب می⁯شویم.

اگرچه شاید با احتیاط و تردید به اتاقهای معتادان گمنام نزدیک شویم، اما با یک درآغوش⁯گیری، لبخند و «باز هم به جلسات برگرد» صمیمی از ما استقبال می⁯شود. شاید اولین جایی باشد که در آن پس مدتی طول و دراز احساس می⁯کنیم که از ما استقبال شده است. سایر اعضاء را می⁯بینیم که صحبت می⁯کنند، می⁯خندند و برای صحبت بیشتر ضمن صرف چای یا قهوه دسته دسته جلسه را ترک می⁯کنند. از اینکه آیا ما هم می⁯توانیم به جزیی از این گروه صمیمی تبدیل شویم، در شگفت هستیم.

الگوی انزوای ما می⁯تواند پیوستن به این گروه را برای ما دشوار سازد. اما در طول زمان به تدریج خود را "جزیی" از این گروه می⁯دانیم، نه "جدا از آن." به زودی وقتی وارد اتاقها می⁯شویم، احساس راحتی می⁯کنیم. کم کم دوستانی پیدا می⁯کنیم و زندگی ما شروع به تغییر می⁯کند.

NA به ما می⁯آموزد که چگونه بر انزوای خود غلبه کنیم. از طریق اولین روابط دوستی⁯ خود در جلسه همیشگی، کم کم متوجه می⁯شویم که پیدا کردن دوست مشکل نیست. وقتی درباره خود با دیگران صحبت می⁯کنیم، احساس تعلق پیدا می⁯کنیم.

v

فقط برای امروز: به خاطر روابط دوستانه⁯ای که نیروی برتر در NA در اختیار من گذشته، سپاسگزارم. به این خاطر، دیگر احساس تنهایی نمی⁯کنم.