+- انجمن بانیان بهبودی (http://forum.banianbehboodi.ir)
+-- انجمن: انجمن معتادان گمنام NA (http://forum.banianbehboodi.ir/forumdisplay.php?fid=1)
+--- انجمن: فقط برای امروز+ اندیشه امروز+روز به روز365روز (http://forum.banianbehboodi.ir/forumdisplay.php?fid=12)
+---- انجمن: فقط برای امروز(خردادماه) (http://forum.banianbehboodi.ir/forumdisplay.php?fid=352)
+---- موضوع: فقط برای امروز-هجدهم خرداد (/showthread.php?tid=2440)
فقط برای امروز-هجدهم خرداد - mahla - 2013-11-29
18 خرداد تنها لازمه
«این برنامه امید عرضه میکند. تنها چیزی که باید به همراه بیاورید تمایل به قطع مصرف و امتحان این شیوه جدید زندگی است.»
جزوه خطاب به تازه‌وارد
v
گاهی اوقات از اینکه آیا در معتادان گمنام "درست عمل میکنیم" متحیر میشویم. آیا در جلسات به قدر کافی حضور پیدا میکنیم؟ آیا از راهنما کمک میگیریم یا قدمها را کار میکنیم یا به روش "درستی" صحبت میکنیم، میخوانیم و یا زندگی میکنیم؟ ما برای انجمن معتادان در حال بهبودی ارزش قائل میشویم—نمیدانیم بدون این انجمن چه کار کنیم. چه میشود اگر شیوه انجام برنامه "اشتباه" باشد؟ آیا این امر از ما اعضای NA "بدی" میسازد؟
با مرور سنت سوم که به ما اطمینان میدهد «تنها لازمه عضویت، تمایل به قطع مصرف است»، میتوانیم ناامنیهای خود را سامان دهیم. قوانینی وجود ندارد که بگوید باید در بسیاری از فلان جلسات یا این جلسات ویژه شرکت کنیم یا قدمها را بدین طریق و با این سرعت کار کنیم یا برای اینکه به عنوان اعضای NA در جایگاه خوبی قرار بگیریم طوری زندگی کنیم که فلان افراد راضی باشند.
درست است اگر مایل به دستیابی به همان بهبودی هستیم که در اعضایی که به آنها احترام میگذاریم مشاهده میکنیم، باید همان برنامهای که بهبودی آنها را ممکن ساخته، انجام دهیم. اما NA انجمن آزادی است؛ برنامه را به بهترین نحوی که برای ما و نه برای فرد دیگر مناسب است، انجام میدهیم. تنها لازمه عضویت، تمایل به قطع مصرف است.
v
فقط برای امروز: به برنامهای که انجام میدهم در پرتو بهبودی خود نگاه میکنم. این برنامه را تا حداکثر توان خود انجام میدهم.
«این برنامه امید عرضه میکند. تنها چیزی که باید به همراه بیاورید تمایل به قطع مصرف و امتحان این شیوه جدید زندگی است.»
جزوه خطاب به تازه‌وارد
v
گاهی اوقات از اینکه آیا در معتادان گمنام "درست عمل میکنیم" متحیر میشویم. آیا در جلسات به قدر کافی حضور پیدا میکنیم؟ آیا از راهنما کمک میگیریم یا قدمها را کار میکنیم یا به روش "درستی" صحبت میکنیم، میخوانیم و یا زندگی میکنیم؟ ما برای انجمن معتادان در حال بهبودی ارزش قائل میشویم—نمیدانیم بدون این انجمن چه کار کنیم. چه میشود اگر شیوه انجام برنامه "اشتباه" باشد؟ آیا این امر از ما اعضای NA "بدی" میسازد؟
با مرور سنت سوم که به ما اطمینان میدهد «تنها لازمه عضویت، تمایل به قطع مصرف است»، میتوانیم ناامنیهای خود را سامان دهیم. قوانینی وجود ندارد که بگوید باید در بسیاری از فلان جلسات یا این جلسات ویژه شرکت کنیم یا قدمها را بدین طریق و با این سرعت کار کنیم یا برای اینکه به عنوان اعضای NA در جایگاه خوبی قرار بگیریم طوری زندگی کنیم که فلان افراد راضی باشند.
درست است اگر مایل به دستیابی به همان بهبودی هستیم که در اعضایی که به آنها احترام میگذاریم مشاهده میکنیم، باید همان برنامهای که بهبودی آنها را ممکن ساخته، انجام دهیم. اما NA انجمن آزادی است؛ برنامه را به بهترین نحوی که برای ما و نه برای فرد دیگر مناسب است، انجام میدهیم. تنها لازمه عضویت، تمایل به قطع مصرف است.
v
فقط برای امروز: به برنامهای که انجام میدهم در پرتو بهبودی خود نگاه میکنم. این برنامه را تا حداکثر توان خود انجام میدهم.
RE: فقط برای امروز-هر روز به سوی تو می ایم جی پی واسوانی - NASIB - 2013-12-18
وقتی اعتماد و توکل خود را بر چیزی غیر از خدا قرار می دهیم، خود را گرفتار زندگی مملو از ستیز می سازیم . ستیز یعنی تردید، اضطراب، نگرانی. مانند زورق توفان زده به اینجا و آنجا پرتاب می شویم و نمی دانیم به کجا می رویم. همه وقتمان صرف انجام کارهای بیهوده می شود که انجام آنها ضرورتی نداشته است. همه وقتمان به آمادگی جهت زندگی می گذرد به طوری که هیچگاه فرصت نمی یابیم از زندگی استفاده کنیم.
جای تعجب نیست که چرا زندگیمان عاری از سرور است.
آن کس که چون کودک زندگی کند، درست زندگی کرده است.
کودکان ستیز نمی کنند و هیچ ترسی ندارند. آنها می دانند که مادرشان در کنارشان است و وجود او همه نیاز آنهاست.
RE: فقط برای امروز-هجدهم خرداد - mehdiast - 2014-01-13
روند رُشد و تغييرات شخصيتي به آرامي و آهستگی اتفاق مي‌افتد. شايد دليل آن اين است كه تغيير و رُشد كردن دردآور است و طبيعتاً ما در مقابل آن مقاومت مي‌كنيم و در نهايت مجبور هستيم، براي اداره‌ی زندگي بهتر اين تغييرات و رُشد را بپذيريم. امروز اين را مي‌دانم كه تغييرات و رُشد پیدا کردن، خود به تنهايي هيچ‌گونه تأثيري روي زندگیم ندارند، بلكه رُشد كردن و تغییرات و موضع‌گيري من، در مقابل آن مفهوم واقعي در اجرای عمل با اصول برنامه است. اجرای اين عمل نياز به تمرين و آرامش دارد. من بايد بياموزم كه همراه جريان زندگي عادي خودم، آماده‌ي پذيرش تغييرات جديد هستم، كه سرمنشأ اداره کردن زندگي آينده‌ي من در همین امروز مي‌باشد، امروز مي‌دانم كه خداوند مرا در جهت‌گيري و مقاومت کردن در مقابل رُشد و تغييرات راهنمايي مي‌نمايد. آيا من امروز زندگيم را به خداوندي كه خود درك مي‌كنم سپرده و یا واگذار كرده‌ام؟ آيا براي اين سپردن و واگذاری دعا مي‌كنم؟ خداوندا: مرا ياري كن تا در كنار تغييرات رُشد هم پیدا كنم و با آن خودم را منطبق کنم. خداوندا: مرا در مسیر این روند روبه رُشدم کمک کن، تا از ترس‌هایم رها شوم.
تسليم شو تا رُشد و تغييرات را درك كني!
RE: فقط برای امروز-هجدهم خرداد - NASIB - 2014-11-19
18خرداد از کتاب اندیشه امروز
هر چه بيشتر در برنامه پيش مي‌روم شعار «چيزهاي مهم اولويت دارند» اهميت‌بيشتري مي‌يابد. من در گذشته عادت داشتم كه چيزهاي مادي را اهميت بيشتري‌دهم مثلاً فكر مي‌كردم خانواده من در درجه اول اهميت قرار دارد. يا زندگي‌خانوادگي من خيلي مهم است و يا اينكه من در درجه نخست بايد تلاش خود رابكاربندم كه كار خود را حفظ نمايم. اما امروز در اعماق قلبم به اين حقيقت غير قابل‌انكار پي برده‌ام كه اگر نتوانم «پاك» بمانم، هيچ چيزي را كه بتوانم براساس اهميت‌طبقه بندي كنم نخواهم داشت. براي من امروز «چيزهاي مهم اولويت دارند» به اين‌معناست كه در زندگي همه چيز بستگي به «پاك بودن» دارد. آيا من بخاطراينكه‌امروز «پاك بوده‌ام» سپاسگزار هستم؟آيا من «پاك بودن» و دوري گزيدن از مواد مخدر را در بالاي ليست اولويت‌هاي خودقرار داده‌ام؟ آيا من تلاش مي‌كنم كه چگونه از آموخته هايم و از رهنمودهاي برنامه در جهت«پاك بودن» استفاده نمايم؟آيا زمانيكه افكار مختلف ذهن مرا آشفته مي‌سازد اولويت شماره يك زندگي خود رابخاطر مي‌آورم؟آيا من دانسته‌ها و تجربيات خود را در رابطه با «پاك بودن» به ديگران انتقال مي‌دهم؟
«چيزهاي مهم اولويت دارند»