نيست !!!!

در خيالات خودم در زير باراني که نيست !!!!

ميرسم با تو به خانه ، از خياباني که نيست !!!!

مي نشيني روبرويم ، خستگي در مي کني 

چاي مي ريزم برايت ، توي فنجاني که نيست !!!!

بازمي خندي و مي پرسي که حالت بهتر است ؟

باز مي خندم که خيلي ، گر چه مي داني که نيست !!!!

شعر مي خوانم برايت ، واژه ها گل مي کنند

 ياس و مريم مي گذارم توي گلداني که نيست !!!!

چشم مي دوزم به چشمت ، مي شود آيا کمي

 دستهايم را بگيري ، بين دستاني که نيست ؟!!!!

وقت رفتن مي شود ، با بغض مي گويم نرو

 پشت پايت اشک مي ريزم ، روي ايواني که نيست !!!!

مي روي و خانه لبريز از نبودت مي شود 

باز تنها مي شوم ، با ياد مهماني که نيست !!!!

بعد تو اين کار هرروز من است 

باور اين که نباشي ، کار آساني که نيست !!!!

به کجا چنین شتابان ؟
گون از نسیم پرسید
دل من گرفته زینجا
هوس سفر نداری
ز غبار این بیابان ؟
همه آرزویم اما چه کنم که بسته پایم
به کجا چنین شتابان ؟
به هر آن کجا که باشد به جز این سرا سرایم
سفرت به خیر !‌ اما تو و دوستی خدا را
چو از این کویر وحشت به سلامتی گذشتی
به شکوفه ها به باران
برسان سلام ما را!