فقط برای امروز-بیست ونهم مرداد

رویارویی با مرگ 29 مرداد

«اغلب در دوران بهبودی مجبور به رویارویی با نوعی بحران هستیم، نظیر مرگ یک عزیز...»

کتاب پایه

v

هر زندگی آغاز و پایانی دارد. اما وقتی زندگی فردی که او را خیلی زیاد دوست داریم، به پایان می⁯رسد، پذیرفتن غیبت پایانی و ناگهانی او بسیار دشوار است. اندوه ما ممکن است آنقدر شدید باشد که بترسیم کاملاً ما را از پای درآورد، اما این طور نخواهد شد. غم و غصه ما ممکن است بیش از هر چیز دیگری که می⁯توانیم به خاطر بیاوریم، به ما لطمه بزند، اما این غصه به پایان می⁯رسد.

نباید از احساساتی که در اثر مرگ یک عزیز برانگیخته می⁯شود، فرار کنیم. مرگ و اندوه بخشهایی از زندگی بر اساس "زندگی آن طور که هست" است. از طریق آزاد گذاشتن خود برای تجربه این احساسات، در بهبودی و ویژگی⁯های ذاتی انسانی سهم بسیار بیشتری داریم.

گاهی اوقات واقعیت مرگ یک فرد دیگر موجب فناپذیری خود ما می⁯شود که بسیار چشمگیرتر است. اولویت⁯⁯های خود را دوباره ارزیابی می⁯کنیم، قدر عزیزانی را که هنوز با ما هستند، بیشتر می⁯دانیم. زندگی ما و زندگی ما در کنار آنها برای همیشه ادامه نخواهد داشت. می⁯خواهیم از مهم⁯ترین چیزها تا زمانی که دوام دارند، بیشترین استفاده را ببریم.

شاید متوجه شویم مرگ فردی که او را دوست داریم، به تقویت رابطه آگاهانه ما با نیروی برتر کمک کند. اگر به یاد داشته باشیم که همواره می⁯توانیم در زمان گرفتاری به آن منبع قدرت رجوع کنیم، قادر خواهیم بود صرف نظر از اتفاقاتی که در اطراف ما جریان دارد، تمرکز خود را بر این منبع حفظ کنیم.

v

فقط برای امروز: از دست دادن فردی که دوست دارم را می⁯پذیرم و جهت دستیابی به قدرت لازم برای پذیرفتن احساسات خود به نیروی برتر رجوع می⁯کنم. به افرادی که امروز در زندگی من هستند، بیشترین عشق خود را ابراز می⁯کنم.