فقط برای امروز-بیست ونهم فروردین

«من درک می⁯کنم » ......... 29 فروردین

«با فروتنی از او خواستیم تا کمبودهای ما را برطرف سازد.»

قدم هفتم

v

وقتی برای برطرف شدن نواقص شخصیتی خود کاملاً آماده هستیم، بسیاری از ما واقعاٌ کاملاً آماده⁯ایم! به طور طعنه⁯آمیز، در این هنگام است که مشکل واقعاً شروع می⁯شود. هر چه بیشتر برای رها شدن از نقصی خاص تلاش می⁯کنیم، ظاهراً این کمبود قوت بیشتری پیدا می⁯کند. واقعاً فروتنانه است که متوجه شویم نه تنها در برابر اعتیاد خود بلکه حتی در برابر نواقص شخصیتی خود نیز عاجز هستیم.

سرانجام همه چیز درست می⁯شود. قدم هفتم پیشنهاد نمی⁯دهد که خود ما کمبودهای خود را برطرف کنیم، بلکه از نیروی برتر خود می⁯خواهیم آنها را برطرف سازد. کانون توجه دعاهای ما شروع به تغییر می⁯کند. با اقرار به ناتوانی خود در رفع نواقص، از نیروی برتر درخواست کردیم آنچه نمی⁯توانیم برای خود انجام دهیم برای ما انجام دهد و منتظر ماندیم.

برای روزهای بسیاری، برنامه ما ممکن است در قدم هفتم باقی بماند. شاید رهایی ناگهانی و کاملی از نواقص خود پیدا نکنیم—اما اغلب اوقات به طور قطع تغییر ظریفی را در احساس خود نسبت به خود و دیگران تجربه می⁯کنیم. از طریق دیدگاهی که قدم هفتم در اختیار ما قرار می⁯دهد، به تدریج به اطرافیان خود با خرده⁯گیری کمتری نگاه می⁯کنیم. می⁯دانیم بسیاری از آنها درست مثل ما با کمبودهایی در کشمکش هستند که دوست دارند از آنها رهایی یابند. می⁯دانیم درست مثل ما آنها نیز در برابر نواقص خود عاجز هستند. از اینکه آنها نیز مانند ما فروتنانه برای رفع شدن نواقص خود دعا می⁯کنند، متحیر می⁯شویم.

همان طور که ارزیابی خود را فرا گرفته⁯ایم، با حس همدردی نشأت گرفته از فروتنی شروع به ارزیابی دیگران می⁯کنیم. وقتی به دیگران نگاه می⁯کنیم و خود را زیر نظر داریم، سرانجام می⁯توانیم بگوییم: «من درک می⁯کنم.»

v

فقط برای امروز: خدایا به من در دستیابی به بینش قدم هفتم کمک کن. کمک کن که درک کنم.